Populaire berichten

maandag 13 maart 2023

ADVAITA VEDANTA NOG AAN TOE!, 13 maart 2023 door Hans van Dam

Hoe je de mind de mond snoert.

Beste Hans,

Het is pas door jouw vertaling van non-dualiteit in ‘geen onderscheid weten te maken’ dat ik begrijp wat ermee bedoeld wordt. Welk verschil zich ook aan je voordoet, uiteindelijk is het niet hard te maken.

Alle grenzen zijn kunstmatig. Er is alleen maar Bewustzijn! De Bron waarin alles verschijnt en verdwijnt! Het Ene! De Waarheid!

Dit was net het zetje dat ik nodig had om me definitief in het non-duale te vestigen. Daarvoor wil ik je hartelijk bedanken.

Beste Onno,

Advaita vedanta is Sanskriet voor niet-twee (a-dvaita), het einde (anta) van de wijsheid (veda). Ik heb dat voor mezelf vertaald in geen onderscheid weten te maken, een facet van niet-weten.

Geen onderscheid weten te maken is een persoonlijk ondervinding in een bepaalde situatie op een bepaald moment. Je weet iets eventjes niet. Of je het straks nog steeds niet weet, of nooit zult weten, of anderen het nu niet weten en nooit zullen weten, weet je ook niet.

Hier en nu geen onderscheid weten te maken betekent dus niet dat het onderscheid in kwestie niet hard is en nooit hard te maken zal zijn. Het betekent al helemaal niet dat geen enkel verschil ooit hard te maken is of dat alle grenzen kunstmatig zijn.

Je mag die conclusies inductief trekken uit je eigen ervaringen, maar inductie, redeneren van het bijzondere naar het algemene, is een slechte raadgever.

Zelfs als alle grenzen inderdaad kunstmatig zouden zijn, volgt daaruit niet dat alles één is. Er volgt niet uit dat er alleen maar Bewustzijn is. Er volgt niet uit dat Bewustzijn de bron is waarin alles verschijnt en verdwijnt. Er volgt niet uit dat er zo’n bron is. Dat zijn allemaal onberedeneerde gedachtesprongen.

Onno: Zo hou je weinig over.

Hans: Jij houdt alles over, ik niets. Voor jou is advaita vedanta een snelweg naar de Waarheid, voor mij is het een ijlweg uit de geest.

Onno: Hoe werkt dat dan?

Hans: Iedere keer dat je gedachten met je aan de haal gaan, sla je met je vuist op tafel en roep je met stemverheffing: ‘ADVAITA VEDANTA NOG AAN TOE!’

Onno: ‘NIET-TWEE, HET EINDE VAN DE WIJSHEID!’

Hans: Zo snoer je de mind de mond.

woensdag 15 februari 2023

Gratis boek 'Zelfrealisatie, is dat nu alles' en radio-interview (Jan van Delden)

Leuk en nuttig boek, gratis ter beschikking gesteld door Jan van Delden.

Voor een interview met Jan van Delden op radio Gelderland, Tendens, door Rinus van Warven, klik hier.

donderdag 26 januari 2023

Arold & Bram gaan samen in gesprek in Gouda. 10 euro.


Arold & Bram gaan samen in gesprek
Met heel veel plezier nodigen wij je uit om maandag 13 maart deze bijzondere lezing bij te wonen.

De auteurs Arold Langeveld; Verslaving als Kans en Bram Bakker; Oud zeer gaan samen in gesprek over hun recent verschenen boeken.

zaterdag 14 januari 2023

Jan van Delden zijn boek gratis voor jou!

Jan van Delden
Zelfrealisatie, is dit nu alles? – heruitgave
Een heruitgave van Zelfrealisatie. Is dit nu alles? wordt hier aangeboden.
Uit het boek dat in beeld en tekst het werk van Jan onder de aandacht wil brengen is door Jan een aantal pagina’s geselecteerd die in zes afleveringen, op zijn website worden gepubliceerd. Bij enkele fragmenten zal Jan een toelichting geven, waarin hij de ontwikkeling van zijn wijze van communicatie onder de loep neemt.

Voor u, lezers van deze blog gratis te downloaden. Klik hier.

donderdag 12 januari 2023

De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling, 11 januari 2023 door Rob van Boven en Luuk Mur

De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling
11 januari 2023 door Rob van Boven en Luuk Mur

We hebben twee hersenhelften die elk op een andere wijze aandacht hebben voor de wereld. Iain McGilchrist begint zijn uitleg in een interview op YouTube met het volgende verhaal*:

Een spiritueel meester, met diepgaande spirituele inzichten, zorgt voor een kleine gemeenschap geïnteresseerden. Omdat hij dit zo goed doet, wordt deze groep steeds groter, waardoor er ook steeds meer regelzaken bijkomen. Hij moet op een gegeven moment zoveel organiseren, dat hij vreest dat dit ten koste gaat van zijn wijze inzichten en het overzicht over het geheel. Hij vraagt daarom één van zijn begaafde volgelingen om de regelzaken voor hem te doen. Deze man doet zijn werk goed, het is een bureaucratisch persoon, accuraat, maar hij weet niet wat hij niet weet. Hij mist het inzicht in waar het omgaat en is zich niet bewust dat hij deel uit maakt van het geheel. Hij begint zich kritisch te voelen tegenover zijn meester, die maar rustig in de tempel zit en lachend zijn dingen doet, terwijl hij inmiddels ongeveer alle noodzakelijke werkzaamheden verricht. Hij gaat zich gedragen alsof hij zelf de leiding heeft, maar omdat hij niet weet wat hij niet weet, gaat het snel bergafwaarts met de community.

De linkerhersenhelft (L.H.) doet de administratieve zaken, doet dat goed en gefocust en denkt dat alles goed gaat als de bedachte regels maar zo goed mogelijk opgevolgd worden. De details zijn hierin belangrijk. Maar eigenlijk weet hij maar weinig van het geheel in vergelijking met de rechterhersenhelft (R.H). Volgens McGilchrist is in onze moderne wereld de L.H. dominant geworden en zijn we de wijsheid van de R.H. aan het kwijt raken. We komen in een wereld te leven waar we abstracties als meer betekenisvol hanteren dan wat ze representeren. Dat woorden belangrijker worden dan feiten en het leven, ontdaan van betrokkenheid, benaderd wordt.

De wijsheid van de R.H. kan echter niet vastgelegd worden in procedures en protocollen. De L.H. denkt het allemaal te weten, is dogmatisch, stelt regels op waar iedereen zich aan moet houden, wil dat controleren en accepteert geen andere meningen. En daarmee bereikt de L.H. het tegenovergestelde van wat de R.H. voor inzichten heeft. De R.H. ervaart het unieke in een situatie, de L.H. denkt in categorieën, modellen en abstracties waardoor het speciale verdwijnt. De L.H. heeft geen overzicht en houdt zich bezig met de delen. De R.H. ervaart de wereld zoals die zich voordoet, met emoties en het leven zelf, holistisch. Tegenstellingen worden door de R.H. niet als zodanig ervaren, maar als stellingen vanuit verschillende gezichtspunten ten aanzien van een bepaald fenomeen. Kijken vanuit verschillende perspectieven geven verschillende visies. Het is niet ondenkbaar dat in elke visie wel zinnige informatie schuilt.

De twee hersenhelften moeten goed in balans zijn met elkaar om als mens optimaal te kunnen functioneren. Daarbij moet de R.H. de meester zijn en de L.H. de dienaar. Als door omstandigheden de L.H. gaat domineren, dan zal het overzicht verdwijnen, zonder dat de persoon dit als een probleem ziet. Hij merkt het zelfs niet eens en als er problemen ontstaan dan zoekt hij de oorzaak bij anderen. Wat voor een persoon geldt. Kan ook gelden voor de samenleving als geheel. Volgens McGilchrist komen we steeds meer in een door de L.H. gedomineerde samenleving terecht, gebaseerd op regels, modellen en protocollen en een emotioneel onverschillig houding. Het lijkt ons dat dit op vele domeinen van de samenleving waarneembaar is. Van de stikstofdiscussie, de opwarming van de planeet, de zorg voor ouderen tot de protocollen in de jeugdbescherming, de linkerhersenhelft denkers bepalen met hun regels ons leven, en bijna iedereen klaagt erover.

Een vriendin brak haar voet op vier plaatsen en kwam thuis te zitten. Ze woont alleen en toen ze de thuiszorgmedewerkster vroeg een boterham te smeren voor haar, was het antwoord dat ze dit niet mocht doen volgens haar protocol.

Een verpleeghuis in Delft maakte onlangs bekend dat de maaltijdvoorziening veranderd was. Vanaf 1 januari 2023 kunnen de bewoners per dag nog 150 gram aardappelen krijgen, 150 gram groenten en 80 á 100 gram vlees. Met vriendelijke groet van de Teamleider Facilitair. Een derde voorbeeld: stervende patiënten liggen in hun eigen ontlasting, omdat verpleegkundigen uren bezig zijn om voor hen incontinentieluiers geregeld te krijgen. Het lijkt wel of Nederland vastloopt door het moeten volgen van dit soort belemmerde regels en niemand die het kennelijk durft te doorbreken. Hebben de linkerhersenhelft denkers definitief gewonnen of is het tij nog te keren?

Het is bekend dat scholieren steeds meer psychosociale problemen ervaren. Er wordt veel geklaagd over examenstress en de coronaperiode heeft een nadelig effect gehad op onderlinge contacten. Het is niet ondenkbaar dat de L.H. in hun leven een steeds dominantere rol speelt, waardoor een besef van verbondenheid steeds dunner wordt. Het besef van verbondenheid, hetgeen nu juist een eigenschap van de R.H. is, hebben we absoluut nodig om ons leven als zinvol te ervaren. Als we ons in liefde verbonden voelen met onze omgeving dan houden we ons niet bezig met de zin van het leven. We ervaren het gewoon, we zitten erin en zijn niet opzoek naar de zin. Aangezien we in een cultuur leven waar het besef van verbondenheid steeds dunner wordt, gaan we toch op zoek naar zinbeleving. We kunnen het proberen te vinden in een surrogaat zoals b.v. in macht, maar ook in kunnen presteren. Als presteren ons moet beloven ons een besef van zingeving te bieden, dan wordt presteren automatisch buitengewoon belangrijk en stressvol. Doelloosheid en wanhoop zal zich bevinden onder de prestatiezucht. En als we driftig blijven zoeken naar de zin waar het niet te vinden is, dan zal de wanhoop en doellosheid niet minder worden. Eigenlijk beginnen we te dwalen als de L.H. de dominante hemisfeer is en weten we niet meer waar we het besef van zingeving nog kunnen vinden.

Rob van Boven (1951) is psycholoog en geregistreerd psychotherapeut. Hij was consultant voor verschillende organisaties (drugs en verslaving counseling, vaardigheden workshops) en werkte vijftien jaar als een behandelingscoördinator in een psychiatrische instelling. Bij Rob van Boven wordt het geloof van de overlever bewust gemaakt en een juiste plaats gegeven. Het doel is om los te komen van de dwang van het geloof en bewustzijn te ontwikkelen naast deze denk- en voelpatronen. Hoe meer je van het geloof van de overlever bevrijd bent, zonder het te bestrijden, maar door het de juiste plek te geven, hoe vrijer je kan leven.
Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en heeft een drietal boeken geschreven over de door hemzelf ontwikkelde hulpverleningsmethode communitysupport. Hij is lid van de Dzogchen Community Nederland. Dzogchen is een vorm van Tibetaans boeddhisme waarbij veel belang wordt gehecht aan de ontwikkeling van individueel bewustzijn. Bij deze traditie streeft men naar non-dualiteit van het bewustzijn. Mensen zijn zich niet alleen bewust ( je weet dat je dit leest), maar je kunt je ook bewust zijn van dit eerste bewustzijn. Dit meta-bewustzijn wordt ‘gewaarzijn’ genoemd.
(Iain McGilchrist -Buddha at the Gas Pump interview – YouTube).

dinsdag 3 januari 2023

Loslaten van je laatste standpunt, Douwe Tiemersma

12 januari 2011

zie ook de website advaitacentrum “teksten van Douwe”

Loslaten van je laatste standpunt

Douwe Tiemersma: Vanavond gaat het zoals altijd om de essentie. Kun je meegaan en je
standpunt loslaten? Jarenlang heb ik, meer uitgaande van het mentale niveau, gesproken om uit te leggen hoe dat precies gaat. Dat is genoeg geweest. Nu komt het echt op jezelf aan. Kun je op een bewuste manier zo meegaan dat je laatste standpunt verdwijnt?
Blijf heel helder bewust in de open ruimte. Daar zal het gebeuren. Herken de beweging,
herken de ontwikkeling: een steeds verdergaande verruiming, een grotere helderheid van bewustzijn. Die grote helderheid zal er moeten blijven, omdat je in steeds subtielere gebieden komt. Laat de beweging zich doorzetten. Die diepere lagen van het eigen zelf-zijn, geïncarneerd en wel, zijn ontzettend subtiel. Blijf helder bij jezelf in je eigen bewuste zijn, in die grote ruimte. Dan gaat het proces door. Laat het doorgaan, totaal. Dat proces stopt alleen
wanneer er een beperking van je bewustzijn komt. Steeds meer lagen van je beperkte zelf
vallen weg. Op een gegeven ogenblik is er niets meer om weg te vallen.

Zie je dat elke inperking van je bewustzijn, die ontstaat als je je richt op iets specifieks, meteen ook een standpunt oplevert en daarmee een beperkte identiteit? Wanneer het laatste ankertje verdwijnt, verdwijnt de laatste identiteit. Dus als je jezelf niet ergens in vastzet is er alleen maar openheid. Het gaat mis wanneer je zelf in een deel van de schepping duikt en je daarin vastzet. Dan is er dualiteit. Blijf dus bewust aanwezig in dat oorspronkelijke, dat omvattende, wat er ook gebeurt. Wat er gebeurt in de schepping is afhankelijk van alle factoren in de schepping. En blijkbaar moet het dan zo gebeuren. Blijf dus bewust in die oorspronkelijke openheid. Laat je niet afleiden. Wat is belangrijker dan dat?

Merk op wat er gebeurt wanneer je in de buurt komt van dat grote. Alle resten van zelfbeperking worden toch weggevaagd? Dat is overgave: als je dat laat gebeuren en je niet vastklampt aan de oude, beperkte dingen. Dus stel geen vragen meer vanaf het mentale niveau. Vaak heb je zelf al door dat die vragen alleen maar te maken hebben met de moeilijkheden die je al denkend schept. Terugkerend naar de oorspronkelijke openheid is er direct veel meer ruimte, en het denken zwakt af en verdwijnt. Het bewustzijn is direct en primair, daarin worden onmiddellijk dingen vastgesteld zonder scheiding. Daar gaat het om.

Nog een keer: bij de overgang naar het loslaten van je standpunt is er een ontzettend helder bewustzijn, een ontzettend grote intensiteit van bewust-zijn. Blijf helder en je ziet dat het proces van zuivering en overgave radicaal doorgaat. Herken dat proces, zodat je erbij kunt blijven en het zich kan doorzetten. Het kan een zomaar oplossen zijn, een verdampen. Het kan ook zijn dat je het ervaart als een verbranden van alles wat nog gezuiverd moet worden. Laat het doorgaan, tot en met de kern van je standpuntje.
Uitgaande van alle dingen die er zijn, stel je vast: er blijft niets over. Als het eenmaal
duidelijk is, zie je dat het helemaal niets te maken heeft met ‘iets’ en ‘niets’. Het is van een totaal andere orde. Er is vanuit de orde van het spreken en het denken niets over te zeggen.
Het laatste standpuntje verdwijnt, zelfs dat van de globale zijnssfeer.
Blijf in die hoogste helderheid. Dan wordt de bevrijding absoluut. Verder niets. Blijf bij
die essentie, bij die hoogste kennis. Wat er nog gebeuren moet gaat vanzelf door.

maandag 2 januari 2023

Willem de Ridder overleden, de man die U.G. Krishnamurti interviewde

Willem de Ridder, die donderdag op 83-leeftijd overleed, was alles wat je je voorstelt bij een kunstenaar uit de jaren zestig: ontregelend, vernieuwend en soms onnavolgbaar.

Willem de Ridder was binnen de Advaita vooral bekend om zijn interviews en schrijfsels met en over U.G. Krishnamurti. Hij faciliteerde de komst van U.G. naar Nederland. 



In eenheid zijn, de Huang Po, gratis boek, Zen

Kik hier om het boekje te lezen. 

Hier een Zen tekst uit de 9de eeuw. Een mooi klein boekje voor iedereen die eenheid wil ervaren maar zich afvraagt hoe dat moet en oud dat überhaupt wel kan. 



zondag 1 januari 2023

De peperdure zentitels van titelfraudeur Rients Ritskes, 1 januari 2023 door Hans van Dam

De peperdure zentitels van titelfraudeur Rients Ritskes
1 januari 2023 door Hans van Dam

Zen als melkkoe, of hoe je een onbetaalbare traditie te gelde maakt.

Zengeest, liegebeest
In 2013 maakte Sokun Tsushimoto Roshi bekend dat Rients Ranzen Ritskes nooit zijn leerling was geweest en dat hij hem nooit een titel had verleend. En zeker niet de titel waarmee Ritskes toen goede sier maakte, dai-osho (grootmeester), omdat die postuum wordt toegekend aan erkende en gerespecteerde zenleraren.*

* Zie Sokun Tsushimoto Roshi – Declaration Rients Ritskes (17-4-2013).

De Tenryu-ji tempel in Kyoto, waar Ritskes weleens mocht meedoen met mediteren, reageerde op de onthullingen van Sokun Tsushimoto, door Ritskes voor altijd de toegang te ontzeggen – de Japanse versie van excommunicatie.

Ritskes, die het niet zo nauw neemt met de boeddhistische gelofte van juist spreken, schrijft hierover op zijn site:

In datzelfde jaar verbreekt Ritskes, na 27 jaar regelmatig Tenryu-ji in Kyoto bezocht te hebben, zijn relatie met zijn Japanse leraren om als zelfstandige Nederlandse Rinzai Zenschool verder te gaan.

Zengeest, koopmansgeest
Lang heeft onze ambitieuze usotsuki niet zonder titel rondgelopen. Hij zoog gewoon wat titels uit zijn duim en kende zichzelf de hoogste toe, zenmeester, die als een matroesjka alle lagere titels omvat.

Een sigaar uit eigen doos. Niet helemaal bevredigend voor de man die er al zijn halve leven van droomde officieel tot roshi benoemd te worden, maar ja, die kans was voorgoed verkeken en je moet toch wat.

Sindsdien handelt de zelfverbeteringsschool van de zelfbenoemde zenmeester in zelfgeautoriseerde zendiploma’s en zentitels, en kan niemand hem meer wat maken.

Niet dat iemand hem ooit wat kon maken. Het stond en staat iedereen vrij om zichzelf zenmeester te noemen, zenleraar, zencoach, zengoeroe, zengod of wat dan ook.

Zentitels zijn in Nederland onbeschermd en betekenen feitelijk niets. Net als het corrupte lineagesysteem bieden ze geen enkele garantie. Om zenles te geven of de zenpriester uit te hangen heb je geen diploma nodig, alleen een uithangbord en een vlotte babbel.

Wettelijk gezien heeft Ritskes dus nooit gefraudeerd, zo dom is hij niet, maar zijn zentitels zijn onzentitels, zijn diploma’s onzendiploma’s. Behalve voor degenen die erin hebben geïnvesteerd. Koopwaar is waar, nietwaar. Dure koopwaar is geen duurkoop maar kaviaar.

‘Ranzen’, de spirituele naam van Rients Ritskes, is Japans voor ‘Hollandse zen’. Een goed gekozen naam, achteraf gezien. Nederlanders zijn in Japan wereldberoemd om hun koopmansgeest.

Een koopman is iemand die waarde genereert door de prijs te verhogen. Ritskes is de meester van de prijsverhoging. Als we iets van hem kunnen leren is het wel hoe je een onbetaalbare traditie te gelde maakt. Dat open geheim ga ik nu onthullen; doe er je voordeel mee.

(lees verder onder de afbeelding)
z€n.nl
Zenopleidingen
Wie zijn eigen handelsgeest wil ontwikkelen kan bij Ritskes een zenopleiding volgen tot zencoach, zenleraar, junior opleider of zenmeester.

Als je op de website van Ritskes zoekt naar de kosten van de zenopleidingen, vind je niets. Er zijn namelijk geen kosten aan verbonden, alleen investeringen. Echt waar, ranzen kost niets, je investeert erin.*

Investeren doe je om later des te meer terug te verdienen. De kost gaat voor de baat uit. Hieronder een overzicht van de benodigde investeringen op peildatum 30 december 2022.

Een introductieles vraagt geen enkele investering. Wel word je aangemoedigd om je in te schrijven voor de introductiecursus.

Een introductiecursus vraagt een investering van 5 maanden à €65 = €325. Tijdens de introductiecursus word je aangemoedigd om je in te schrijven voor de basisopleiding.

Voor de basisopleiding en alle vervolgopleidingen investeer je een vast bedrag van €270 per maand plus €800 of €1000 per retraite (van zeven dagen) afhankelijk van de kamerschikking (1- of 2-persoons).

De basisopleiding zen vraagt een investering van gemiddeld 24 maanden en minstens 2 verplichte retraites, in totaal €8.080, zeg 8 mille.

De opleiding tot zenleraar mag alleen afgelegd worden na de basisopleiding zen en vraagt een investering van gemiddeld 24 maanden (volgens het pijlenschema 18 maanden) en in totaal minstens 3 verplichte retraites, cumulatief €15.360, zeg 15 mille.

De opleiding tot zencoach mag alleen afgelegd worden na de opleiding tot zenleraar en vraagt een investering van gemiddeld 18 maanden en in totaal minstens 7 verplichte retraites, cumulatief €22.880, zeg 23 mille.

De opleiding tot junior opleider (zenlerarenopleider in opleiding) mag alleen afgelegd worden na de opleiding tot zenleraar en vraagt een investering van minstens 24 maanden (volgens het pijlenschema 36 maanden) en in totaal minstens 10 verplichte retraites, cumulatief €31.760, zeg 32 mille.

En dan de hoofdprijs: ‘het verdiepingstraject van de zenlerarenopleiding kan, met voldoende talent, inzet en volharding, uitmonden in het zenmeesterschap.’ Duur en kosten onbekend (volgens het pijlenschema > 10 jaar, als je de vooropleiding ervan mag aftrekken > 2 jaar), afhankelijk van de luimen van de zittende zenmeester – een pro memorie die onbeperkt in de papieren kan lopen.

Verder wordt de investeerder geacht in iedere fase praktijkervaring op te doen door onbeëdigd alvast als zenassistent, zenleraar, zencoach, junioropleider op te treden, in totaal gedurende zes jaar, de opleiding tot zenmeester niet meegerekend. Een aanzienlijke investering, ook niet in geld uit te drukken, de langste stage ooit.

Iedere opleidingsgraad in zenbedrijf Ritskes vraagt een investering van zo’n 2 jaar en 8 mille. Het totale opleidingstraject tot en met junior opleider vraagt een investering van zo’n 8 jaar en 32 mille, meer als je niet zo snel bent of extra weekretraites bijwoont. Het zenmeesterschap vraagt > 10 jaar en > 40 mille.

* Op de pagina https://www.zen.nl/cursussen/opleidingen/ lezen we: “Naast voldoende tijd bedraagt de investering voor het zioptraject €270,- per maand (btw vrij). Dit tarief is opgebouwd uit individuele coaching, wekelijkse lessen, een stage, vier landelijke ziopbijeenkomsten per jaar, deelname aan diverse opleidingsbijeenkomsten en/of stille zondagen, en is exclusief boeken en sesshins. Kosten voor boeken bedragen ± €30,- per boek. De kosten van een 7 daagse Zen.nl sesshin bedragen voor zioppers rond de €800,- per sesshin.”

Zenshop
Bovengenoemde bedragen zijn exclusief accessoires, te verkrijgen in de zenshop van Ritskes.

Als je de groepsfoto’s op de zensite bekijkt, zie je dat iedereen dezelfde zwarte bedrijfskleding draagt en op dezelfde kussens zit. Gedwongen winkelnering? Groepsdruk? Behaagzucht? Hoeveel geven zencursisten uit voor het gevoel erbij te horen?

Een zabuton, gewoon een plat, rechthoekig kussentje dus, vraagt een investering van €60, met een rood-zwart stofje €133. Een simpele zafu, zo’n bol meditatiekussentje, niet meer dan een katoenen zakje met een beetje boekweit erin, vraagt een investering van €43, een extra grote ‘zafu nl’ €54.

Een zwart meditatiepak vraagt een investering van €154 en daar heb je er algauw een paar van nodig tijdens je retraite, want van mediteren ga je stinken en in de zendo zit je dicht op elkaar. Een ‘rakusu nl’ om je gezwollen borst achter te verstoppen vraagt een investering van €240, en dan nog kijk je er zo doorheen.

Behalve stof voert de zenshop een uitgebreid assortiment van hebbedingetjes: belletjes, wierookstaafjes, potjes, prenten enzovoort om je hebzucht te bevredigen, je zenidentiteit te versterken, je Happinez te vergroten en elke dag opnieuw helemaal zen te worden.

Annuleringskosten
Tekenend voor de mentaliteit van Ritskes’ zenonderneming zijn de annuleringsinvesteringen voor retraites.

Als je een retraite tot 8 weken van tevoren afzegt, moet er een streep door de rekening, een forse klus voor drie man – iemand om je naam vast te houden, iemand om de pen vast te houden en iemand om ze in tegengestelde richting in een rechte lijn langs elkaar te bewegen. Daarvoor vragen de uitbaters een investering van €50, een koopje als je beseft wat er allemaal bij komt kijken.

Tussen 8 en 2 weken van tevoren annuleren vraagt een investering van €100, twee keer zoveel, vanwege het duurdere overwerk en de extra overhead natuurlijk.

In de laatste twee weken investeer je het volle bedrag voor het privilege weg te blijven, tenzij je plaats wordt ingenomen door een ander, dan blijft het bij €100.

Dat heeft onze Rinus Ritselaar toch weer slim bedacht; of je nou toezegt of afzegt, je blijft investeren.

Ritskes in het bedrijfsleven.
Het zijn niet alleen individuen die voor de handelsgeest van de zelfbenoemde zenmeester vallen, ook bedrijven herkennen zich in hem.

Op Ritskes website vind je sinds jaar en dag de logo’s van BDO, IBM, Gemeente Nijmegen, de Rabobank, Danfoss, de Politieacademie, Coöperatie DELA, STORK, Rijksdienst voor OnderNemend Nederland, UNIT4 en RET.

Wat zegt dat over die bedrijven, vraag ik me af, onbekommerd investeren in iemand die in opspraak is geraakt?

Of, als ze in Ritskes hebben geïnvesteerd voordat hij ontmaskerd werd, wat zegt het over die bedrijven dat ze hun logo niet van zijn website laten verwijderen?

Of weten ze van niets omdat ze nooit onderzoek hebben gedaan naar de miskende zenmeester en nooit door hem zijn geïnformeerd?

Wat zen mij heeft gekost
Zen is pas een halve eeuw geleden ons middenstandersland binnengedrongen en bij Ritskes nu al duurder dan orthodoxe religies die ‘slechts’ een tiende van je jaarinkomen vragen.

Weet je wat zen mij heeft gekost? Geen cent. Helemaal niets. Ja toch, hoofdbrekens. Zonder hoofdbrekens gaat het niet. Maar de enige die je hoofd kan breken ben je zelf en de enige wiens hoofd gebroken moet worden ben jij.

Zeg eens eerlijk, hoeveel heb jij al uitgegeven aan zen? Meer dan niets? Dan zou ik mezelf maar eens voor mijn kop slaan. Dat is namelijk de enige manier om je hoofd te breken. Iedere keer dat je ergens instinkt jezelf voor je kop slaan. Net zolang tot je jezelf voor bent.

En nou niet meteen weer naar de zenshop surfen voor een hardhouten zenhamer, hè.

Houten hamer met gouden band en dito enso.
Zenhamer ‘Hakuin nl’, €385.
Tip
De website van Ritskes bevat aardig wat filmmateriaal van Misha Beliën uit de tijd dat die nog helemaal ranzen was. Over Misha’s kritische BOS-documentaire Meer geluk uit 2021 zwijgt Ritskes als het graf. Kennelijk was hij er niet gelukkig mee. Snap jij het?

Disclaimer
Dat van die zenhamer heb ik verzonnen.

vrijdag 30 december 2022

40 verzen over Realiteit vertaald in het Nederlands door Machiel van Dijk

Klik hier om te downloaden

IK heb de 40 verzen over Realiteit vertaald in het Nederlands en die wilde ik op deze dag delen aangezien dit de geboorte dag van Ramana is 🙏🕉 30 december. 

Machiel van Dijk

dinsdag 13 december 2022

Advaita is geen onderscheid weten te maken, 13 december 2022 door Hans van Dam. Alle land niemandsland.


maandag 12 december 2022

Anti-semitisme in een zee van hartje (Touber, influencer, poetst oerleugens uit antisemitische Protocollen van Zion op)

Conspiritualiteit en samenzwevers
11 december 2022 door Kees Moerbeek

Het begrip conspiritualiteit komt van het Engelstalige conspirituality en waaide over uit de Verenigde Staten. In het BD-artikel over het boek Eigen welzijn eerst van Roxanne van Iperen kwam dit begrip al zijdelings, zonder het beestje bij de naam te noemen. Wat is conspiritualiteit? Dit artikel maakt gebruik van artikelen van de Belgische Marie Meeusen en van Amerikaanse en Canadese auteurs en onderzoekers.

Al in 2011 gebruikten de sociologen Charlotte Ward en David Voas van de Universiteit van Essex het neologisme conspirituality in het artikel The Emergence of Conspirituality van The Journal of Temporary Religion. De definitie van de Lexiton Taalbank luidt: ‘conspiritualiteit (de, g.mv.) holistische levensbeschouwelijke stroming die rationalisme afwijst en complottheorieën omarmt, geen vertrouwen heeft in de overheid en de daarmee verbonden autoriteiten, vertaling van Engels conspirituality, een porte-manteauwoord van conspiracy theory + spirituality.’

Niet uniek
Dit verschijnsel is echter niet uniek. Jules Evans, de Britse filosoof, auteur en projectleider van het Centre for the History of Emotion (University of London), bespreekt in zijn artikel When the New Age and Far Right Overlap een soortgelijke samensmelting eerder in de recente geschiedenis. Hij schrijft vrij vertaald: ‘Sommigen zijn verbaasd dat New Age hippies mee zouden kunnen gaan in de extremistische samenzweringspolitiek. Maar dit is wel het geval. Ik wil [in dit artikel] kijken naar een andere periode waarin New Age samenviel ultrarechtse politiek, met rampzalige gevolgen voor de wereld in Duitsland in de Jaren 1920 en 1930.’ Met zijn artikel wil hij echter niet beweren dat New Age onvermijdelijk leidt tot extremisme.

Evans’ artikel over de aard van de samensmelting van destijds is uitgebreid. Hij concludeert: ‘Uiteindelijk verkochten Hitler en zijn mede-nazi’s een simplistische bovennatuurlijke fantasie aan het Duitse volk. Hierin werden al hun problemen veroorzaakt door een geheime wereldwijde elite van monsters/vampiers/demonen — dit wil zeggen de Joden — maar de magische lichtstrijders van de nazipartij zouden ze verslaan in een kosmische strijd, die een gouden tijd zal inluiden van vrede en liefde.’

Nieuw geloofssysteem
De sociologen Charlotte Ward en David Voas beschreven in 2011 hoe twee populaire groepen, met schijnbaar verschillende gezichtspunten, maar met gedeelde wortels, samensmolten tot een nieuw geloofssysteem, aldus Scott Gavura in zijn artikel.

De eerste groep is de New Age wellnessgemeenschap, ‘typically seen as left wing, predominantly female, with a deep embrace of “alternative” medicine and an emphasis on “holistic” ideas and different forms of spirituality. They may not be politically active.’ De tweede groep zijn de samenzweringstheoretici, die traditioneel over het algemeen conservatief zijn, rechts en man.

Over twee dingen zijn beide groepen het eens. 1. Een geheime groep beheerst in het geniep de politieke en sociale orde, of probeert dit te doen. Denk bijvoorbeeld aan Big Pharma, de conventionele geneeskunde, de New World Order en de Illuminati. 2. De mensheid ondergaat een ‘paradigma shift’ in het bewustzijn. Begrippen die worden gebruikt zijn onder andere ‘awakening’, ‘enlightenment’ maar zonder de specifieke religieuze binding en het verwerpen van de ‘tirannie’.

Ward en Voas benadrukten dat de basisprincipes van bijna alle samenzweringstheorieën naadloos aansluiten bij de visie op gezondheid van de alternatieve geneeskunde. Beide gemeenschappen wantrouwen de wetenschap, de conventionele geneeskunde en deskundigheid, behalve als dit de eigen overtuiging ondersteunt, aldus Gavura. Ook signaleert hij dat organisaties en leiders van de wellnessgemeenschap zelf zijn begonnen met het geven van tegengas tegen de invloed van QAnon en samenzweringstheorieën.

Pastel QAnon
De Canadese Marc-André Argentino volgde het groeiende gebruik van QAnon berichten in de wellnessgemeenschap tijdens de Coronapandemie en bedacht de term pastel QAnon. De groei van de invloed QAnon in deze gemeenschap begon waarschijnlijk met antivaccinatie berichtgeving en de ondersteuning van de #SaveTheChildren-campagne door deze wellnessgemeenschap. Het is heel goed mogelijk dat deze gemeenschap in het begin niet wist dat ze QAnon binnenhaalde en waar het voor staat.

Wikipedia noemt het verschijnsel pastel QAnon vrij vertaald: ‘een verzameling technieken en strategieën die “soft” en “vrouwelijk kunstzinnig” zijn en met name pastelkleuren gebruiken met als bedoeling om vrouwen te betrekken bij de QAnon samenzweringstheorieën. Vaak wordt hierbij gebruik gemaakt van sociale media -sites als Instagram, Facebook, Telegram en YouTube.’

Nederland en België
De Belgische in Nederland wonende en werkende Marie Meeusen schrijft in haar artikel De nieuwe samenzweving: de opkomst van ‘conspirituality’ in Nederland (en België): ‘Blind wantrouwen’ in wetenschap, mainstream media en de overheid: het is de mest waarop ‘conspirituality’ welig groeit.’ Dit versterkt volgens haar de problematische overtuigingen van de ‘samenzwevers’. ‘Als de mest het wederzijdse wantrouwen is, dan vormt het neoliberale klimaat in Nederland de wortels van deze akelige ‘samenzweving’.’ Meeusen is freelanceschrijver en heeft een coachingspraktijk waar ze ‘voice dialogue’ met reiki en creatief schrijven combineert. Zij merkt in haar artikel uit 2021 op dat conspiritaliteit steeds meer voet aan de grond krijgt in Nederland en de grens met België oversteekt.

‘Welke journalist of onderzoeksgroep heeft dit complexe en groeiende gevaar echt goed op de radar?’, vraagt ze zich onder andere af. In Canada en de Verenigde Staten is de Conspirituality Podcast en deze organisatie is volgens de schrijfster een uitstekend initiatief dat de samenzweving gedegen in kaart brengt en onderzoekt. De podcast prijst zichzelf als ‘Dismantling New Age Cults, welness grifters and conspiracy-mad yogis’. ‘Grifter’ betekent ‘oplichter, zwendelaar.’ Zie de link van de organisatie.

Op Facebook is ook onze streken een begin gemaakt met het geven van tegengas door kleine groepen van ‘complementaire therapeuten, yogaleraren, masseurs en homeopaten, voor wie de liefde voor antroposofie, meditatie, tantra of lichaamswerk allerminst haaks staat op respect voor de reguliere wetenschap’, meldt Marie Meeusen. Ze bestuderen wat ze zien gebeuren en delen wetenschappelijk bronnen om nepnieuws door te prikken.

Hartjes
Haar opiniestuk Anti-semitisme in een zee van hartjes schetst een beeld van hoe in de aanloop van de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 ‘racistisch gedachtegoed ook in zogenaamd verlichte en liefdevolle werelden voet aan de grond krijgt.’ Zowel in het boek van Roxanne van Iperen als in dit opiniestuk komen bekende namen voor, maar in haar opiniestuk ook die van ‘een lichtpunt in de duisternis’ en ‘een bode van hoop en liefde’ Tijn Touber. Met een zoetgevooisd ‘Goeiemorgen lieve, mooie mensen’ opent hij steevast zijn onlinefilmpjes.

Meeusen schrijft in haar stuk dat hij De Protocollen van de Wijzen van Zion leest, dat hij ze niet leuk vindt, maar dat ze volgens hem wel aangeven ‘wat in coronatijd gebeurt: een onzichtbare schaduwregering wil ons kort en klein én monddood maken om de wereldregie te pakken.’ Touber noemt deze elite weliswaar niet ‘Joods’, maar hij inspireert zijn fans wel om De Protocollen te lezen. Het onder hartjes bedolven filmpje verdween stapsgewijs van de sociale media toen de kritiek onhoudbaar aanzwol, vermeldt de schrijfster. ‘Een duidelijke distantiëring of sorry blijft uit, ook nadat Joop.nl het artikel van Bart Top plaatste ‘Nederlandse influencer poetst oerleugens uit antisemitische Protocollen van Zion op’ .

En ten slotte: ‘Touber zegt in het recente filmpje Complotgekkies (online gezet nadat op sociale media steeds meer ophef ontstond) dat iedere versie van de werkelijkheid er mag zijn. Hij wil ook enkel op basis van argumenten het gesprek aangaan. Maar die vinden we toch juist als we kijken naar feiten en wetenschap, naar onze gedeelde werkelijkheid, de geschiedenis die ons gidst en waarschuwt?’

Bronnen
Meeusen, M. De nieuwe samenzweving: de opkomst van ‘conspirituality’ in Nederland (en België). Dewereldmorgen.be, febr 2021
Meeusen, M. Antisemitisme in een zee van hartjes. Dewereldmorgen.be, maart 2021
Dickson, E. What Is #SaveTheChildren and Why Did Facebook Block It? Rolling Stone, aug 2020
Evans, J. Nazi Hippies: When the New Age and Far Right Overlap, GEN, sept 2020
This yoga instructor is fighting the rise of QAnon in the wellness community. CBC/Radio-Canada, sept 2020
Den Boon, T. conspiritualiteit. Lexiton Taalbank, mei 2021
Den Boon, T. samenzwever. Lexiton Taalbank, mei 2021
Hughes, P. The Growing Conspirituality Problem. Mindfull Politics, febr. 2021
Gavura, S. Conspirituality: Where New Age wellness meets right wing conspiracy thinking. Science-Based Medicine, febr. 2021
Gorski, D. Scott Gavura, BScPhm, MBA, RPh.
Science-Based Medicine
https://sciencebasedmedicine.org/contributors/scott-gavura-bscphm-mba-rph/
Visser, W. ‘Spirituele mensen geloven eerder in complottheorieën’. AdValvas, febr. 2021
Top, B. Nederlandse influencer poetst oerleugens uit antisemitische ‘Protocollen van Zion’ op. JOOP, maart 2021
Conspirituality What We Do
https://www.conspirituality.net/about
Disinformation abounds in the wellness community. How one anti-vax influencer broke free PBS Newshour
https://www.youtube.com/watch?v=dDn77Qykgy4
Delen is rijkdom:
TwitterLinkedInE-mail
Categorie: Achtergronden, Economie, Geluk, Gezondheid, Maatschappij, Pakhuis van Verlangen
Tags: Big Pharma, Charlotte Ward, conspiritualiteit, David Voas, Gavura, Hitler, Jules Evans, Marie Meeusen, nazi's, new age, New Age hippies, New World Order, nieuw geloofssysteem, QAnon, Roxanne van Iperen, samenzweringstheoretici, samenzweving, Scott Gavura, Tijn Touber, wantrouwen wetenschap

.

vrijdag 9 december 2022

Wat ben je liever, afgescheiden of eenzaam? 9 december 2022 door Hans van Dam

Neo-advaita in een notendop
9 december 2022 door Hans van Dam

Wat ben je liever, afgescheiden of eenzaam?
Calimerotaal
Eind vorige eeuw, toen de belangstelling voor spiritualiteit vanwege de aanstaande millenniumwisseling op een hoogtepunt verkeerde, is de hindoeïstische terminologie van de advaita vedanta in onze contreien omgezet in calimerotaal voor calimeromensen.

Atman en Brahman werden kleine ik en grote ik. Het ego en het zelf. De doener en de getuige. Het gekende en de kenner. Niet direct wat de Indiërs verstaan onder Atman en Brahman, maar zo ontstond er iets nieuws dat wij kunnen begrijpen als iets ouds.

Op vergelijkbare wijze werd de non-dualistische kosmologie vereenvoudigd tot een nieuwetijdse psychosofie met de volgende strekking:

Wie zich identificeert met zijn persoon is het overzicht kwijt. Hij is afgescheiden geraakt van het universele zelf.

Hij is ten onrechte gaan geloven dat hij een klein radertje is in het reusachtige mechaniek van een stoffelijke wereld. Die al bestond voordat hij werd geboren en blijft bestaan nadat hij is overleden.

Afgescheidenheid is een illusie. In werkelijkheid bevind jij je niet in de wereld, maar bevind de wereld zich in jou. Jijzelf ben het ene Bewustzijn (de Bron, Openheid, Liefde, God, het Ene, de Ene, Essentie).

In dat universele Bewustzijn verschijnen jouw persoon, de wereld en je zoektocht naar jezelf en naar de zin van het leven, als een verhaal in een boek, een film op een doek.

Je bent niet het verhaal maar het boek. Niet de film maar het doek. Niet het gekende maar de kenner. Of eigenlijk allebei, het gekende is een manifestatie van de kenner.

Ook stof is een gezicht van de geest. Een droom waar een eind aan komt. Rozen verwelken, schepen vergaan, maar Bewustzijn blijft altijd bestaan.

Dit beseffen heet verlichting, ontwaken, realisatie van het ware zelf.

Ziedaar neo-advaita in een notendop, een tweede kun je er niet mee vullen.

Dogma’s
Hoe je advaita ook verpakt, als religie, filosofie of psychologie, hoe je het ook beschrijft, in de gedragen terminologie van de klassieke geschriften, in de jubeltaal van bejaarde nieuwetijdskinderen of in hedendaagse hapklare Happinezbrokjes, de centrale dogma’s liggen onwrikbaar vast:

Het dogma van de absolute eenheid van het schijnbaar menigvuldige.

Het dogma van het geestelijke karakter van het schijnbaar stoffelijke.

Metafysisch gezien is advaita dus een idealistisch monisme. Geen non-dualisme, in de letterlijke zin van het woord.

Je kunt advaita ook fatalistisch solipsisme noemen. Dan is de film een doekje voor het bloeden. Met in de hoofdrol en in alle bijrollen, in de rekwisieten en in alle locaties, het eenzame universum als tijdloze toeschouwer van zichzelf.

Nu, wat ben je liever, afgescheiden of eenzaam?


dinsdag 6 december 2022

Hindoes en boeddhisten proberen door nazi’s aangetaste swastika te redden

Hindoes en boeddhisten proberen door nazi’s aangetaste swastika te redden

Een Hindoestaanse arts in Queens was geschokt toen ze een brief kreeg van het bestuur van haar flatgebouw waarin haar Diwali-decoratie ‘aanstootgevend’ werd genoemd en geëist werd dat ze die zou weghalen. De decoratie beeldde ‘’Happy Diwali’ uit en er stond een hakenkruis op’, zegt de arts die het hindoefeest van het licht vierde.

Het gelijkzijdige kruis met de benen in een rechte hoek is een duizenden jaren oud heilig symbool in het hindoeïsme, boeddhisme en jainisme dat staat voor vrede en geluk. Inheemse volkeren wereldwijd gebruikten het op vergelijkbare wijze. Maar in het Westen wordt dit symbool vaak gelijkgesteld met het hakenkruis van Adolf Hitler – een symbool van haat dat het trauma van de Holocaust en de verschrikkingen van nazi-Duitsland oproept. Witte supremacisten, neonazigroepen en vandalen zijn Hitlers symbool blijven gebruiken om angst en haat te zaaien.

In het afgelopen decennium, toen de Aziatische diaspora in Noord-Amerika groeide, werd de roep om het hakenkruis als heilig symbool terug te vorderen luider. Deze minderheidsgeloofsgemeenschappen krijgen gezelschap van Indianen wier voorouders het hakenkruis gebruikten bij genezingsrituelen.

Overlevenden van de Holocaust kunnen opnieuw getraumatiseerd worden door het symbool dat staat voor ‘een concept dat stond voor de vernietiging van een heel volk’ en de verschrikkingen die zij hebben meegemaakt. Het symbool zelf dateert uit de prehistorie. Het woord ‘swastika’ heeft Sanskriet wortels en betekent ‘het teken van welzijn’. Het werd gebruikt in hindoeïstische gebeden, in het embleem van de Jains gekerfd, markeerde boeddhistische tempellocaties en vertegenwoordigde de vier elementen voor Zoroastriërs. Het symbool is tegenwoordig alomtegenwoordig in India. Het is ook gevonden in de Romeinse catacomben en op verschillende plaatsen in Griekenland, Iran, Ethiopië, Spanje en Oekraïne.

Het symbool werd tijdens de 19e eeuwse opgravingen in de oude stad Troje nieuw leven ingeblazen door een Duitse archeoloog, die het in verband bracht met de Arische cultuur. Historici geloven dat dit het aantrekkelijk maakte voor de Nazi Partij, die het in 1920 overnam.

In Noord-Amerika, in het begin van de 20e eeuw, vonden hakenkruizen hun weg naar architectonische elementen, militaire insignes en teamlogo’s. Coca-Cola gaf een hakenkruis-hanger uit. De padvinders kenden tot 1940 badges met het symbool toe.

De Coalition of Hindus of North America is een van de religieuze groeperingen die zich inspannen om het oorspronkelijke hakenkruis te onderscheiden van het door de nazi’s gebruikte hakenkruis. Zij steunden een nieuwe Californische wet die het in het openbaar tonen ervan strafbaar stelt, met een uitzondering voor het heilige hakenkruis.

foto Birma, rad van tijd wiel met hakenkruis, foto Adi Ichsan.

zaterdag 3 december 2022

Even reclame maken voor een boek over non-dualisme van Hans van Dam, witboek Advaita.

Tussen de titels vind je de deur naar non-dualiteit
3 december 2022 door Hans van Dam

Voor lezers die nooit verder komen dan de boektitel.

Titelitis
Een boek een naam geven is lastig. Lastiger dan een kind een naam geven, wou ik zeggen, maar dat weet ik niet, want ik heb geen kinderen. Had ik ze wel dan zou ik ze gewoon nummeren. ‘Nummer twaalf, hou je mond!’ en nummer dertien is de hond.

Voor sommige auteurs is de boektitel een probleem omdat ze geen idee hebben. Voor mij is de boektitel een probleem omdat ik teveel ideeën heb. Titelitis.

Uiteindelijk heb ik gekozen voor de titel Witboek Advaita, de ondertitel Non-dualisme zonder dogma’s en het motto Non-dualiteit, vrijplaats tussen hemel en aarde.
Omslag van het Witboek Advaita.

Sommige alternatieve titels vond ik te goed om ongebruikt te laten. Die heb ik voor een stukje gebruikt of er een stukje bij geschreven, bijvoorbeeld:

Advaita als agnose

Advaita is niet vastzitten

Non-dualisme als tussenweg

Non-dualisme is het denken doorzien

Advaita is geen onderscheid weten te maken

Illusies in Bewustzijn en Bewustzijn als illusie

Andere titelkandidaten hebben geen plek in dit boek weten te veroveren:

Golven naar de zee dragen

Non-dualisme voor nitwits

Dromen van de Werkelijkheid

Waarom non-dualiteit dualistisch is

Dromen van het einde van het dromen

Non-dualisme, je moet er niet aan denken

Seks verkoopt
Seks verkoopt, zeggen ze. Groot was de verleiding om de titels van de dwaalteksten Opstekers voor klein geschapen mannen en Gedachte-experimenten voor groot geschapen mannen pontificaal op de cover van het Witboek Advaita te zetten.

Tussen lekker en vies vind je de deur naar non-dualiteit leek me ook wel wat. Non-dualiteit is lekker vies, net als het leven zelf.

Tussen de titels vind je de deur naar non-dualiteit.
Uiteindelijk maakt het niet uit wat je op een boek over non-dualiteit zet. Iedere titel is misleidend. Tussen de titels vind je de deur naar non-dualiteit.

Het maakt ook niet uit wat je in een boek over non-dualiteit zet. Iedere regel is misleidend. Tussen de regels vind je de deur naar non-dualiteit. 



Deze tekst maakt deel uit van het Witboek Advaita. Woord: Hans van Dam. Beeld: Lucienne van Dam. Alle teksten van deze serie. Het Witboek Advaita op NietWeten.nl. Alle publicaties van Hans van Dam in het Boeddhistisch Dagblad.

Delen is rijkdom

Disclaimer voor het Witboek Advaita
4 december 2022 door Hans van Dam

Schijngesprekken met schijnleraren over een pot nat.

Veel dialogen en de meeste correspondenties in het Witboek Advaita zijn geïnspireerd door echte gesprekken en briefwisselingen. Met leken en kenners, en met (ex-)advaitaleraren, die hier zoals al mijn gesprekspartners, reëel of illusoir of iets ertussenin, onder pseudoniem verschijnen of naamloos blijven.

De dialoogjes tussen mij en Patricia de Martelaere, Henk Feltkamp, Douwe Tiemersma, Jiddu Krishnamurti, Philip Renard, Nisargadatta, Unmani, Paul Smit, Tony Parsons, Jan van Delden, Jan van Rossum en Jan van den Oever hebben nooit plaatsgevonden, behalve in mijn gedachten.

Dat vinden ze vast geen probleem. Volgens hen bestaan we zelf ook niet, behalve in onze gedachten. Volgens hen bestaan gedachten ook niet, behalve als rimpelingen in de oceaan van Bewustzijn.

Wat als dat ook maar een gedachte is? Dan is het allemaal één pot nat. Niet twee.

En als dat ook maar een gedachte is?

vrijdag 2 december 2022

Blijf in het Licht dat geen tegenstelling kent tussen licht en donker (er is geen tijd), Douwe Tiemersma


Blijf in het Licht dat geen tegenstelling kent tussen licht en donker

Het is van het grootste belang om een onderscheid te maken tussen dat wat vergankelijk is en dat wat onvergankelijk is. Het kalenderjaar loopt naar zijn einde toe. Er is weer een jaar voorbij. De activiteiten hier stoppen langzamerhand. Mensen kijken aan het eind van het jaar terug en dan zeggen ze: de tijd vliegt. Alle dingen die belangrijk voor je waren zijn voorbij. Maar hoe zit het met jezelf? Na oudjaar is er een nieuw jaar en dan gaat, zo is het idee, het leven weer op de oude manier verder. Hoe lang? Dat weet je eigenlijk niet.
Maar hoe zit het met jezelf? Dat blijft dus de meest centrale vraag. Hoe zit het met jezelf. Voor zover je zelf in die vergankelijkheid zit, zeg je: ja, ik ben vergankelijk. Maar meteen is er ook een ander facet dat er bovenuit gaat, net zoals bij het einde van het jaar. Zelf ga je uit boven het kalenderjaar dat aan z'n eind komt.
Als je dit doorhebt van jezelf, zie je dus dat de tijd alleen te maken heeft met de verschijnselen. Dat er in je zelfzijn zélf geen tijd te vinden is. Als vormen verdwijnen, verdwijnt niet datgene waarin die vormen aanwezig zijn en dat is die sfeer waarin je zelf bent.
Dat inzicht kan er komen. Soms moet er iets hards voor gebeuren, moeten er zware dingen gebeuren, bijvoorbeeld dat je werkelijk geconfronteerd wordt met je levenseinde. Maar het kan ook zomaar - wanneer je terugkeert naar jezelf, waarin je direct kunt vaststellen: hier is geen tijd.

donderdag 1 december 2022

Lekker mediteren ...

Yinyoga en mediteren geeft een beter gevoel. Daarom raad ik het iedereen aan. Verwar het niet met Advaita of verlichting. Vaak worden zaken door elkaar gegooid. Voor vandaag even een simpele meditatie:


Het Witboek Advaita: een vraagteken bij ieder onderscheid, 1 december 2022 door Hans van Dam

Het Witboek Advaita: een vraagteken bij ieder onderscheid

Dubbelhartige dwaalteksten over de dualiteit van non-dualiteit en de non-dualiteit van niet-weten.

Boeken over advaita vedanta zijn saai. Ze lijken sprekend op elkaar, net als hun schrijvers. Vaak is zo’n boek niet meer dan een serie afgezaagde satsangfragmenten lukraak achter elkaar geplakt. Heb je er één gelezen, dan heb je ze allemaal gelezen.

Mijn Witboek Advaita is anders. Ik ga uit van de letterlijke betekenis van advaita (niet-twee) en vedanta (het einde van de wijsheid).

Voor mij is advaita geen idealistisch monisme maar een vraagteken bij ieder onderscheid.

Voor mij is vedanta geen nieuwe wijsheid maar een radicaal niet-weten.

Voor mij is non-dualiteit geen absolute waarheid maar een vrijplaats tussen hemel en aarde.

Geloof je het Zelf? Dat is nergens voor nodig.

Non-dualisme zonder dogma’s? Het kan.

Deuren naar non-dualiteit? Loop ze plat.

Wit wat je weet met het Witboek Advaita.

maandag 28 november 2022

Feiten - Wolter Keers

Feiten – Wolter Keers (met dank aan Jan Koehoorn)
Feit 1: Gedachten verschijnen volkomen moeiteloos in Bewustzijn. Of, anders gezegd: Bewustzijn neemt een ogenblik moeiteloos de vorm aan van een olifant, een giraffe, of welk ander bekend object dan ook.
Feit 2: Zo'n voorstelling, en elke andere gedachte, is niets anders dan een beweging in en van Bewustzijn. Ze verschijnt moeiteloos, laat zich enkele tellen waarnemen, en verdwijnt dan weer om plaats te maken voor een volgende voorstelling.
Feit 3: Het terrein van onze aandacht wordt maar gevuld door één gedachte tegelijk. Gedachte A moet verdwenen zijn, wil gedachte B op het scherm kunnen verschijnen.
Feit 4: De voorstelling "olifant" verscheen moeiteloos, zonder dat daar tegelijk een tweede gedachte bij verscheen, dat er een "ik" was die de olifant bedacht. Wanneer ik beweer dat "ik" gedacht heb aan een olifant, is dat een tweede gedachte, die pas kan verschijnen als de eerste gedachte, het beest met de slurf, is verdwenen. Met andere woorden: dat "ik" wordt pas na afloop van een bepaalde gedachte aan zo'n afgelopen gedachte vastgeprikt, en dat ten onrechte. Want het is duidelijk te zien dat dit "ik" niet aanwezig was bij het verschijnen van de olifant. De olifant, met andere woorden, was niet het product van het "ik", dat er helemaal niet bij was. Waaruit volgt:
Feit 5: Gedachten verschijnen niet in een ik, maar in Bewustzijn.
Feit 6: Dat "ik" is zelf een gedachte. Bij scherp kijken blijkt het dat wanneer er een "denker" in Bewustzijn verschijnt, die denker zelf niets meer en niets minder is dan een gedachte. En de ene gedachte verschijnt niet in de andere : elke gedachte verschijnt in deze bewuste aandacht die ik volkomen moeiteloos ben.
Feit 7: Die denker is een gedachte, die ten onrechte wordt aangezien voor "ik". Zelfs de gedachte "ik" is niet meer dan een gedachte, die maar af en toe eens verschijnt: terwijl de olifant op het scherm verscheen, was er geen spoor van dat "ik" te ontdekken. Er waren toen twee dingen: het plaatje genaamd "olifant", en de Helderheid, Bewustzijn, de Kennende Tegenwoordigheid, waarin dat plaatje verscheen, en waaruit het zich in feite vormde.
Feit 8: Wat ik ben, is niet iets dat af en toe eens verschijnt, onverschillig of het gaat om de gedachte "olifant" of om de gedachte "ik". Wat ik wel ben, is dit heldere bewuste, aandachtige Tegenwoordig Zijn, waarin eerst het ene, toen het andere plaatje verscheen.
Zo werpen we in de meditatie even een blik op het denken, en we nemen nota van enkele feiten. Scherper, anders kijkend dan we gewoon zijn, ontdekken we allerlei heel simpele zaken, waar we vermoedelijk tot nu toe steeds aan voorbij gelopen waren. De belangrijkste van deze ontdekkingen zijn het feit dat ik niet bepaalde voorstellingen ben, ook al noem ik die "ik" en het feit dat ik wél deze moeiteloze, heldere Tegenwoordigheid ben, van waar ik kijk naar deze verschijnende en verdwijnende beelden, woorden en gevoelens. Niet allerlei voorbijflitsende gedachten; wél de helderheid waarin ze verschijnen.
Na deze ontdekkingen of herontdekkingen kunnen we onze aandacht richten op het lichaam. Beter: op het waarnemen van een serie indrukken die we het lichaam noemen. Doordat we naakt zitten en misschien in de kleermakerszit, kunnen er enkele elementen zijn die ons komen lastig vallen. Zo zijn we gewend, met kleren aan te leven, en naakt zijn wordt daardoor al heel gauw geassocieerd met seksualiteit. Wie merkt dat het naakt-zijn hem of haar prikkelt, hoeft zich daar niet ongerust over te maken: hij/zij kan daar precies zo nota van nemen als zo-even van de verschijnende olifant.
Als we "mijn lichaam" zeggen, wat bedoelen we dan precies ? Al "kijkend" ontdekken we dan bijvoorbeeld:
Feit 8: Meestal nemen we maar een klein stukje van het lichaam waar; hoogst zelden het geheel. Sprekend of terloops denkend over "mijn lichaam", komt er maar een vage voorstelling in het denken, een handjevol herinnering, zelden de levende ervaring van het lichaam zoals dat zich nu, op dit ogenblik als heldere waarneming aanbiedt. Als we over "mijn lichaam" spreken, spreken we over iets dat tot begrip is geworden.
Feit 9: Wanneer we onze aandacht welbewust op het waarnemen van het lichaam richten, ontdekken we dat ook het lichaam bestaat uit een serie waarnemingen die verschijnen in Bewustzijn. Net als de waarneming van de olifant in feite bestond uit niets anders dan uit Bewustzijn waar dat plaatje in verscheen, bestaat ook de waarneming waarin het lichaam verschijnt uit niets anders dan ditzelfde Bewustzijn. Voor ieder van ons bestaat de olifant pas wanneer hij in Bewustzijn verschijnt ; en precies hetzelfde geldt voor het lichaam. Wie een spannend boek zit te lezen ervaart op dat ogenblik geen lichaam. Dit leidt ons, als we helder aanwezig blijven in het waarnemen, tot de ontdekking van:
Feit 10: We zijn altijd, en volkomen moeiteloos, deze heldere Kennendheid. Daarin verschijnt nu eens een beweging die we "olifant" noemen, dan weer een beweging die we arm of been of buik of prikkeling of hoofd noemen, Wat de ervaring van ieder van ons betreft, bestaat zowel de olifant als het lichaam pas op het ogenblik dat zij verschijnen in deze Helderheid die we zijn. Daarbij valt het op, dat we op zo'n ogenblik geneigd zijn om met volledige overgave te geloven dat we een aantal van die verschijnende dingen zijn, althans tijdens de momenten waarop ze verschijnen. Ik ben misschien niet mijn arm of mijn heen, want ik besef wel dat ik nog zou bestaan zonder arm of been; maar zonder lichaam wordt dat al heel moeilijk. Het lichaam voelt ieder van ons aan als "ik", en precies datzelfde geldt voor bepaalde gedachten: wanneer de gedachte "denker" in Bewustzijn verschijnt, ben ik er op dat ogenblik diep van overtuigd dat ik denker ben. Verschijnt "lichaam" dan ben ik er op dat ogenblik even diep van overtuigd dat ik dat lichaam ben. En verschijnt tijdens de droom Napoleon, dan ben ik er net zo diep van overtuigd dat ik die ben.
Bij heel scherp kijken wordt het duidelijk hoe dat in z'n werk gaat: er verschijnt (in de wakende toestand) een bepaald beeld waarvan me ooit is verteld dat ik dat ben. Er is mij als kind vermanend verteld dat ik moet denken voordat ik iets zeg. De conclusie is geweest dat ik dus een denker ben. Nu verschijnt die voorstelling - meestal is die zo automatisch geworden dat we kunnen spreken van een reflex - en onmiddellijk kruip ik in dat plaatje, en beschouw mezelf als die gedachte, de heer Denker. De waarneming genaamd 'lichaam' verschijnt, en automatisch spring ik erin, en zeg dat ik mager ben of dik, gezond of ziek, lang of klein, blank of bruin. Maar met de ontdekking dat ik niet al die verschijnende dingen ben, maar die Tegenwoordigheid waar ze in verschijnen en uit bestaan, wordt het al duidelijk dat ik noch denker noch lichaam ben. Ik ben ook, als het lichaam “Napoleon” er is en door mij "ik" wordt genoemd, en dit lichaam uit de wakende toestand nergens te bekennen valt. Ik ben er zelfs, wanneer noch het lichaam uit de wakende toestand, noch dat uit de droom aanwezig is, zoals tijdens de diepe, droomloze slaap.
Het belangrijke in de meditatie is, dat we ons al kijkende losmaken van de overtuiging dat we allerlei, elkaar opvolgende waargenomen dingen zijn, zoals lichaam, denker, huisvrouw, zoon, fietser of luisteraar.
Het wordt steeds duidelijker, dat ikzelf de stille, bewuste "kern" ben, de toeschouwer, waarin de activiteiten van het lichaam, van de zintuigen, van denken en voelen, van de wakende toestand en de droom, zich komen laten waarnemen, zonder dat ik daar iets voor hoef te doen. Er is alleen sprake van inspanning, wanneer ik een beeld inspring, en me verweef met bijvoorbeeld het lichaam. Dan moet ik een zware emmer tillen, of ben ik moe na een lange reis. Maar wanneer ik mij opstel als waarnemer, trekt het tillende lichaam, de moede schouders na enkele uren autorijden, en heel het panorama van de gebeurtenissen in en rond een lichaam als een film aan me voorbij. Het wordt duidelijk dat het lichaam actief is, net als het denken en voelen, maar dat die activiteiten niet echt een "ik" betreffen. Ik ben en blijf onveranderlijk en moeiteloos de waarnemer, niet alleen van de activiteiten van het lichaam, maar van alle dingen die verschijnen en na enkele ogenblikken weer verdwijnen in en uit Bewustzijn. Zo ook:
Feit 11: Ook het functioneren van de zintuigen is, telkens, één voor één, een beweging in het bewuste Licht waarin dit plaatsvindt. Is de aandacht er niet, dan functioneert het zintuig niet. Lees ik dit aandachtig, dan zijn er geen geluiden van het verkeer dat langs het huis rijdt - en passant zij daar iets heel belangrijks bij opgemerkt : er is ook geen gewaarwording van de afwezigheid van deze verkeersgeluiden: enkel de aanwezigheid van het lezen van deze tekst!
Feit 12: Wat wij de wereld noemen is niets anders dan waarneming in de geest van zintuigelijke beelden die het geheugen tot een tijdelijke eenheid projecteert. We lezen nooit een hele zin tegelijk, telkens een of enkele woorden - maar het geheugen maakt er, als we bij het laatste woord zijn aangekomen, een geheel van, en dan zegt de reflex in ons eventueel: Ik heb die zin gelezen.
Feit 13: Als we steeds duidelijker nota nemen van het feit dat we niet een lichaam, niet het functioneren van de zintuigen, van het geheugen en het denken en voelen zijn, maar altijd volkomen moeiteloos hun waarnemer, wordt het zonneklaar dat wij waarnemer zijn van de bewegingen die we vaak zien als tijd. Met andere woorden, als er een manier van denken verschijnt die we de "tijd" noemen, verschijnt die in ons. Wij zijn niet een wezen dat gebonden is door de tijd : de tijd is een manier van denken in ons.
Feit 14: De tijd ontstaat doordat de optische illusie van het geheugen gelijktijdigheid projecteert op dingen die nooit gelijktijdig kunnen zijn: het projecteert duur waar geen duur kan bestaan. Dit lijdt tot de illusie van een durende persoonlijkheid. Het verlengstuk van deze geheugenproductie is een durende wereld. Zie ik dat ik de waarnemer ben van dit gebeuren, dan blijkt ook dat er geen durende persoonlijkheid is, en daarmee verdwijnt ook de duur die op "de wereld" werd geprojecteerd. Van dat ogenblik zien we dat wat we de "wereld" noemen, iets is, een beweging in Bewustzijn, dat enerzijds voor zijn verschijnen volkomen afhankelijk is van dit bewustzijn; zich anderzijds geheel voltrekt binnen Bewustzijn. De wereld is een serie bewegingen die zich voltrekt binnen mij. Ik ben niet iemand die in de wereld leeft.
Feit 15: Wanneer er een beweging in Bewustzijn verschijnt, neemt de Bewuste Tegenwoordigheid die we zijn, tijdelijk de vorm aan van waarnemer. Verdwijnt de beweging, dan verdwijnt de waarnemer. Verdwijnt de waarnemer, dan verdwijnt de wereld. De wereld (met inbegrip van de stukken die we "ik" noemen) en de waarnemer zijn van elkaar afhankelijk. De wereld hangt voor zijn verschijnen af van de waarnemer, en omgekeerd. Maar bij het verdwijnen van de waarnemer blijft niet niets over, maar deze Helderheid die we altijd moeiteloos zijn. Deze Helderheid is van niets afhankelijk. Alleen zij maakt het mogelijk dat waarnemer en wereld verschijnen. Zijn ze er niet, dan wordt deze Helderheid daar op geen enkele wijze door beïnvloed. Zijn ze er wel, dan wordt deze Helderheid daardoor evenmin beïnvloed. Ashtavakra, de grote Guru, zegt tegen zijn leerling Koning Janaka: "You are the One, Pure Consicousness. Nothing can leave an impression on you". ("Jij bent dit éne, heldere, onvermengde Bewuste Zijn. Niets kan een spoor in je achterlaten".)
Sporen lijken alleen achter te blijven wanneer er verweving is met het een of andere object dat wij projecteren in tijd en ruimte : daarmee komt de optische illusie tot stand die wij het geheugen noemen, en die ons doet geloven dat een gedachte die nu verschijnt, in werkelijkheid iets zou zijn of vertegenwoordigen dat wij het "verleden" noemen.
Kijkend naar de bewegingen zien wij, dat een gedachte of een waarneming die is afgelopen, heeft opgehouden te bestaan - met andere woorden dat er niet zoiets bestaat als het verleden.
Wie meent dat hij gebonden is, denkt dat een fantasie die hij niet is (de persoonlijkheid) wordt gebonden door iets wat niet bestaat (het verleden).
Het volkomen helder doorzien van deze illusie lijdt onmiddellijk tot de herkenning van de vrijheid die wij zijn, en daarmee tot wat "bevrijding" wordt genoemd.
Maar in feite heeft er nooit iemand bestaan die gebonden was, en daarom is er ook niemand die wordt bevrijd. Alleen de illusie houdt op dat ik allerlei dingen ben die verschijnen in tijd en ruimte.
Aan het eind, gaat de meditatie over in niet-meditatie: in de herkenning dat alle dingen die wij kennen verschijnen in de éne Helderheid die wij zelf zijn. Zijn er vormen, dan bestaan die vormen uit Dat, wat wij zijn. Zijn er geen vormen, dan is er alleen dit Licht dat wij zijn.
Zo zien we altijd en overal niets anders dan wat we zijn. Dat is de ervaring die we vrijheid noemen. En dat is de betekenis van de uitspraak dat de verlichte de hele dag doorbrengt in de contemplatie van het Zelf : hij weet, als geleefde Ervaring, dat er niets anders bestaat.

Dhamma heeft slechts één smaak door Guy E. Dubois

Guy – Dhamma heeft slechts één smaak
27 november 2022 door Guy E. Dubois 

De Boeddha in de Anguttara Nikaya:

‘Net zoals de oceaan slechts één smaak heeft, de smaak van zout, zo heeft mijn Leer slechts één smaak: de smaak van bevrijding.’

Theravada, Mahayana, Vajrayana en Navayana zijn niet aan elkaar tegengesteld. Elke divergentie is slecht begrepen mensenwerk. Dhamma laat zich niet opdelen in verscheidenheid. Elke dualiteit is een halsmisdrijf. Alles is één.

Finaal wordt elke discrepantie die tussen de verschillende stromingen ‘zou’ bestaan, door een ervaren dhammanuvatti, op experiëntieel niveau compleet uitgevlakt.

Alle boeddhistische stromingen, tradities en lineages zijn slechts voertuigen (P. yana’s), hulpmiddelen (P. upaya’s) tot bevrijding. Maar ze zijn Dhamma niet. Loop dus niet in de sektarische val. Richt je blik op bevrijding. Niet op subsidiaire kenmerken. Niet op interpretaties. Niet op structuren die rond en op deze interpretaties zijn gebouwd. En zeker niet op overkoepelende structuren die het geheel helemaal wollig en mistig maken.

Delen is rijkdom

Uit: Dansen met je Ego van Sanatan de Jongh Swemer

Tekening van Ardan

Je hebt geleerd dat je bij je geboorte geen Ego had en geen zelfbeeld, maar je was er wel. Je hebt gezien dat kort na je geboorte je Ego langzamerhand werd gevormd door het krijgen van identiteiten en etiketten. Sommigen voor je hele leven en anderen vluchtig als een vliegende gedachte of passerend gevoel. Dat bij al die identiteiten rollen passen, waarvan de meesten steeds wisselen.

Er wordt je geleerd dat je al die identiteiten inderdaad bent. Allemaal kleine ‘ikjes’, die zijn als grote en kleine jassen en jasjes aan een kapstok, die je voortdurend aan- en uittrekt. Dat roept de vraag op wie of wat de kapstok is.

De kapstok is wie je al was voordat al die identiteiten en etiketten je werden opgeplakt. Dat we voor het gemak het grote IK noemen. Zo werd je duidelijk hoe je Ego ontstond en hoe het kon groeien.

Er werd je geleerd dat je je lichaam bent. Maar je hebt gezien dat dat niet kan, want je lichaam heeft zich voortdurend veranderd en vernieuwd, terwijl jij steeds jij was die in de spiegel keek.

Inmiddels weet je dat je ook niet je gedachten, meningen, overtuigingen, gevoelens en emoties bent. Ze komen langs, veranderen voortdurend en verdwijnen weer, terwijl jij er nog steeds bent.

Je hebt ingezien dat het totaal van al je identiteiten je Ego vormt. Dat je je Ego nodig hebt om te kunnen navigeren in de maatschappij en je cultuur. Dat het je gereedschap is om te leven en te overleven op deze planeet.

Maar dat je het niet bent.

Je hebt begrepen dat het geloof, dat je al die identiteiten en bijbehorende rollen zou zijn, je kwetsbaar maakt. Dat je daarmee gemanipuleerd kan worden tot acties die je anders niet zou doen.

Het is duidelijk geworden dat je beleving dat je je Ego bent geen werkelijkheid is. Dat je Ego het grootste bijgeloof kunt noemen. Met voorbeelden heb je gezien hoe je Ego je kan manipuleren met kritiek en complimenten, het vergelijken met anderen, het onderdrukken van emoties en hoe verwachtingen tot teleurstellingen kunnen leiden.

Je hebt gezien dat het inzicht dat je niet al die kleine ikjes bent, maar grote IK, kan leiden tot een stiltepunt in jezelf waar een permanente diepe innerlijke harmonie is.

Dat met de avontuurlijke reis naar een groeiend bewustzijn, dit stiltepunt steeds groter kan worden. Dat daar je levenskracht zit.

Wanneer je leeft vanuit je stiltepunt, leef je vanuit kracht en kan je dansen met je Ego, zonder dat je er door gemanipuleerd wordt. Je wordt steeds minder kwetsbaar en blijft in je kracht. Je merkt dat je ook minder meegaat met de waan van de dag of de paniek van het moment, omdat iets in je onbeweeglijk stil blijft.

Mensen om je heen gaan merken dat je rust uitstraalt en in je kracht bent. Een rots in de branding.

Je bent een vrij mens.

Met voortschrijdend inzicht zie je steeds meer dat niet alleen jij in essentie grote IK bent, maar alles om je heen, de hele schepping voortkomt uit dezelfde grote IK en dat de vele vormen van de schepping slechts ko[1]men en gaan. Dat de hele schepping veranderlijk en vergankelijk is.

Dat IK de grote verbindende factor is en zelf geen vorm of identiteit heeft. Langzaam maar zeker begint het te dagen en ervaar je, dat IK niets anders is dan Liefde en de schepping vanuit die bron een voortdurende manifestatie is van wonderen: sterren en planeten, oceanen en rivieren, bergen en vlaktes, planten en bomen, dieren en mensen.

Vanwege die verbondenheid door IK ga je zien dat alles en iedereen familie van je is. De hele schepping is een grote familie waar je deel van bent. Hieruit ontstaat een steeds grotere compassie voor alles wat is. Meer en meer ervaar je dat alles een wonderlijke manifestatie is. Je kan je dan weer verwonderen zoals een kind dat kan.

Je realiseert je dat de schepping uit tegenstellingen bestaat. Geen wit zonder zwart, geen licht zonder donker, geen goed zonder kwaad. Je herkent dat elk mens, ook jij, goed en kwaad in zich heeft. Het is de dualiteit die het leven op deze planeet spannend en avontuurlijk maakt.

Je weet dat de meest extreme vorm van dualiteit oorlog is. Maar ook dat aan elke oorlog een einde komt en dat alleen Liefde die dualiteit kan overstijgen.

Liefde overstijgt alle dualiteit.

Deze tekst is afkomstig uit het boek van Sanatan de Jongh Swemer, Dansen met je Ego. Copyright © 2021 Sanatan de Jongh Swemer (tekst en tekeningen) en voor deze uitgave Boekencoöperatie Nederland U.A. Een uitgave van Artscience, onderdeel van de Boekencoöperatie Omslag, opmaak: Ewout Storm van Leeuwen.
Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.
boekcoop@gmail.com
www.boekencooperatie.nl
ISBN 9789492079541 (papieren boek)
ISBN 9789492079558 (e-boek)

zondag 27 november 2022

Het lied van de lege leer27 november 2022 door Hans van Dam

Het lied van de lege leer

Ik zing het nog een laatste keer.

Kom, laat dat malle masker neer

VERLIES JE IN DE LEGE LEER

Geen welles en geen nietes meer

VERLAAT JE OP DE LEGE LEER

Vergeet je trots, vergeet je eer

VERSCHUIL JE IN DE LEGE LEER

En doet je denken toch nog zeer

ONTSPAN JE IN DE LEGE LEER

Dan neemt dit lied ineens een keer

Laat ook je laatste masker neer

Word lichter dan een donzen veer

ONTDOE JE VAN DE LEGE LEER

Sloopkogel die stukken uit een stenen agnosticon slaat.

woensdag 23 november 2022

The emperor wears no clothes (Wouter van Oord)


The emperor wears no clothes. 

According to the late  Jean Klein, listening and Consciousness are not in the brain, and what You truly are IS the very 'I Am' that underlies the totality of the appearance.
This hardcore dogma echoos on in Klein's massive  advaita  teaching.
Klein says that it is important to be really, radically aware of how 'you' feel when 'your brain' is free from all representation. 
Whithin  that awareness 'You' are nowhere, there is no centre there, there are no boundaries, there is only infinite space, 'You' are that space! 
'You' have to live with it and not leave it an intellectual understanding. 
In that premisse' You' remain as what 'You' really are, by using higher reasoning,
an intuitive glimpse, which is NOT in the brain. 
Klein says: "Answers to questions never come from the brain! 
Listening is the key! 'You' are That! 
Feel yourself in the answer as the real freedom!" 
That sounds pretty solid, ain't it?!
In the deepest sense  this is perfectly true, but the question remains: 'is what is called' Consciousness' this very freedom?!' 
It needs a lot of fearless gut to stand up to that dogma!
No one, including every guru that ever lived, has ever known what's going on or what anything is!!! 
Be honest! What do you really know for sure?! 
That you are alive?! 
Even that you do not know for sure!!! 
You do not know whether you are dead or alive! 
You cannot tell the difference! 
I have great respect for Jean Klein, he's been one of my favorites throughout what is supposed to be 'my search for truth". 
I have attended several of his  discourses. 
He was a beautiful charismatic man. 
But I had to let him go. 
At the end of the search his message ended up on one of my dusty bookshelves sitting among the lot of his lookalikes. 
Swallowing all the variaties of advaita stuff for many years made me puke in the end, a massive nausea overwhelmed me and became a choking stranglehold, a massive  psychedelic blackout dressed up as death. 
Grasping for breath I 
struggled in strangle fear bardos and dared surface again, there  was however no despair, but just a non-dramatic conduct of survival that washed me up again, suspended between no thing and nothing at all. 
I am no thing and not even that! 
The dream of 'me' is the brain's objectified hallucination, which in itself is the greatest wonder.
It is a nuclear universe aware of being aware in nondual mode, so to speak! 
A conjuring. 
A paradox. 
There is no 'ego' to erase on a worldly stage. 
Ramana's claims are useless here. 
Ramana danced with his pet cow untill it died! 
There's just nothing significant in the dream of life!
Whatever is believed  appears as reality. 
Its all imagination. 
Elusively obviouss. 
No one is right or wrong in what is conjured up as virtual eyelid movies. 
Jean Klein's description of being nothing in particular remains a beautiful milestone in the dream of life. 
Ramana stars  forever too, like diamonds do. 
I have nothing against that. 
Why would I?! 
I have no say! 
Mountains are mountains, rivers are rivers. 
Yet there are no mountains and rivers! 
Nothing is herenow! 
This is not the Love you think it is!
'We' don't end up in the heavens! 
There's nothing going on. 
The brain is God and no one sits with it. 
Whatever the gurus have been trying to convey as truth throughout the ages 
is all about the brain's nullity. 
That is what has always being sought. 
It's point Zero! 
'Consciousness' makes believe it can live there
forever as King on a throne, naked, without clothes! 
Nothing is farther from the truth. 
There is no truth! 
All there is, is precious life! 
For no one. 
Call that freedom if you like. 

Wouter van Oord.

vrijdag 18 november 2022

Bhagavad Gita, hoofdstuk 1 tot 18, voorgelezen in het Nederlands


Om de eerste 18 hoofdstukken te horen kunt u op de onderstaande link drukken 

Gratis 2 maanden meditaties via goede Nederlandse App

Deze app, House of Deeprelax, kan je 2 maanden gratis uitproberen. En ik vind het zelf een prima app en gebruik hem zelf. Geen automatische verlenging. Let op het is nu 18 november 2022. 


woensdag 2 november 2022

Wie ben je? Animatie van Paul Smit

In deze leuke animatie legt Paul Smit uit wie we niet zijn. 


Blijf dus bij jezelf als oneindig vrije sfeer, Douwe Tiemersma

Vraag:
Ik merk vaak dat ik probeer dingen en gedachten te verbeteren om ze overeen te laten komen met mijn doelen en wensen, zodat ze beter bij mij passen.

Antwoord:
Dat gebeurt vaak: je bent bezig in je werk of waar dan ook en je vindt dat het toch iets anders moet gaan, op een wijze die beter bij je past of wenselijker is. Die situatie is altijd een mix, een mengsel van het één en het ander. Allereerst is er een ruimer bewustzijn, een besef van iets dat beter en authentieker is dan wat er nu is. Ten tweede koppel je dat besef al gauw aan allerlei concrete doeleinden in de wereld en in je leven. Daar ga je dan achteraan gaan met alle spanning die daarin zit.
Zo kun je je eigen spirituele pad bekijken. Elk pad begint met een duale situatie waarin een persoon denkt dat hij door een pad te begaan iets kan bereiken. ‘Ik ga mijn leven iets meer aanpassen aan wat ik voor mezelf als meer authentiek ervaar.’ Het positieve is dus dat daarin al een besef zit van het authentieke waar het werkelijk om gaat en dat er de wens is dat te verwerkelijken. Natuurlijk ken je dat, want dat ben je zelf, hoewel nog niet echt bewust. Als je dat authentieke in bepaalde condities blijft projecteren, merk je dat je niet veel opschiet en zelfs vast komt te zitten. Het is dus het beste om zo snel mogelijk door te hebben wat nu je werkelijke impuls is, je werkelijke verlangen, de werkelijke authenticiteit. Die gaat verder en is dichterbij dan wat je ook maar zou kunnen bedenken. Ga dus in je situatie opnieuw kijken en blijf trouw aan je besef en impuls van het begin. Daarin zit al iets van dat oneindige. Als je bewust blijft bij ‘dat wat meer bij je past’, dan krijg je daarin een bepaalde ontwikkeling waarin de beperkingen verdwijnen en die doorgaat tot de oneindige openheid.
Als dat plaatsvindt, blijkt het leven dat er dan nog is, zich op de beste wijze te ordenen, hoe het ook gaat. Principieel is daar geen zorg meer voor; dus het is vrij.
Als het zelf-zijn zijn eigen aard van vrijheid herkent, wordt niet alleen het zelf-zijn maar daarmee alles bevrijd. Je hele leven komt vrij, je claims op andere mensen komen vrij. Dus je laat de anderen vrij.
Blijf dus bij jezelf als oneindig vrije sfeer. Heel helder. Als je die helder vaststelt, dan is er ook meteen intern het weten: dit is goed.