Verschenen in Satsang, Douwe Tiemersma, 2013, p. 135
Schiermonnikoog, 8 september 2010
Douwe Tiemersma: Openingen naar openheid zijn er overal. Je kunt je bewust zijn van je situatie, maar word je dan ook maar bewust van de zuivere essentie van die situatie, de kern waar het om draait, de grondslag en het belangrijkste kenmerk van de situatie. Dit is een hulpmiddel om heel snel tot het oorspronkelijke te komen. Bijvoorbeeld: het zitten op je plaats. Dat hoort bij je situatie. Je wordt je bewust: zitten is rusten; ik rust op de plaats waar ik zit. Wat is daar de essentie van? Dat is het voor honderd procent rusten. Daarbij mogen alle specifieke vormen van de situatie wegvallen. Allerlei bijkomstige vormen van die situatie, bijvoorbeeld de bank waar je op zit, de plaats waar je zit, het tijdstip, spelen dan geen rol meer. Honderd procent rusten betekent dat alle vormen wegvallen. Dat betekent dat er een oneindige rust, ontspanning is. Dus word je bewust van de situatie. Word je dan bewust van de essentie van die situatie en ga mee met die essentie. Een ander voorbeeld: als het goed is, heb je genoten van het eten vanavond. Dat is de situatie. Je kunt daar een heel verhaal over vertellen. Maar het gaat nu om dat genieten. Wat is de essentie van dat genieten? Dat is een zuiver, oneindig genieten. Ga daarin mee. Dan is er oneindige ananda, gelukzaligheid. Nog een voorbeeld: als je een stukje liefde hebt voor iemand of iets, wat is de situatie? Je kunt het beschrijven. Wat is de essentie van die situatie, wat is die essentie van liefde? Ga daarin mee en je komt in een oneindige sfeer van zuivere liefde. Het werkende principe zijn we vaker tegen gekomen: in een bepaalde situatie ervaar je iets. Er is een subject en er is een object. Je richt je op je hoogste besef, de hoogste essentie die in die situatie mogelijk is. Deze zit niet meer op het dualistische vlak en van daaruit kun je dus de afstand tussen jezelf als subject en het object laten wegvallen. Dan is er de interne realisatie van het hoogste. Om die afstand te laten wegvallen is het nodig dat je openstaat voor dat andere wat je eerst op afstand ervaart. Een liefdevolle openheid is nodig, een volledige acceptatie, een toewijding, een liefhebben van dat andere of die ander als voor jezelf, zodat het met jezelf mag samenvallen. Openingen naar openheid heb je overal, als je het maar wilt zien. Het zit dus ook in de heel gewone dingen, in de gewone situatie. Ergens heb je in je bewustzijn een besef van zelfbewustzijn, maar dat is nog helemaal geconditioneerd. Toch heb je een besef van wat het zou kunnen betekenen om volledig in zuiver zelfbewustzijn aanwezig te zijn. Je blijft gericht op die essentie van zuiver zelf-bewust-zijn. Er is een toewijding, een ontspanning, een laten wegvallen van de afstand, een overgave. Dat betekent een loslaten van alles wat daar niet bij hoort. Dan is er de realisatie: oneindig bewust zijn. Je oriëntatie is dus doorslaggevend. Waarop ben je georiënteerd? Kijk je naar allerlei bijkomstigheden en maak je die ontzettend belangrijk? Dan weet je dat je in die situatie blijft vastzitten. Nogmaals: de realisatie is niet ver weg. Het zit ’m gewoon in de heel simpele dingen. Als je bij elkaar bent en je zit thee of koffie te drinken. Dat is gezellig. Wat betekent het dat het gezellig is? Wat is de essentie van deze situatie? Laat dat groeien, ga daar in mee. In die sfeer van gezelligheid, in het je goed voelen, zit een stukje ananda. Dat is de essentie. Je begint met een situatie met eigenschappen. Die situatie is nog geconditioneerd. Wanneer je je toewijdt aan de essentie, wanneer je je er helemaal aan overgeeft, wordt het universeel, los van condities. Zelf ben je dan ook universeel, want je houdt niet meer vast aan de condities, die laat je achter je. Dit is wat Plato bedoelde met ‘ideeën’. Door scholing moest je leren de ideeën te schouwen. En degenen die de wijsheid liefhebben, de wijsgeren, de filosofen, hadden die scholing doorlopen. Die ‘ideeën’ waren geen concepten, het was meer de essentiële vorm, de essentiële kwaliteit in de zin zoals we er nu over praten. Dan zie je dus de essentiële kwaliteiten achter de wereld van de vormen. En wanneer je daarin meegaat kom je in de wereld van de hoogste essentiële kwaliteiten: het schone, het ware en het goede. Als je deze beweging doorzet, kom je al gauw op het universele niveau van sat-chit-ananda: het ‘ik ben’, zonder eigenschappen. Dat is iets waar de speciale eigenschappen allang uit zijn verdwenen. Het gaat om die essentie van zijn-zelf-zijn, en dat is zijn-zelf-zijn zonder invulling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten