Populaire berichten
-
In respons tot het bericht over de extremistische advaita als uitloper van de neo advaita een hieronder stukje wat ik voor mezelf ooit heb ... -
Elke 2 weken geeft Jan van den Oever Satsang in Leiden. Plata, Garenmarkt 1a 2311PG Leiden. Van 20.00-22.00 uur. Ik ga 9 november kijken. 1... -
Hier voor jullie het prachtige boek Stilte Spreekt van Eckhart Tolle. Klik hier voor het boek
zondag 14 april 2024
woensdag 10 april 2024
Is er verschil tussen Christendom en Boeddhisme in ontwaken? Mark Valliere
After experiencing a non-dual shift, or a spiritual awakening back in 2012, my mother asked me to go sit and chat with her cousin, who is a Catholic Monk at the Franciscan Monastery. After hearing my story and being convinced my experience was authentic, he said that although he wasn’t knowledgeable enough to speak to me about the methods that initiated my experience (Eastern spiritual practices), the church did recognize my experience but that instead of spiritual awakening, they call it being touched by the Holy Ghost.
When I sat and tried to describe the experience in such a way that would make my findings relatable to the average person, I wrote the following. Just curious what you guys think, not for validation or approval, but because I feel it may make for good conversation with regards to what I feel Christ tried to convey.
No Memory? No Problem!
Imagine waking up in a hospital bed, all alone, having no recollection of who you are, how you got there, or your life leading up to this point. Your entire frame of reference for how you see yourself in relation to the world around you suddenly vanished, leaving you with no personal identity (mother, father, sister, brother, friend, lover, etc.), no belief system to govern your life, nor an affiliation to a specific country, religion, political party, or ethnicity. You wake to find yourself void of a personal story of any kind that would create the concept of “Me” and “My place in the Universe”.
If you woke to find yourself in this state of total amnesia, would your body suddenly cease to exist, along with your long list of accumulated mental concepts? Obviously, the answer would be no. But why not? Why is it that everything you’ve ever known about “you”, and how you view yourself in relation to the world around you, can suddenly cease to exist, and yet, you can still live on?
While the answer to this question may seem obvious, to accept its implications would require the unraveling of the very fabric of your existence. In other words, while the answer might seem complex, and even difficult to accept from the viewpoint of your personal story, it is really very simple. You are not who or what you have come to believe you are. You could recreate your life, complete with an entirely new identity and a new collection of mental concepts to govern your newly created existence and live on.
Behind the façade that is the “me”, lies an intelligent, animating force that governs our existence, and it is free of the need for a personal identity and its entourage. This force is often referred to in many spiritual circles as the soul, spirit, or higher self. Buddhists call it the buddha nature, to Christian mystics it’s referred to as christ consciousness, and to Hindus, it’s called atman. Regardless of what we call it, all these names refer to the same thing, and it is said that this force not only governs our existence, but that it is interwoven within the very fabric of life itself.
While this force is inherent within each and every one of us, most of us are oblivious to its presence because it becomes buried beneath many layers of mental concepts as we undergo a process called conditioning. In an effort to help prepare us to function within society and the world at large, we are taught at an early age that the world around us and everyone in it is where we will find the resources to have our mental, emotional, physical, and spiritual needs met. With each layer added to our growing sense of self, we move further and further away from our true nature and into a mind dominated reality, where this false sense of self overshadows our awareness of our true nature.
Developing an awareness of, and moving into alignment with this aspect of ourselves does not require us to fall deeply into a state of amnesia. It is not about completely dismissing our personal identity and everything that comes with it, nor is it about trading in one identity for another. It is about making a shift from our mind dominated reality to one that is in alignment with our true nature, free from any attachment to our personal story. When our personal story no longer holds its relevance, it no longer binds us to a way of living that keeps us caught up in an endless cycle of searching for love, acceptance, approval, and validation. Through this process of self realization, we discover that all we’ve ever needed mentally, emotionally, and spiritually, have been an inherent part of our being all along. This is liberation, and the beginning of true and lasting inner peace.
zondag 31 maart 2024
Charles Bukowski, The Last Night of the Earth Poems
I knew that I was dying.
Something in me said,
Go ahead, die, sleep, become as them, accept.
Then something else in me said, no,
save the tiniest bit.
It needn't be much, just a spark.
A spark can set a whole forest on fire.
Just a spark.
Save it.
Charles Bukowski, The Last Night of the Earth Poems
Jezus Christus is non-duaal, de musical Jesus Christ Superstar! Luister!
Het paasverhaal is in mijn ogen een non-dualistiach verhaal. Doodgaan, opstanding. Het ligt voor de hand. De heilige drie-eenheid. De persoon Jezus is ook God.
Het prachtige verhaal wordt fantastisch verbeeld in de musical Jesus Christ Superstar. Luister maar, een een kleine twee uur, naar deze prachtige musical. Gratis.
maandag 25 maart 2024
zaterdag 16 maart 2024
De wereld redden ... (Mooji)
Mooji: Oh mijn God. Wanneer ga je tijd vinden voor vrijheid!
Vragensteller: Maar ze vervuilen de lucht en het voedsel en het water ....
Mooji: Dus daarom kun je maar beter snel wakker worden!
Vragensteller: Maar die gasten zijn echt gek!
Mooji: Verspil geen tijd aan deze dingen, realiseer de waarheid van jezelf. Dat is niet egoïstisch, dat is het meest onzelfzuchtige. Maar je moet mijn woorden vertrouwen. Anders zal je geest deze voorbeelden gebruiken om je tegen te houden jezelf te realiseren. Je zult het te druk hebben met het blussen van branden 'daarbuiten' en niet met het blussen van het vuur in je eigen denkgeest.
Deze zorg voor de wereld is heel verleidelijk, dit redden van de wereld. God kan wachten, verlichting kan wachten, kom op laten we alle brandjes gaan blussen!
Als je voldoende leeg bent, zal het licht door je heen komen, maar als je jezelf met al deze dingen vult, heeft het licht geen kans.
Verspil geen tijd met wat er in de wereld gebeurt, met de problemen van de wereld, want deze dingen brengen de geest alleen maar in moeilijkheden en maken hem erg druk en niet in staat om naar binnen te gaan.
Als je de wereld wilt zegenen, maak jezelf dan leeg van je eigen projecties en dat zal zegenend genoeg zijn.
Je wilt een superwezen zijn dat iedereen wil helpen, iedereen wil redden, maar ik wijs op je Wezen dat niets hoeft te doen. Maar dat is niet aantrekkelijk voor je huidige geestestoestand die dingen wil doen, dingen wil veranderen, dingen op een bepaalde manier wil maken. En we zien de misleiding daarin niet. Het kan zo mooi en zo vriendelijk lijken, maar voor je het weet ben je er geweest.
Verlaat de wereld voor nu. Vind jezelf, dat is de eerste zorg. Wat als je nog maar 10 minuten te leven had, welke wereld ga je dan redden? Hoe weet je of je wel 10 minuten hebt?
De kans is hier, op dit moment, maar iets zegt je dat je het moet uitstellen. Iets zegt "maar hoe kan ik dat doen als de wereld in brand staat? Laat me eerst de wereld redden, daarna kom ik terug en ben ik vrij!"
Als je een instrument van God wilt zijn, moet je helemaal leeg zijn van jezelf.
Bron: Mooji
zondag 3 maart 2024
Wees voliefde (Ivo Wantola)
Wees vol liefde 🔥🌹🙏
Liefde is een keus. Het is niet iets dat je overkomt. Dus ga niet zitten wachten.
Velen wachten, want ze geloven dat de liefde moet komen en de mens kan overvallen, dat t een geschenk is van de Goden. Hun leven is dor, pijnlijk, vol onvervulde verlangens en stille wensen, vol beledigingen ook, beschuldigingen, vol excuses, kortweg lijden.
Als je in liefde wil leven zul je ervoor moeten kiezen. Je verantwoordelijkheid nemen. Niet een passieve toeschouwer blijven en het laten afhangen van omstandigheden.
Het leven van de mind is een onaantrekkelijk leven. Het is vol problemen, zonder glans, zonder schoonheid, zonder grace. Het is een pijnlijk leven, vol oordelen en dualiteit.
Je grootste vijand is je mind. Zij kan ook je grootste vriend worden. Als je er meester over bent is t je vriend. Anders ben je er een slaaf van, en moet je beantwoorden aan de nukken van zijn wil, overgeleverd als een losgeslagen paard zonder ruiter.
Hoe anders is een leven vol liefde. Elk moment dankbaar, vreugdevol, alles aanrakend met je liefde, kijken met de ogen van liefde.
Het is niet zomaar een keus. Bedenk je dat elk moment dat je niet in liefde leeft een verspild stuk leven is, en voorbijgaand aan t grote levensdoel wat alles zin geeft: ontwaak in liefde.
Het leven is kort. Het is een reis. Op een dag komt de dood en dan treurt de mens, want hij heeft nooit echt geleefd. De dood ziet de mens als een groot onrecht, als t ergste kwaad. Maar veel erger dan de dood is je leven verliezen, je LEVEN, JOUW LEVEN die elk moment weer plaatsvindt. Velen leven nu al dood. Mensen zijn levende lijken, immer weer onderweg, nooit stilstaand bij de eindeloze pracht van t Universum die God is. De wereldse mens heeft alles gewoon aangenomen, en is helemaal opgegaan in werelden van illusie.
De mens gaat op in de doelen en werken en mist de KARAVAAN van VREUGDE. Immer weer dien je de liefde te beseffen en over te stromen. Je ogen dienen wijdt open te zijn
dinsdag 27 februari 2024
Alles draait rond en zweeft maar door (Victor Hooftman)
Alles draait rond en zweeft maar door. Alles is karma. We zijn allemaal onschuldig. We doen ons best. Soms doen we iets fout maar dat is niet onze schuld. We zien door een sluier van onwetendheid het wiel niet draaien en draaien. Alles draait maar door zonder dat we het rad stil kunnen zetten. Voel je niet schuldig, je kan er niets aan doen. Pas als je de draaimolen doorziet, hoe alles werkt, diep inzicht krijgt in hoe het werkt ben je niet aan de goden overgeleverd. Het individuele bewustzijn, voortgekomen uit het collectieve bewustzijn en nieuwere recentere zaken stuwen je door dit leven. Alleen alertheid kan je redden. En alert zijn is wel simpel maar ook tegelijkertijd heel moeilijk.
Een boeddhabeeld heeft als enige functie jou alert te laten zijn! Het zouden ook post-it plakkertjes kunnen zijn met daarop de letters 'let op!'. Kijk wat er met je gebeurt, nu. Iemand beledigd je, wat gebeurt er dan met mij? We kunnen opletten en hopen dat we opmerken dat we niet meer opletten.
Dan opeens blijkt dat er helemaal geen IK is, maar dat alles de eenheid in beweging is (Paul Smit)
Nondualiteit zet doorgaans onze kijk op de werkelijkheid volledig op z’n kop. Je dacht een IK te zijn, dat zelf beslist wat het denkt en doet en zo probeerde je het leven zo goed mogelijk te sturen. Dan opeens blijkt dat er helemaal geen IK is, maar dat alles de eenheid in beweging is. Niet jij bestuurt het leven, maar het leven bestuurt ‘jou’. En sterker nog, je bent gewoon het leven. Doorgaans duurt het wel even voordat dit inzicht op rationeel niveau is begrepen.
Dan begint het proces van ontwaken. Want je kunt wel weten dat alles bewustzijn is waarin alles verschijnt en verdwijnt. Als mens hier op aarde heb je nog allerlei oude pijnen, trauma’s, projecties en overtuigingen. Het leven zit daarbij dusdanig subtiel in elkaar, dat het je langs de ervaringen brengt waar je wordt geraakt. Ook al begrijp je nondualiteit, op zo’n moment zoom je volledig in en zit je weer volop in de kramp.
Zo worden allerlei pijnen en egopatronen getriggerd, net zolang tot het vanzelf wordt losgelaten. De verkramping maakt dan ruimte voor verlichting. Dan komt het punt dat je weliswaar nog steeds heen en weer wordt geslingerd door het leven, maar zonder verzet. Er is dan overgave aan dat-wat-is. Het bewustzijn dat je bent kijkt dan van een afstandje naar het leven met een glimlach.
donderdag 22 februari 2024
Navalny, vrijheid en geluk, in de rechtszaal
Ik ben voldaan omdat ik in een moeilijke tijd deed wat goed was
Laatste woord
Aleksej Navalny en zijn vrouw Joelia Navalnaja (l) tijdens een protestmars in Moskou in 2019. Foto Getty
ALEKSEJ NAVALNY EN ZIJN VROUW JOELIA NAVALNAJA (L) TIJDENS EEN PROTESTMARS IN MOSKOU IN 2019. FOTO GETTY
Op 20 februari 2021 sprak Aleksej Navalny voor de rechtbank in Moskou. Nu hij dood is, herinnert die speech aan zijn kracht.
ALEKSEJ NAVALNY
Het is al de zoveelste keer dat ik mijn laatste woorden uitspreek in de rechtszaal! De ene zaak eindigt, dan komt mijn volgende beproeving, en weer kan ik een laatste woord zeggen. Als iemand mijn laatste woorden wil publiceren, wordt het een behoorlijk dik boek. De eigenaar van dit grote paleis, Vladimir Poetin, wil mij een boodschap sturen. "Kijk, we kunnen in dit rechtssysteem alles met je doen."
Het is waar, ze kunnen mij van alles aandoen, en dat doen ze ook. Maar ik ben niet de enige die het ziet; normale mensen kijken ernaar en het deprimeert hen.
Nou, ik moet mijn laatste woord zeggen, dus ik zal dat doen. Wat kan ik eigenlijk zeggen, edelachtbare? Zal ik praten over God en verlossing? Lekker pathetisch? Het punt is: ik ben een religieus persoon. Ik word er vaak mee gepest; mijn omgeving bestaat vooral uit atheïsten. Ik was er vroeger ook een, behoorlijk militant zelfs.
Maar nu ben ik een religieus persoon en dat helpt me enorm bij wat ik doe. Het maakt alles veel, veel gemakkelijker. Ik pieker minder, ik heb minder dilemma's in mijn leven - omdat er een boek is dat min of meer precies beschrijft wat ik in welke situatie moet doen. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk om je eraan te houden, maar over het algemeen probeer ik het. En dat is waarschijnlijk de reden waarom het voor mij gemakkelijker is dan voor vele anderen om politiek te bedrijven in Rusland.
Ik vind het niet leuk om hier te zijn, maar ik heb geen spijt van hoe het gelopen is. Omdat ik alles goed deed. Ik voel zelfs een soort voldoening omdat ik in een moeilijke tijd heb gedaan wat de geboden me zeiden.
Eenzaamheid
Weet je, de jongens die het gevangenentransport bewaken zijn geweldige jongens, en mijn bewakers in de gevangenis zijn ook in orde, maar ze praten niet met mij. En dat is een van de dingen waardoor ik me voortdurend eenzaam voel. De eenzaamheid is een zeer belangrijk doel van dit regime. De grote filosoof Luna Lovegood vatte het uitstekend samen. Ken je die van Harry Potter nog? Als ze in een moeilijke tijd met Harry Potter praat, zegt ze: "Het is belangrijk dat je je niet eenzaam voelt. Want als ik Voldemort was, zou ik heel graag willen dat jij je eenzaam voelt." Natuurlijk wil onze Voldemort in zijn paleis dat ook.
Het raakt mij niet. En ik kan zeggen waarom. Het gebod 'Zalig zijn degenen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen vervuld worden', is in werkelijkheid momenteel het belangrijkste politieke idee in Rusland. Zonder toeters en bellen staat hier: er schuilt kracht in gerechtigheid. Wie de waarheid en gerechtigheid achter zich heeft, zal winnen.
Tientallen miljoenen mensen willen gerechtigheid. Er zijn arme mensen. Je kunt blijven herhalen dat we een hoge levensstandaard hebben, maar dat het land arm is kan iedereen zien.
Tegen jullie, aanklager, dit regime en alle anderen hier wil ik zeggen: je hoeft niet bang te zijn voor mensen die naar de waarheid streven. Stel je eens voor hoe mooi het leven zou zijn als deze eeuwige leugen niet bestond. Je werkt bij voorbeeld als rechter en er is niemand die jou belt om je te vertellen hoe je moet beslissen.
Echte schurken
En het zou geweldig zijn om als aanklager echte schurken te straffen. Niemand gaat rechten studeren om strafzaken te verzinnen en handtekeningen te vervalsen. En ik kan niet geloven dat iemand politieagent wordt, zodat hij of zij kan zeggen: 'We hebben die man zijn hoofd ingeslagen tijdens de demonstratie!' Hetzelfde geldt voor de geheime dienst FSB. Niemand zei als schoolkind met glanzende ogen: 'Ik ga naar de geheime dienst en dan mag ik de onderbroek van een oppositiefiguur wassen nadat iemand er gif op heeft gesmeerd.' Die mensen bestaan niet.
En nog een laatste ding: ik krijg nu veel brieven die eindigen met de zin: 'Rusland zal vrij zijn'. Dat is een geweldige slogan. Ik zeg deze woorden de hele tijd, ik herhaal ze, schrijf ze zelf in antwoorden op deze brieven, noem ze tijdens demonstraties. Maar ik denk altijd dat er iets ontbreekt. Ik wil ook dat Rusland rijk wordt in verhouding tot zijn nationale rijkdom. Ik wil dat deze nationale rijkdom eerlijk wordt verdeeld, zodat iedereen zijn deel van de olie- en gastaart krijgt.
We moeten niet alleen vechten tegen het feit dat Rusland niet vrij is, maar ook tegen het feit dat het land over het algemeen ongelukkig is. We hebben alles, en toch zijn we een ongelukkig land. Open een Russisch boek, lees de grote Russische literatuur - mijn hemel, alle beschrijvingen van tegenslag en lijden. Wij zijn een zeer ongelukkig land. We zitten vast in een cyclus van ongelukkig zijn en kunnen er niet uit breken. Maar dat willen we natuurlijk wel. Daarom zou ik de slogan willen veranderen: Rusland moet niet alleen vrij zijn, maar ook: Rusland zal gelukkig zijn.
Dit is een vertaalde en ingekorte versie van een van Navalny's toespraken in de rechtszaal, eerder gepubliceerd in 'Die Zeit'. Deze redevoering verscheen in een Duitse bundel, Alexei Nawalny: Schweigt nicht! Reden vor Gericht. Droemer Knaur, München 2021; 96 pagina's, € 8.
Aleksej Navalny was oppositielid en een belangrijke tegenstander van Poetin; hij overleed in gevangenschap
maandag 5 februari 2024
Last night I dreamed I was Jesus (Wouter van Oord)
Last night I had a dream.
I dreamed I was Jesus, coming back to planet earth, as promised.
When I got there I noticed there was nobody there!
T'was not what I had foreseen.
It didn't really shock me though.
"Never underestimate the genius of the crowd" I thought, triggered by memorizing a famous quote from archangel Charles Bukowski.
Anyway, I hovered around the planet three times.
Scrutinizing the muted silence.
Half way underway I heard a rooster crow.
I wondered where the little red fucker was hiding.
I hesitated to quickdraw my Colt 45 caliber peacemaker, dangling gayly down my left hip. I'll catch it later I thought.
I've a quick hand with guns you know!
Which instantly reminded me of Barry Long's extended elaborations on clitoral betrayel.
Barry Long used to talk about that subject all the time , and it had always haunted and puzzled me.
My God! What in 'my own name' had I betrayed?!
Had I wrongly tried to redeem female fellow redeemers?
My Minds Eye popped out in sheer despair!
What the fuck?!
Had I missed something of importance?!
Some sensitive spot?!
Had I missed some left turn?!
Or a chance to win back my dignity?!
Unfortunately Barry is long dead.
I can't phone or WhatsApp him anymore to clear the confusion.
It was said he died of prostate cancer.
I remember meeting him in the park during a lull in between discourses in Eindhoven, the Netherlands.
I was sitting on a park bench with Beatrice beside me, trying to repair her broken sandal.
I saw Barry approaching in joyful pace and grace, accompanied by seven beautiful young maidens.
A thought came to my mind: "He's not the Master of the West!... He is the Master of the 'Love Penis' he so frequently talks about!"
Seven young ladies are no match for a professional stud like him!
As the lot graciously passed by I asked Barry if he had a match on him for me to repair my lady's shoe.
Barry slowed down his pace and answered "Unfortunately not, my dear fellow!"
We smiled at each other and Barry said: "Sir, you are the Noble Man!", leaving me a bit baffled.
'The Noble Man' was also an item he talked often about, pointing at the attribute of the 'love penis' as the instrument of fullfiment for all women on the planet. "The Noble Way!"
Gracefully the troop slowly vanished in the distance, leaving Beatrice and me behind in wonder.
At that very moment I felt like the poet Dante, meeting his muse at the bridge in Bologna - and who had always been my favorite poet since I read his Divine Comedy
But that's another story.
Now back to my Jesus dream!
I heard a rooster crow!
Five times!
There however was no rooster.
There was just the crowing.
It sure was a Zen moment of forever!
I held my breath!
My heart was throbbing loud.
I thought: "Awareness sees everything if only you believe in it!"
"My father must be God allright"
He is omni Aware! Of course!
By fire and sword!
And in my dream I was a 100% Jesus! 😊
No such thing as time and space were part of the scene while I was dreaming.
Standing in the shoes of Jesus is not a walk in the park! Not everyone can do that!
Anyway, there was no one in sight for many miles and I didn't bother to count my blessings, being the only anointed one in town.
Even in my dream I knew there is no distance, and I also knew that reality dances on top of a needle!
Wouter van Oord.
zaterdag 3 februari 2024
De mens is verslaafd aan het idee dat alles ergens toe dient, Bert Keizer, Dagblad Trouw
De mens is verslaafd aan het idee dat alles ergens toe dient
BERT KEIZER
Life is a tale told by an idiot full of sound and fury, signifying nothing. Het leven is een verhaal verteld door een idioot, vol woede en herrie, en het gaat nergens over. Wel wat je noemt een sweeping statement van Shakespeares Macbeth waarin zo'n beetje alles op één hoop wordt geveegd, en weggesmeten.
Wel lekker hoor, overzichtelijke aforismen die de hele wereld in een heupzwaai nemen. Hier nog een, van Alberto Savinio (de jongere broer van Giorgio de Chirico, zegt Wiki): 'Beschaving is een spel, een afleiding, de meest effectieve methode die we hebben om de gedachte aan de dood af te wenden'. Voor 'beschaving' kun je ook 'voetbal', 'poëzie' of 'kanaalzwemmen' invullen. Lijkt me. Want bijna alles helpt tegen de dood. Behalve de dood.
Naast onze sterfelijkheid is er nog iets waar we graag van af willen: toeval. Jacques Monod (biochemicus en wetenschapsfilosoof) schreef hierover: 'Een deel van de antropocentrische illusie is een Heelal met een doel'. Omdat we naar de keuken gaan, een cursus volgen, een opera bijwonen, een rivier omleggen, een gedicht lezen, een kind slaan, een hond africhten, met een doel, denken we dat het Heelal ook bezig is met een missie. Wat voor missie dan? Nou het Heelal kan ons wijzen op de aanwezigheid van God, zoals verwoord in psalm 8: 'Als ik de maan en de sterren zie, wat is de mens, dat U aan hem denkt?' Kan ook de andere kant op volgens Pascal: 'De eeuwige stilte in die oneindige ruimte jaagt mij angst aan'.
Hoe dan ook, wij zijn verslaafd aan het idee dat alles ergens toe dient, dat het leven heus wel ergens goed voor is, zoals kunstmest voor landbouw, of haarlak voor tv-optredens. Jacques Monod schreef hierover in zijn boek Chance and necessity: 'Alle godsdiensten, vrijwel alle filosofieën, en zelfs een deel van de wetenschappen zijn een bewijs voor de onvermoeibare en heldhaftige hardnekkigheid waarmee de mensheid wanhopig haar toevalligheid tracht te ontkennen.'
Het idee dat we er ook niet hadden kunnen zijn stopt het mensengeslacht in een laatje dat we als veel te gering ervaren. We flirten wel eens met het idee van onze persoonlijke toevalligheid in grappig bedoelde toespelingen zoals: "Had het maar niet geregend die donderdagmiddag dan waren je nietsvermoedende ouders echt niet thuisgebleven om jou in gang te zetten".
Dit is nog wel te doen, de mogelijkheid dat één geboorte niet zou zijn doorgegaan. Maar dat echt alle andere geboortes van mensachtigen uit hogere primaten net zo goed niet hadden kunnen plaatsvinden is een even ondraaglijke als onbegrijpelijke gedachte. Allereerst omdat in dat geval niemand dit had kunnen constateren. Wie zou tegen wie kunnen zeggen: "Heb je het gehoord? Op aarde? Niet één mens tevoorschijn gekomen uit de primaten."
Niet alleen mensen, nee, al het biologische leven op aarde zou in onze afwezigheid omringd worden door een gedachteloze stilte. Denk aan het geluid van de vallende boom in het diepe woud. Als niet één wezen het hoort, maakt die boom dan wel of geen geluid? Als niemand ooit iets hoorde over planeet aarde is er hier dan wel iets gebeurd?
In zekere zin gebeurde hier dus niks totdat de eerste primaat om zich heen keek met die unieke blik. Wie was dat? Voorbij de neanderthalers wordt de mist al gauw zo dicht dat we nog slechts vage silhouetten zien. We weten niet wat we aan geestelijk leven moeten toeschrijven aan die verre verwanten.
Er lijkt wel een flakkerend lampje (ons soort licht dan) te branden binnen het neanderthalerbrein. Ik lees in Ludovic Slimaks recente boek The Naked Neanderthal dat ze jaagden met speren en vuistbijlen, grote dieren aten, soms elkaar, dat ze geen muziek kenden, ook geen sieraden of iets sierlijks, dat ze mogelijk vuur hadden en iets met hun doden deden, en dat homo sapiens hun op de een of andere manier de das om deed.
Wat als sapiens nooit was komen opdagen? Dan zou niemand er ooit achter gekomen zijn wat zich precies aan het afspelen is op het oppervlak van deze planeet. Is het dan volkomen toevallig dat er leven verscheen? En vervolgens weer toevallig dat wij erachter kwamen dát het verscheen? Hoeveel toeval kan een mens eigenlijk hebben?
dinsdag 30 januari 2024
maandag 29 januari 2024
The Lost satsang, Nisargadatta Maharaj, archival film 1979 (in het Engels ondertiteld)
vrijdag 19 januari 2024
This week (3). Sri Siddharameshwar Maharaj en Eckhart Tolle
Nieuw boek met teksten van Sri Siddharameshwar Maharaj, de leraar van Nisargadatta Maharaj, die op zijn beurt weer de leraar was van Douwe Tiemersma en Alexander Smit.
En een mooie bijdrage van good old Eckhart Tolle.
maandag 1 januari 2024
5 JAN '24 | 19:30 - 21:30: Continuïteit van ons bewustzijnIn Dialoog: Pim van Lommel & Lama Jigmé Namgyal
Phuntsok Chö Ling
05 JAN '24 | 19:30 - 21:30
Continuïteit van ons bewustzijn
In Dialoog: Pim van Lommel & Lama Jigmé Namgyal
Beleef een unieke dialoog op vrijdagavond 5 januari in Rotterdam. Pim van Lommel, de gerenommeerde cardioloog achter het baanbrekende boek ‘Eindeloos Bewustzijn’, gaat in gesprek met de Tibetaans boeddhistische meditatieleraar Lama Jigmé Namgyal. Laat je tijdens een avondvullend programma inspireren door hun inzichten over het mysterie van de dood.
Van Lommel noemt de dood ‘de continuïteit van ons bewustzijn’, op basis van wetenschappelijk onderzoek naar bijna-doodervaringen bij patiënten die een hartstilstand hebben overleefd. Lama Jigmé vertelt over de Tibetaans boeddhistische visie op de dood, die centraal staat in de boeddhistische levenshouding en beoefening.
Hierna gaan beide sprekers met elkaar en de zaal in gesprek en is er ruimte om vragen te stellen.
Pim van Lommel
(1943) studeerde in 1971 af aan de Universiteit Utrecht en voltooide zijn specialisatie in de cardiologie in 1976. Hij werkte tot 2003 als cardioloog in Ziekenhuis Rijnstate in Arnhem.
Pim van Lommel deed wetenschappelijk onderzoek onder 344 Nederlandse patiënten die een hartstilstand in het ziekenhuis hadden overleefd. Van hen bleken 62 een bijna-doodervaring (BDE) te hebben meegemaakt. Hij publiceerde hierover een artikel in de Lancet, wat wereldnieuws werd. Een BDE is een authentieke ervaring die niet is te herleiden tot fantasie, psychose of zuurstoftekort en verandert mensen blijvend.
In 2007 verscheen zijn boek ‘Eindeloos Bewustzijn’, een bestseller met meer dan 155.000 verkochte exemplaren in Nederland. Het boek is vertaald in 10 verschillende talen en er zijn inmiddels wereldwijd ruim 400.000 exemplaren van verkocht.
In zijn boek legt Van Lommel stap voor stap uit hoe mensen die klinisch dood zijn toch zo’n indringende bijna-doodervaring kunnen hebben. Hij doorspekt zijn betoog met verhalen van mensen die een bijna-doodervaring hebben meegemaakt. Met de meeste van hen heeft Van Lommel persoonlijk contact gehad.
Volgens Van Lommel is de heersende, materialistische visie van artsen, filosofen en psychologen op de relatie tussen hersenen en bewustzijn te beperkt om het verschijnsel te kunnen duiden. Er zijn goede redenen om aan te nemen dat ons bewustzijn niet altijd samenvalt met het functioneren van onze hersenen: het kan ook los van ons lichaam ervaren worden.
Lama Jigmé Namgyal
(1973) werd geboren in een nomadenfamilie in Golog, in het oostelijk deel van Tibet. Op zijn achtste jaar trad hij toe tot het Tratsok klooster, en tien jaar later vertrok hij naar Serthar Larung Gar, het boeddhistische instituut van Khenpo Jigmé Phuntsok Rinpoche. Daar bestudeerde hij jarenlang onder meer boeddhistische filosofie en meditatie.
Op advies van zijn leraren besloot Lama Jigmé Tibet te verlaten en naar Europa te gaan. Hier richtte hij twee centra op, een in Luxemburg (Centre Culturel Tibétain) en een in Rotterdam (Phuntsok Chö Ling).
Lama Jigmé is meditatieleraar maar hij heeft ook veel ervaring in het spiritueel begeleiden van stervenden. Vanaf zijn 14de levensjaar ging hij al mee met zijn leraar om de traditionele wijze van begeleiding te leren. Waar onze westerse stervensbegeleiding meestal stopt bij de laatste ademhaling, gaat de Tibetaanse manier daarna nog door, zelfs tot aan de wedergeboorte.
Praktische informatie
Tijd: van 19:30 – 21:30 uur (inloop vanaf 18:45 uur)
Taal: Engels
Locatie: Phuntsok Chö Ling, Oostkousdijk 17B, 3024 CL Rotterdam.
Online: Online ook te volgen via een webinarlink welke je ontvangt vooraf gaande aan het evenement.
Prijzen: Zie opties bij aanmelden.
Als je vragen of opmerkingen hebt, neem contact op via: events@phuntsokcholing.org
Abonneren op:
Posts (Atom)