Democritus (460-370)
Laatste grote natuurfilosoof. Er verandert niet echt iets. Alles
is dus opgebouwd uit kleine bouwstenen, die noemde hij
atomen (in Sofie wordt de vergelijking met Legostenen
getrokken). Die atomen zijn ondeelbaar, massief en
ondoordringbaar (tegenwoordig weten we dat ook atomen
bestaan uit kleinere deeltjes), maar er zijn een heleboel
verschillende soorten, dus daar kan je van alles van maken.
Als iets vergaat of doodgaat, verspreiden de atomen zich en
bouwen iets anders. Democritus geloofde in niets anders dan
het materiële: hij is materialist. En er is ook geen speciaal doel
achter de beweging van de atomen, dat gaat mechanisch,
volgens natuurkrachten. Ook bewustzijn, of de ziel, bestaat
uit atomen, de mens heeft dus geen onsterfelijke ziel.
Socrates (470-399)
Socrates wordt veroordeeld tot de gifbeker. Hij zou de
Atheense goden niet eren en de jeugd op het verkeerde pad
brengen. Dit heeft hij te danken aan zijn irritante gevraag,
met name aan de Sofisten. Crito bezoekt Socrates in zijn cel
en biedt hem een ontsnapping, maar Socrates weigert. De
straf is onrechtvaardig, je er aan onttrekken is nog erger.
Moreel onkreukbaar dus, de waarheid dienend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten