Slapen of wakker zijn is hetzelfde. Beide zijn niet relevant met betrekking tot nondualiteit.
Het Absolute en het Relatieve zijn eveneens hetzelfde. Er is alleen het schijnbare verschil, wat ook niet relevant is. Niets is relevant met betrekking tot nondualiteit. Nondualiteit is Nul.
Absolute afwezigheid van aanwezigheid. Het is zitten in een stoel en het is lezen van deze woorden. Nondualiteit ziet geen scheiding.
Het ziet helemaal niets. Ook geen heelheid. Dat zijn concepten vanuit een perspectief.
Er is geen perspectief! Daar zit de crux!
Omdat er geen perspectief is gaat niets aan iets anders vooraf. Noch is er iets erna.
Wat is, is onmiddellijk!
Het onbenoembare.
Samsara en Nirvana zijn Één. Nul is accurater.
Één is nog zien vanuit een perspectief. Één is aanwezigheid. Wat werkelijk wordt gezocht is afwezigheid. Dát is het diepste verlangen. We zoeken onze eigen verdwijning.
Afwezigheid, die altijd reeds het geval is.
Afwezigheid van 'ik ben'.
Zelfs in de geringste flits van ontwaken kan dat worden gezien en ook dat alles wat verschijnt als vorm verrijst uit leegte. Leegte die Vorm is. Niet-twee.
'Zien' is het Geziene wat het Zien IS.
Nulheid. Dat is wat je bént zonder iets te zijn.
Leegte én Volte.
De magistrale Licht-Nul van Liefde.
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten