Er is geen afstand tussen zien en het geziene. Zien en geziene zijn niet-twee. Het is nul.
Die nulliteit is wat je bent. Niemand!
Dit kan niet worden ervaren, noch gekend.
'Ik ben' is de hoeksteen van de persoon.
De 'iemand'. Een veronderstelde entiteit die gevangen zit in of gebonden is door beperking.
Het schijnbare ervaren van aanwezigheid.
De russische filosoof P.D.Ouspensky schrijft in zijn roman 'The Strange Life of Iwan Osokin' ;
"Osokin kijkt om zich heen en plots maakt een buitengewoon sterk gevoel zich van hem meester bij het besef dat, indien hij hier niet was, alles juist hetzelfde zou zijn."
Het zijn broeierige slotzinnen aan het einde van dit vreemde boek. De woorden duiden mogelijk op een plotse schokkende realisatie van afwezigheid. Een glimp van het mysterie wat IS.
Ouspensky was een leerling van Gurdjieff, een russische mysticus en de schrijver van de onleesbare dikke pil ' Beëlzebubs verhalen aan zijn kleinzoon'. Het staat al bijna 50 jaar in mijn boekenkast. Ik kom er zelfs met een stevige snuif cocaïne niet doorheen!
Gurdjieff's was een merkwaardig en zeer mysterieus sujet. Hij placht overal plotseling uit het niets op te duiken en kon vrouwen zonder het aan te raken tot een orgasme laten komen. Zijn leer behelsde de kunst van zelf- herinnering, vaag verwant aan Advaita en met invloeden uit de Tibetaanse mystiek. Ook een speciale vorm van mindfull dansen was onderdeel van zijn teaching. Bhagwan Rajneesh was een groot bewonderaar van zijn methoden en gebruikte ze in aangepaste vorm in zijn ashram om zelfrealisatie uit te lokken.
(wordt vervolgd).
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten