De laatste helft van de vorige eeuw werd gedomineerd door vijf grote meesters.
Jiddu Krishnamurti, Ramana Maharshi,
Nisargadatta Maharaj en Bhagwan Shree Rajneesh (Osho) en Franklin Jones (Da Free John).
De eerste drie stammen alle uit de hindoe traditie. De laatste feitelijk ook. De grote afwijkende uitschieter is Bhagwan Rajneesh. Zijn gedurfde experiment in Poona was zeer revolutionair. Hij zette een streep onder alle voorgaande tradities en kwam tot een nieuwe synthese. Zorba de Boeddha. Een concept voor de nieuwe mens. "Man is a possibility!" zei Bhagwan Rajneesh. Een statement met existentialistische connotaties. Denk hierbij aan Sartre. Over Ramana Maharishi zei hij: " Ramana is very beautiful, but very traditional"
Osho was de meest bijzondere goeroe ooit.
A rare being die het Westen bevruchtte met een nieuwe heldere optiek. Hij legde de zaden voor wat we in de huidige tijd zien ontwikkelen tot een mensvisie die tot voor kort ondenkbaar was. Sinds de aanvang van het nieuwe millenium zijn sprekers als Tony Parsons en Andreas Müller zijn daar de oogst van. Er waait een nieuwe wind die al het voorgaande in een nieuw licht zet. Traditional Advaita verliest terrein. Wat de nieuwe sprekers zeggen getuigt van grote intelligentie. Osho kan trots zijn op zijn werk!
(wordt vervolgd).
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten