Wat de 'natuurlijke staat' wordt genoemd is niet een of andere toestand.
Als de schijnbare centrale instantie 'ik ben' is
doorzien als illusoir, kan er ontspanning zijn. Een gebalde vuist opent zich.
Het 'doorzien' is niet een kwestie van voortschrijdend inzicht wat zich ontvouwt tot totaal begrijpen. Zo is het niet. Er wordt niet iets begrepen. Niet-weten openbaart zich plotseling als het Onmiddellijke, waar niets gebeurt en niets wordt ervaren. Dat is de natuurlijke staat, wat geen staat is,
maar gratie van Zijn zoals het is.
In een oogwenk kan het klaar zijn!
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten