Alles is een persoonlijke aangelegenheid. Er is geen onpersoonlijk gewaarzijn wat dat ervaart.
Geen stille getuige glurend in het duister. Er is geen ervaring van gewaarzijn en er is niemand die zichzelf ervaart als bewustzijn. Er is alleen maar wat schijnbaar gebeurt. Voor niemand.
Schijnbaar gebeuren geldt voor alles, niets uitgezonderd. Persoonlijke aangelegenheden zijn de droom. Er is niets anders dan dat.
Alle teachings over Gewaarzijn als de enige werkelijke realiteit gaan in feite over de persoon zelf en zijn schijnbare eigenschappen en potentieel. Ervaringen van onpersoonlijk bewustzijn zijn in feite gewoon persoonlijk bewustzijn zonder een persoonlijk verhaal als inhoud. Dit schept de idee van een Gewaarzijn wat losstaat van wat er in verschijnt. Iets wat onmogelijk is!
De meeste spiritualiteit gaat over deze misvatting. De ervaring van onpersoonlijk bewustzijn wordt aangezien als de beleving van Gewaarzijn als het Absolute. Dit is waar alle teachings naar verwijzen. 'Ik ben' ( het besef van aanwezigheid) is daar dol op en omarmt dit Gewaarzijn als de vluchtheuvel waar het zich wil nestelen. Het is echter nog altijd een ervaring van bewust-zijn, en is daarmee niets anders dan afscheiding en misplaatste aanwezigheid. De ontdekking door de zoeker van dit schijnbare onpersoonlijke bewustzijn is de kers op de taart en de schijnbare vondst van de pot met goud aan het einde van de regenboog. Maar het is slechts klatergoud en aandacht gaat zich - er in verwijlend - vervelen en zal vroeger of later terug gaan naar de sensatie en de dynamiek van het persoonlijke verhaal.
Onpersoonlijk gewaarzijn voelt goed, voor een tijdje. Het kan echter niet beklijven als status quo of natuurlijke staat. 'Ik ben' kan niet permanent loskomen van zichzelf en zal uiteindelijk zichzelf realiseren als het enige wat er is; de onmiddellijke totaliteit van wat schijnbaar gebeurt. Er is niet zoiets als een absoluut bewustzijn. Maar er is 'niet-iets' als 'schijnbaar' bewustzijn wat niet begrensd is door de persoonlijke ervaring en gewoon niets anders is dan wat schijnbaar gebeurt. Niets werkelijk gebeurend! Leegte die vorm lijkt, vorm die leegte lijkt. Alle realiteit is niets anders dan het persoonlijke droom-verhaal. Gedroomde realiteit. Deze gedroomde realiteit biedt geen uitweg uit de droom. Alle uitwegen zijn eveneens de droom. Ontwaken, verlichting en bevrijding bestaan alleen in de droom. Er is geen hogere werkelijkheid. Alles is verbeelding. Een mysterieuze verschuiving in de perceptie die plaatsvindt in het brein dat de eigen conceptuele sluier beseft als de eigen geprojecteerde werkelijkheid, kan alle verbeelding vernietigen over een autonoom zelf en over het bestaan van een onafhankelijk bewustzijn. Alles, werkelijk alles is zonder uitzondering de gedroomde perceptie van de hersenschors. Deze revelatie maakt een einde aan alle vormen van spiritualiteit. Dit kan abusievelijk worden beschouwd als een ontwaken, maar het behoort gewoon tot de droom van het brein. Het wonder is hier dat er zich een diep niet-weten ontvouwt waarin niets werkelijks zich kan openbaren. Alles is gewoon wat het is, maar nu met een stralende glans en een onverdeelde naadloze vorm.
Het geziene IS het zien!
De glorie en de heerlijkheid van de totaliteit!
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten