Populaire berichten

zaterdag 21 september 2019

De cultuur van de goede herders. Deel 35. (Wouter van Oord)



De frictie tussen traditionele advaita en door die groep zo benoemde neo-advaita heeft zich ontwikkeld tot een ordinaire clash over geloofsartikelen. Vooral vanuit traditonal advaita wordt het schelden alsmaar luider. Blijkbaar verontrust de communicatie die neo-advaita wordt genoemd de traditionelen dermate dat daardoor hun gezapig rusten in de enige juiste overtuiging wordt verstoord. Traditional Advaita aanhangers schudden in hun tuig. De adrenaline pompt fel wanneer de kreet "Er is niemand!" klinkt. Wat is daar mis mee? Niets natuurlijk!. De frenzy die toeslaat in hun gelederen is slecht voor de innerlijke rust.
In het neo-advaita kamp maakt men zich niet zo druk. Advaita opperhoofd James Swartz
wind zich vreselijk op over de neo's en hun rebellie. Het wordt door hem afgedaan als een zielige vertoning. Hij noemt het een ernstige vorm van verwarring, en een groot koor aanhangers loeit met hem mee. Men gunt de neo's het licht niet in de ogen! Het feit is dat in die neo ogen een licht schijnt wat lang op zich heeft laten wachten. Een helder licht waar James Swartz niet van terug heeft. Hij blijft hardnekkig met zijn aanwijsstok naar zijn diagrammetjes wijzen waarop de waarheid volgens hem in vette letters zwart op wit staat.
De kerk van Swartz lijdt aan oxidatie, aderverkalking! Er klappen daar geen hersencellen meer open. Lees voor de aardigheid de apologie aan Dennis Waite van Tony Parsons een door. En laat die eens goed inzakken. Daar staat: " Traditional Advaita is a teaching of becoming. The Open Secret is not, but exposes the one primary misconception that is the mother of many others. It also attempts to describe the nature of 'wat IS' rather than teach what should be. It seems that Dennis Waite does not recognise the difference and continuously confirms his belief that there is an individual who can attain enlightenment. So I will not respond with counter arguments, but will only try to demonstrate the futility of comparison."
Hierna beschrijft hij op uiters adequate wijze hoe zijn visie in elkaar steekt.
(wordt vervolgd).

Wouter van Oord.

Geen opmerkingen: