De Eeuwigheid is op zijn wake, de duisternis slaapt licht (Ivo Wantola)

Mijn favoriete satsang gever in deze regio. Ivo Wantola. 

De Eeuwigheid is op zijn wake
De duisternis slaapt licht
Alles doorstraald, zingt alles
Maar al dit mag vergeten worden

Iets ging verloren, wat geeft het?
Er is altijd meer ruimte om te vullen
En alles is voor Eeuwig
Op het scherpst van de snede dans ik
Gedragen door het eindeloze vertrouwen
Dat het niets uit maakt als ik val

In mijn cellen zijn alle werelden verborgen
Daar is leven en dood en alles zingt er
Hoe heerlijk is het dit te weten
En al het andere is een verschrikking

Mijn woorden zijn levende gestalten
En de hele fysieke wereld is enkel een gedachte
O hoe zinderend is dit visioen?
Alles komt hier thuis in mijn armen

De dood is voor altijd en het lijden is echt
O hoe liefdewekkend is dan dit
Wat opstaat uit de dood en ieder bevrijd?
Ik heb mijn ogen op de Eeuwigheid
Een hardere realiteit dan deze doch
In wiens openbaring alles verzacht wordt

Spreek van dat wat bevrijd en zo zal het zijn
Want de waarheid staat op uit het hart
Ik heb vanuit de absolute rust gesproken
Ik heb gewandeld over de aarde terwijl ieder sliep

Wat geeft het of je je leven vergooid
En al slapende naar het graf toegaat?
Ik heb alle werelden gezien, en de Zon en de dood
Ik heb gezien dat niets ooit verschil maakt

Wat ik je gegeven heb is de vrijheid
Die zich eindeloos openbaart in de liefde
Die tot het lichaam is geworden
Nooit kun je van deze vrijheid af mens
Je weet dat al deze woorden waar zijn
Wat je ook denkt of zegt of doet
Want ik ben gegrifd in jouw wezen

Al wat ik ben is onzeggelijk
Toch alle woorden zijn mijn naam
Je zou helemaal gek worden
Als ik mij volledig zou openbaren
Daarom laat ik alleen deze ster vallen vandaag
Die al uitzonderlijke eindeloze vrijheid is

Deze hele wereld en al het krioelende leven
Bevindt zich enkel in een bolling
Ik vraag u: stijg op uit deze wereld en aanschouw
Zodat je ziel rust vindt in de Eeuwigheid

Als je je geest bevrijd
ervaar je geen gevoel van beperkingen meer
De Eeuwigheid bevrijd elke geest verder
Zelfs van hen wiens bewustzijn eindeloos is

Duisternis overmant me en de Eeuwigheid wordt droef
Maar die dan tot klank wordt is de eeuwige symphonie
In elke stem en zucht vindt zij vrijheid en liefdeo Wantolan in onze weerklank rijs ik en vergeet alle duisternis

Ivo Wantola