Extremistisch nondualisme

Ik heb lange tijd niet aan extremistische nondualisten gedacht. Het is al zo lang geleden dat ik die spirituele stroming heb verlaten dat ik was vergeten hoe lastig ze zijn — en hoe lastig ik ooit ben geweest!

De extremistische nondualisten is een gevaarlijke groep om toe te behoren. Niet dat ze bommen gaan leggen, zoals hun religieuze en politieke broeders — want er is geen bom en niemand om een bom te leggen, volgens hun doctrine — maar vooral omdat het absolute stilstand betekent waar er altijd ‘verder’ is.

De extremistische nondualist denkt dat hij het meest wakker is van allemaal en zal niet rusten tot hij iedereen van zijn gelijk heeft overtuigd, terwijl hij in werkelijkheid in diepe slaap is en geen idee heeft van de werkelijke realiteit waarin hij leeft. Ik weet dit omdat ik in zo’n diepe slaap ben geweest en ik weet hoe moeilijk het is om daaruit weer wakker te worden.

REPORT THIS AD

Kort geleden heb ik weer eens even interactie met een extremistische nondualist gehad. Dat was vermoeiend, maar wel een goede herinnering aan hoe makkelijk het is om volledig vast te zitten in een spirituele doctrine en er toch van overtuigt zijn dat je gelijk hebt — been there, done that! Mea Culpa!

En natuurlijk hebben de extremistische nondualisten tot op een bepaald niveau gelijk. Nondualisme is wat zij zeggen dat het is, er is niets en er is niemand om iets te doen, maar nondualisme is slechts het begin en niet het eindpunt, terwijl zij het als het absolute eindpunt zien en ervaren. Zij zijn er uit, ze hebben het door en ieder ander zit er helemaal naast, als er tenminste een ander zou zijn.

Wat de extremistische nondualisten doen is op alles reageren met de absolute ontkenning dat er iets is. Als je ze aanspreekt op wat zij zeggen, dan is hun antwoord dat er niemand is die het zegt en dat zij niet verantwoordelijk zijn voor wat er gezegd is en dat er bovendien niets is gezegd. Als je ze aanspreekt op wat ze doen, is er niemand die iets doet en niets dat gedaan kan worden.

REPORT THIS AD

Zoals ik zei, in de kern hebben ze gelijk. Er is hier geen wereld, er is niemand die hier iets doet, er kan niets gedaan worden, er is nooit iemand geboren, er gaat nooit iemand dood en er is nog nooit iets gebeurd. Maar wat zij zonder onderbouwing absoluut ontkennen, en waarop ze weigeren te reageren als je er naar vraagt, is het simpele feit dat zij hier zijn in een volkomen dualistische realiteit die, hoewel een illusie, daadwerkelijk ervaren wordt als ‘iets’.

Het feit dat dit ‘iets’ ervaren wordt binnen iets waarvan zij beweren dat het niets is, is niet iets dat je zomaar naast je neer kunt leggen door te roepen dat er niemand is die het naast zich neer kan leggen of dat er überhaupt niets is dat naast wie dan ook neergelegd kan worden. Het feit dat je weet dat monsters niet bestaan, dat je roept dat er geen monsters zijn en dat je volhoudt dat er niemand is die monsters kan zien, helpt je niet als er een fucking monster voor je staat.

REPORT THIS AD

‘Verder’ houdt in dat je, na die eerste realisatie dat er niets is — geen wereld en geen jij — gaat bekijken wat de wereld die je ziet, waarin jij schijnbaar rondloopt, werkelijk is. Je bent niet klaar met de ontkenning van de wereld, je bent niet klaar met de ontkenning van dualisme, de volgende stap is de erkenning van de wereld, de erkenning van jouw eigen bestaan in die wereld en de erkenning van dualiteit als zijnde ‘niet waar’ en toch jouw directe werkelijkheid waarmee je iets kunt of moet doen.

Nondualisme is waarheid, het is een feit maar niet onze realiteit, terwijl dualisme niet waar is, het is illusie maar wel onze realiteit. Het ontkennen van onwaarheid is niet hetzelfde als het erkennen van waarheid. Wanneer je je volledig focust op ontkennen van onwaarheid, ben je alleen maar bezig met het tot waarheid maken van die onwaarheid — want waarom zou je anders zoveel energie steken in het bewijzen dat iets wat niet bestaat daadwerkelijk niet bestaat?

REPORT THIS AD

Aan de andere kant, als deze dualistische wereld de enige echte realiteit is die je kunt ervaren, ook al is het niet waar en ook al bestaat het niet echt, wat schiet je er dan mee op om deze waarachtige edoch illusoire realiteit te ontkennen? Het feit dat je het ziet en ervaart, lijkt mij een duidelijk teken dat er iets mee gedaan dient te worden. Waarom anders zouden we de illusie, deze droomstaat, ervaren?

Het draait om erkennen dat de dualistische wereld de enige realiteit is die we kunnen ervaren en om vervolgens interactie te hebben met die dualistische wereld, terwijl er te allen tijde de realisatie is dat het ’t dromen van een droom is. Dat is waar ‘verder’ naar leidt en dat is wat werkelijk ontwaken in en uit de droomstaat inhoudt.

Extremistische nondualisten, ook wel neo-advaitisten genaamd, staan stil in hun spirituele ontwikkeling. Ze hebben de klok horen luiden, maar weten niet waar de klepel hangt. Het gevaar van deze groepering, is dat hun verhaal over dat er niets en niemand is, dat niemand iets doet en niemand verantwoordelijk is, heel verleidelijk is. Het levert een schijnvrijheid op, gepromoot door een spirituele religie voor emotionele kleuters in een volwassen lichaam.

REPORT THIS AD

Zo, dat wilde ik even kwijt.

Advertenties
DEZE ADVERTENTIE RAPPORTEREN

Frits is geboren op 19 september 1965 en sindsdien woonachtig in Amsterdam, Nederland. Middels Spirituele Autolyse en Een Cursus In Wonderen doet hij zijn best om zichzelf, de wereld en het leven te doorgronden. Kort gezegd is zijn “taak” op aarde om de waarheid te vinden, een “taak” die gedoemd is te mislukken. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *