Jan van Delden
27 maart 1951 - 14 november 2024
De liefde kennen is de liefde zijn
In Memoriam
Jan van Delden (27 maart 1951 – 14 november 2024)
Met verdriet en respect nemen we afscheid van Jan van Delden, een man wiens leven gewijd was aan zelfrealisatie, voorheen als rechterhand van Wolter Keers, maar de laatste 25 jaar vooral ook als steun en toeverlaat voor de vele zoekers naar waarheid die op zijn pad kwamen. Zijn leven stond in het teken van het delen van wijsheid, zowel vanuit de Advaita-traditie als de diepgaande lessen van A Course in Miracles (De Cursus in Wonderen), waarin hij een bron van inspiratie en begeleiding was voor zeer velen.
Maar ook leerde hij ons op geheel eigen wijze zien dat de Odyssee gelezen kan worden als een reisboek, vol spirituele symbolen, om mee terug te keren naar huis, d.w.z. onze ware aard. Jan leerde ons dat het innerlijke zoeken geen bestemming heeft, maar een ontwaken is naar het diepe besef van wie we werkelijk zijn.
Zijn woorden, als woordblinde vaak doordrenkt van beeldtaal in alle eenvoud en helderheid, brachten verlichting en diepe inzichten. Jan begreep als geen ander dat de zoektocht naar zelfrealisatie niet gaat om complexiteit, maar om het loslaten van alles wat niet werkelijk is. Met zijn serene aanwezigheid, altijd omlijst door zijn 108 Jantjes, nodigde hij ons uit om de stilte in onszelf te vinden, voorbij de illusies van de wereld.
Dank je lieve Jan voor alle inzichten maar vooral Liefde die ik met je heb mogen delen. Simon van Dijk...
Een druppel in de oceaan
Kleine pijn met grote gevolgen.
Met sporen van verdriet
en waar het vermeende lijden
eindelijk zijn einde ziet,
Ik schud mijn veren van mij af.
Ik wapper en ik was mijn wonden
In de onschuld van mijn kind
en reik mij naar U uit O Heer,
naar uw eeuwigheid gezonden
voordat ik nu voorgoed
mijn laatste hoofdstuk schrijf
U van mijn laatste pijn ontdoet
en ik voor eeuwig bij U blijf.
En in de laatste fractie van de tijd
In dit heilig ogenblik
De laatste restjes van mijn ik
Op deze doodlopende weg
Mijn handen in uw handen leg
het boek kan worden afgesloten.
Mijn laatste traan is ingeruild
met de vergeving van mijn zonde
in U in alle eeuwigheid verbonden blijf
alvorens ik als lichaam overblijf
versleten en zo moe
doe ik voor het laatst mijn ogen toe.
In dit moment wanneer ik weet
Dat het lijden wat het leven leed
Altijd In vrede is gebleven
Volmaakt en zo compleet
Voor nu al-een in eeuwigheid
een en al geluk en zaligheid
genezen en gezegend weet
voor altijd thuis geweest
weer opgestaan
in uw eeuwig leven
en van zijn waan ontdaan
Simon van Dijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten