Şeb-i Arûs (Bruiloftsnacht)
17 december is een bijzondere dag in de traditie van de Perzische dichter en mysticus Jalal ad-Din Rumi (1207-1273). Het staat bekend als de Şeb-i Arûs, wat in het Turks letterlijk “Bruiloftsnacht” betekent. Deze dag markeert de sterfdag van Rumi, maar in plaats van rouw, wordt deze dag in de Mevlevi-soefi-traditie gevierd als een feestelijke hereniging met het goddelijke.
Rumi beschouwde de dood niet als een einde, maar als een terugkeer naar de bron, een hereniging van de ziel met God. Hij noemde dit de “bruiloft” tussen de ziel en het eeuwige. Voor Rumi was de dood een overgang naar een hogere staat van liefde en eenwording met het goddelijke.
In zijn werk zei hij hierover:
“Wanneer ik sterf, zoek me niet in het graf; je zult me vinden in de harten van geliefden.”
De kernboodschap van Rumi en Şeb-i Arûs
De viering van Rumi’s sterfdag is niet alleen een religieuze gebeurtenis, maar ook een universele herinnering aan zijn boodschap van liefde, mededogen en het loslaten van ego om dichter bij God en het mysterie van het bestaan te komen.
Een van zijn beroemde uitspraken vat dit mooi samen:
“Sterf voordat je sterft, zodat je werkelijk zult leven.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten