Populaire berichten
-
29 januari 2007 te Gouda Zie ook de website advaitacentrum “ teksten van Douwe ” Ananda-meditatie Alle mensen willen gelukkig zijn. De mee... -
An old document. Makers unknown. Translation checked. Enjoy (click here).
woensdag 28 augustus 2024
maandag 19 augustus 2024
All you have to do is get quiet for a moment."~ Leonard Cohen
Leonard Cohen: "Meditation is not what you think. You sit in absolute silence and your mind starts going over all your movies. During that process, you become so familiar with the scripts you keep in your life that you end up getting sick of them. Then you realize that the person you think you are is nothing but a complicated script you spend most of your energy on.After a more thorough examination, you discover your personality disgusts you, and that’s because it's not really you. If you feel terrified enough about that personality, you spontaneously allow it to fade away. Then, if you're lucky, you can experience yourself without the distortion of that personality.There's so much talk about the mechanics of happiness - psychiatry and pills, positive thinking and ideology - but I really think the mechanism is there. All you have to do is get quiet for a moment."~ Leonard Cohen
dinsdag 30 juli 2024
At the dock at dawn - Karma, Wouter van Oord
At the dock at dawn.
I may have the most conflicting
opinions, the most divergent visions, the most far out statements imaginable, both moral, amoral, rude and esthetic.
I am an asocial rethorical nightmare for many of my readers,
I act out what currently embodies as what writes, thinks and intuit.
It flows from diverse vast twilights whithin this voidless spatial abode tinged by a clearity beyond belief.
All that I am or was has vaporized.
I'm neither at home nor wandering.
I don't know what's going on.
I'm embraced by sensibility.
I'm a hazardous flickering dropout.
My writing smells like Gouda cheese in the morning!
In the afternoon it wipes out all sense of darkness.
At night it sticks with flicker.
Every time I go somewhere it's a vast journey.
Every touch is an incarnated simulation.
I am a lover of second floors.
On upper floors I shudder.
I never invade rooms on purpose.
I never lift lifted skirts.
As I draw near, sound gets sullen.
I easy fall in love with noisy presentrices.
I never find a way to make things change faster.
I never dream of destiny.
I never forge emptiness into space.
Everyday I deliver copy.
Yet never for the sake of unknowing.
Uncertain fog thins even better tacitly.
I feel bathed in wharfs.
Guided by illusions
finally slouching
we let go off spirit.
to wither away
herenow
sliding
into fog of confusion,
crucified in sour bereavement,
as grist to a mill.
Beneath fake shades of Chakra blue,
wrapped up in shallow lives,
we
tacitly
turn into falty rivers,
upstream lacking paddles
without destination
wandering
to an ending of forever
awakened to stillbornness
Wouter van Oord
zaterdag 27 juli 2024
vrijdag 19 juli 2024
Maak van mijn hart brandhaard van liefdesvuur✨الهی به مستان جام شهود✨
van liefdesvuur✨
الهی به مستان جام شهود✨
Oh Heer,
In de naam van
de dronken dichters
De schenkers van de wijn van het geheim
Oh heer
In de naam van de niet begrepen profeten,
brengers van wondergebeden
De dansende verlossers van zielspijn
Zij die
zonder een druppel wijn in extase het leven ondergaan
Zij die
dronkenschap aanbidden
met hun volle verstand
Zij die
hun ego
heer en meester zijn
Zij die
in stilte de pijn omarmen
zonder venijn
Zij die van binnen
weten te verstillen
vrij van de giftige web van hersenspinsels
kunnen zijn
Zij die de belichaming van hemel én aarde kunnen zijn …
Maak van mijn hart
de brandhaard van eeuwige liefdesvuur
Maak mijn lichaam
de dankbare drager
van bitterzoete
liefdeswijn
Shervin Nekuee
Den Haag aan Zee
19 juli 2024
✨Geïnspireerd door een gedicht van Perzische lid van Rahim Moeini Kermanshahi (1923-2015). Hertaald uit het Farsi.
woensdag 17 juli 2024
Lopend over water, onaangetast door welke emotie of pijn dan ook (Jodis Vincken)
Wauw, hoe prachtig klinkt dat, het leven helemaal te vertrouwen.
Ons denken verlangt naar de eenvoud van aan/uit. Van helemaal vertrouwen, van overgave zonder twijfel, van puur licht zonder enig donker.
Het hart heeft geen boodschap aan dit soort bedachte kolder. Het leven is oneindig. Wat we zijn is zo adembenemend rijk, dat woorden als totaal, compleet, helemaal, niet van toepassing zijn. Mens zijn is grenzeloos, inclusief ons vertrouwen en gebrek aan vertrouwen.
We bouwen een gevangenis zodra we van onszelf totale liefde, totale vrijheid of compleet ontwaken eisen. Wat als zelfs het gebrek aan liefde welkom is, de momenten waarop we totaal niet vrij zijn en de dagen die we al slapend doorbrengen?
Als sprookje is het heerlijk, lopend over water, onaangetast door welke emotie of pijn dan ook. Laten we die sprookjes, dromen en magie alleen niet misbruiken om onszelf als tekort, onvoldoende of ‘nog niet zo verlicht als’ te zien.
Wat je bent is zo mooi, precies zoals je bent, met alles wat je wel of niet geloofd, met alles wat je vertrouwt en niet vertrouwt.
Je bent adembenemend perfect tot in elk detail.
~
Joris Vincken
Moonchild ... (Wouter van Oord)
Moonchild.
Traditional spirituality talks nonsense.
Such as: "The True Essence of Being."
It postulates: "Consciousness is the inground of what makes reality come alive.
Cconsciousness is all there is!
Immanent as well as transcendent.
It is considered as the divine crown jewel".
Consciousness however cannot exist independent from the body/mind/material body as such.
Consciousness is nothing but the child of a barren women, a Moonchild.
There's no awareness beyond the brain.
The brain acts as objectifying mirror within the body mind machine.
This should be the first principle of fundamental information in the dream of separation!
Fortunately there is no dream of separation!
Shankara was wrong!
He dramatized and overexxagerated.
There is no ghost in the machine.
No Deus Ex Machina!
No soul.
The whole body is undivided self-aware awareness.
The whole body IS the Consciousness!
There is no autonomous or separate Consciousness!
And there is no fundamental inground in its ontology!
Shankara's mesmerised his audience with his imaginary magical Atma Bodha.
His farther historical offspring got deeper and deeper into this delusional text message.
Shankara was the first to start an era of delusion.
'Atma Bodha' is just infinite jest!
A delusional joke whithin a joke!
This delusion is cast upon gullible seekers, up to this very instant reading these words.
Contemporary communication about awareness/consciousness has finally evolved to deductionary art.
Nowadays no stone remains unturned as far as demolishing of existential notions is concerned.
The dominant force in this endeavor is clarity of speech.
Without an overkill of clarity the scourge of reasoning with words cannot be refuted.
"The ocean is as vast as a grain of sand.
A grain of sand is as vast as the Universe!
The Universe is as vast as a thought.
A thought is as vast as no-thing!
No-thing is as vast as I.
I is as vast as Being.
The circle is as wide as it is coreless!"
These inferences make no sense to reason.
There is however no true discernment.
No essential wittness.
No beholder of bondage.
No noticer.
It's all imaginary.
Theres no stuff!
And there's no direct experience of whatever! !
There's no now!
There's no need for liberation!
Cessation of notions is not the last resort.
There's no agenda.
Nothing can be forced upon the energy of thinking except by self-inflicted brainwash.
To break conditional habits no other effective tools are available but this.
The one without a second is This what IS!
This is no separation.
The Seen IS the Seeing!
There is no other.
Nothing prior to Thisness.
Nothing surpasses Thisness.
There is no Thisness!
This is just an unfathomable miracle.
A barren absurdity.
Wouter van Oord.
zondag 14 juli 2024
Een wandeling in de buurt
Een wandeling in de buurt
Na de regen, heerlijk fris
Een mooie lelie
Met een waterdruppel aan haar stamper
Een foto maken is snel gebeurd
Een druppel vereeuwigd in het digitale niets
Van eentjes en nulletjes
Wat een schitterende leegte
Victor
vrijdag 21 juni 2024
Memphis Depay en de Ghanese en Christelijke connectie.
Ik lees Rumi, Boeddha, Douwe Tiemersma, luister naar Eckhart, praat om de paar weken over dit onderwerp in Dordrecht met mannen, vrouwen en mensen uit andere culturen en kleuren. En we hebben een mooie tijd. Verhalen, luisteren, delen, soms lijk ik wel op Camino gewoon in Dordrecht.
Daarom deel ik dit stukje tekst over Memphis. Vond het mooi te lezen wat hij deed behalve goed voetballen. En of we nu winnen of verliezen, met dit soort voetballers win je altijd. Lees hieronder de column.
'Heel Nederland viel deze week weer eens over hem heen: Memphis Depay. Dit keer was het omdat de spits van Oranje met een opvallende hoofdband het veld op stapte. Memphis werd op sociale media vanaf zijn kuiten afgefakkeld. Mensen noemen hem een aansteller. Een uitslover. Een jongen die alles doet om aandacht te krijgen. Het incident heeft zelfs een naam gekregen: Haarbandgate…
De relatie tussen het Oranje-legioen en Memphis is al jaren moeizaam. Dat begon al toen hij, net vers bij Oranje, op trainingskamp verscheen met een hoed op z’n hoofd waar Zorro jaloers op zou zijn geweest. De supporters vielen massaal over de voetballer heen. Depay moest maar normaal doen. Dan deed-ie al gek genoeg …
Niet veel later ging het weer mis tussen Memphis en de Oranje-fans. In een bericht op Instagram maakte de stervoetballer bekend dat hij een nieuwe carrière was begonnen als rapper. Critici waren er als de kippen bij om Memphis te fileren. Wie dacht Depay wel niet dat-ie was? Hij was toch echt geboren in het vredige Moordrecht en niet in een Amerikaans getto. Het was tijd dat Memphis zijn voeten liet spreken in plaats van zijn grote mond.
Maar de aversie tegen Memphis bereikte een kookpunt, toen hij een nieuwe manier had bedacht om een doelpunt te vieren. Hij sloot z’n ogen en stak z’n wijsvingers in beide oren. Zo bleef hij seconden lang staan. Zelden was het legioen zo beledigd. De snelle conclusie op de tribunes: Memphis had blijkbaar maling aan de supporters. Hij wilde zeker niks zien of horen van alle kritiek.
Nu ken ik Memphis een beetje. En het is de hoogste tijd dat mensen het bijzondere verhaal áchter het ‘enfant terrible’ leren kennen.
Memphis werd als kind heel erg gepest vanwege zijn grote neus. Klasgenootjes scholden hem uit voor ‘wipneus’ en ‘Pinokkio’. Het viel de kleine Memphis zwaar. Hij voelde zich onbegrepen en verstoten.
Als jonge twintiger - Memphis was inmiddels doorgebroken als voetballer - ontmoette hij iemand in zijn leven die hem aanraadde de Bijbel te lezen. Het boek veranderde zijn leven voorgoed. Zijn contact met God bracht rust in het turbulente leven van Memphis.
De succesvolle sportman verdiende inmiddels veel geld. En, geïnspireerd door de Bijbel, besloot Memphis een groot deel van zijn salaris te gaan gebruiken om kansarme mensen te helpen. Memphis reisde naar Ghana, het land van zijn vader. Toen hij daar in contact kwam met dove en blinde kinderen, kreeg hij een visioen. Deze gehandicapte kids werden in de harde Afrikaanse maatschappij gepest en verstoten.
Memphis zag in deze kinderen zichzelf terug: het jongetje uit Moordrecht dat werd getreiterd. Opeens had hij een missie: hij zou álles doen wat hij kon om de dove en blinde kinderen van Ghana te laten meedoen in de samenleving. Memphis richtte een eigen foundation op.
Dankzij de inzet van de voetballer hebben inmiddels vele honderden kinderen, door onderwijs en sport, een betere toekomst gekregen. Zelfs de opbrengst van Memphis’ rapmuziek ging rechtstreeks naar de kansarme kinderen in Afrika. De reden dat hij een doelpunt viert door zijn ogen te sluiten en zijn vingers in z’n oren te stoppen, is omdat Memphis dan aan zíjn kinderen denkt. De dove en blinde kinderen in Ghana.
Onwetendheid is de bron van alle kwaad, zei Socrates. Met de kennis van nu, is Memphis Depay geen irritant mannetje maar een enorme held. Een held zonder cape, maar mét hoed en hoofdband.
Memphis is momenteel de grote ster van Oranje. Nog zes goals en dan streeft hij Robin van Persie voorbij als topscorer aller tijden van het Nederlands elftal. Als ik het íémand gun, dan is het deze barmhartige Samaritaan uit Moordrecht wel. Als-ie ons straks nou óók nog de Cup bezorgt, dan mag hij van mij alles op z’n hoofd zetten wat-ie wil. Het liefst een knaloranje puntmuts.
En ikzelf? Ik zal het vieren met m’n ogen dicht en m’n vingers in mijn oren.'
maandag 17 juni 2024
Neither I am me, nor You are You (Rumi)
Neither I am me,
nor You are You,
nor You are me.
Also, I am me,
You are You
and You are me.
We have become one
in such a way,
That I am confused whether
I am You,
or You are me.
Rumi 🧡
zondag 16 juni 2024
Gravity is love (About Nisargadatta) door Wouter van Oord
There are a lot of weird translations of what nonduality is supposed to entail.
They're all over the internet.
If you are curious, just look em up!
It entirely depends on your eagerness to spot them, or not!
Some messages smell nice, others have bad odours.
I personally have always been and still am a big fan of Shri Nisargadatta's communicative skills.
I like to call him Niz, is sounds like Wizz.
A Hero!
Like Mickey Mouse.
His wonderful communicationskills exell in audibility and loudness.
No truer mutter ever sounded across the Milky Way!
Niz has profound gravity!
Whatever parameters that would possibly set for readers of my mutter?!
Nisargadatta has been widely misunderstood as a teacher.
He actually wasn't a teacher at all.
Those who came to see him in the early days of his Bombay years have experienced a fresh taste of his vigorous presence, which however have never really been transmitted to random audiences of seekers beyond the first waves of Western sniffers who were attracted to the profound traces of spiritual teaching in terms of Advaita Vedanta, later als known as radical
nonduality.
Westerners actually never got the feel of what Advaita Vedanta tastes like for rural Indians!
There's no romantics in Nisargadatta's communication.
Most Westerners don't get that!
I'm not saying he was right or wrong in his statements.
I just love him for what he left us as his legacy.
The sheer beauty of it!
Much has flowered beyond his murmer ever since he passed away.
Much confusion about what he really tried to convey lingers on as well after his demise.
There are many teachers in his lineage that kept and still keep hammering on about what he has essentially been talking on.
Many Advaita teachers have turned his statements into a rigid conceptual impediment to the hearing of what he actually spoke of!
Seekers therefore keep bumping into the unfathomable black wall of the Absolute!
Most attendees in the audiences of spiritual meetings seem to have these notions, these expectations and biases towards the significance of his communications on nonduality.
The average communications on nonduality are not the same as conversations on 'the soul' of man!
Basically such conversation are not void of prejudices!
To have an open mind and deeply listen to what has been been communicated by Niz is as hard as trying to breath under water.
Especially when no pointers were supplied or conveyed as a roadmap towards truth.
All notions of truth are an impediment to a profound hearing of what is spoken of.
Nisargadatta often points accordingly to his teacher who told him that he IS without attributes, timeless and spaceless!
Believing those words was for Niz the instant cessation of fear.
Death is inevitable and cannot affect That what you are!
According to Niz the trick is in dissociating yourself from every time-bound-isness.
It's all illusion.
Now, here comes the massive confusion!
It is however just a simple matter!
The inevitable has to be accepted unconditionally beyond doubt!
You cannot cling to any concept whatsoever!
It's like standing on the edge of a bottomless abyss, about to jump off, tacitly, and in that instant drop all fear of dying.
This is what Niz invites you to!
A most radical act!
A suicidal move that goes against the wiring of your brain!
The one that must dissappear and cease to be doesn't exist!
It's illusion!
To die before you die in order to live?!
That has been the spiritual ace up the sleeve op to now!
It's the comfort we are prone to seek and hope to find the key the highway that takes us home where we assume to belong.
There is however no home to return to.
That has never been in the playing.
Reality dies in every instant and leaves us no choice to resurrect it again.
What apparently came first will be the last!
There is no ending in the dream.
The box is empty.
There's no priority.
No final truth or right direction.
There never is!
There is no past.
There is no next!
There are no edges.
No coordinates.
No reference points!
Yet there's no none to be lost!
Wouter van Oord.
woensdag 12 juni 2024
Omarm het onvolmaakte (Ovanti)
296) tekort schieten ❤️🙏
Ja, dat gevoel zou je maar hebben. En wat doe je dan?
Aanvallen, verdedigen, afsluiten, wegrennen ...
Of accepteren
Het zelfs toe-eigenen.
Ernaar kijken
Het verwelkomen ...
Dit gevoel van tekort schieten is fundamenteel. Weet dat als je dat niet kunt toelaten en ernaar kijkt, dat het je hele emotionele en spirituele ontwikkeling beperkt.
Dan zul je altijd emotioneel onvolwassen blijven.
Je zult nooit echt kunnen communiceren of authentieke relaties aan kunnen gaan . Je blijft een kleuter, al ben je al zestig jaar.
Je bent niet voor kritiek of verbetering vatbaar. Alles wat uberhaupt suggereert dat het wel eens aan jou kan liggen, is meteen verdacht.
Je houdt een soort perfect imago gaande, maar t rammelt van alle kanten. Iedereen ziet misschien dat t niet klopt, behalve jij. Je wereld wordt armer en armer, maar ja, dat ligt aan de wereld en niet aan jou.
Leer om niet goed te zijn. Om imperfect te zijn. Om fouten te maken. Leer om voor verbetering en kritiek vatbaar te zijn. Schiet tekort.
Ga je gevoelens van schuld en schaamte niet verbloemen.
In de ogen van anderen was je niet genoeg. En misschien was je ook wel niet genoeg.
Misschien denk je dat je geweldig goed bent, maar ben je eigenlijk gewoon middelmatig, niet echt bijzonder. Ga de boel niet mooier maken.
Elke dag schieten we tekort in ontelbare dingen en situaties. Je had misschien wat vriendelijker kunnen zijn, en je tijd en geld aan goede doelen kunnen besteden. Je had je hulp en liefde kunnen uiten aan mensen die t moeilijk hebben. Je had kunnen protesteren of petities kunnen ondertekenen. Je had meer kunnen mediteren en sporten, meer kunnen lachen, meer kunnen voelen.
Het kan nooit goed genoeg zijn. Je denken wil alles recht praten wat krom is, en krom wat recht is. Zodat t jou goed uitkomt. Zie het.
Omhels je imperfectie.
Vier het. Accepteer het. Verbeter je als je wil ...
Zie t goede altijd in anderen en t slechte in jezelf. Dat is een goede regel.
😅🤗❤️🙏
donderdag 6 juni 2024
Interview met Jim Newman door Patrick Kicken. Niets nieuw, niets oud.
De man van de neo-advaita, Jim Newman, wordt geïnterviewd en legt nog eens uit dat er geen 'jou' of 'ik' is. Vrijheid en ongecondioneerde Liefde is er maar niet voor iemand.
maandag 3 juni 2024
Wedergeboorte... (Guy Dubois)
Wedergeboorte? Een misleidend begrip
In het boeddhisme wordt de term ‘wedergeboorte’ (Pali: punabbhava, waarbij ‘puna’ opnieuw betekent en ‘bhava’ worden of ontstaan) gebruikt om het proces te beschrijven waarbij een stroom van bewustzijn (Pali: vinnanasota) van het ene leven naar het andere overgaat. Het begrip ‘wedergeboorte’ kan echter verwarrend en misleidend zijn, omdat het suggereert dat er iets permanents en onveranderlijks opnieuw geboren wordt, zoals een ‘ziel’ of ‘zelf’.
Een nauwkeurigere manier om het boeddhistische begrip van wedergeboorte te beschrijven, is het te beschouwen als een continuüm van bewustzijn of, nog beter, als een proces van oorzakelijke verbanden die van het ene leven naar het andere overgaan. In de Pali-canon, bijvoorbeeld in de Assu Sutta (Samyutta Nikaya 12.61), wordt de metafoor van een kaarsvlam gebruikt om dit proces uit te leggen: wanneer je een kaars aansteekt aan een andere kaars, wordt de vlam doorgegeven, maar het is niet dezelfde vlam die verder brandt. Op dezelfde manier wordt bewustzijn doorgegeven zonder dat er een permanente entiteit is die de overgang maakt.
Volgens de leer van de Boeddha is er geen permanent, onveranderlijk ‘zelf’ of ‘ziel’ die door verschillende levens heen reist. In plaats daarvan wordt een mens gezien als een verzameling van vijf aggregaten of componenten (Pali: khandhas): materie, waarneming, gewaarwordingen, mentale formaties en bewustzijn. Deze khandhas zijn voortdurend in verandering en onderhevig aan oorzakelijke verbanden.
Om geen valse verwachtingen te creëren, is het dus beter om ‘wedergeboorte’ te begrijpen als een stroom van bewustzijn (Pali: vinnanasota). Dit is geen enkelvoudige, permanente entiteit die overgaat, maar een continuüm van momenten van bewustzijn die elkaar opvolgen, beïnvloed door oorzaken en voorwaarden. Wanneer een persoon sterft (‘wanneer de khandhas uit elkaar vallen’), gaat deze bewustzijnsstroom verder in een nieuw bestaan, afhankelijk van het opgebouwde kamma.
De leer van afhankelijk ontstaan (Pali: paticca-samuppada) beschrijft hoe fenomenen ontstaan in afhankelijkheid van oorzakelijke verbanden. Dit geldt ook voor de stroom van bewustzijn die van het ene leven naar het andere gaat. Wedergeboorte is niet het resultaat van een permanente ‘ziel’ die verhuist, maar van een complex netwerk van oorzakelijke verbanden die leiden tot nieuwe manifestaties van bewustzijn.
Het uiteindelijke doel van de boeddhistische praktijk is om nibbana te bereiken, wat betekent dat de dhammanuvatti bevrijd wordt van het continuüm van wedergeboorte. Concreet betekent dit dat de beoefenaar ‘uitdooft’. ‘Uitdoven’ betekent dat hij geen sankhara’s (conditioneringen of mentale formaties) meer produceert die voortkomen uit onwetendheid (Pali: avijja), verlangen (Pali: tanha), en afkeer (Pali: dosa).
Wanneer de dhammanuvatti nibbana bereikt, worden de oorzaken van het voortdurende proces van wedergeboorte—namelijk onwetendheid, verlangen, en afkeer—volledig uitgeroeid. Hierdoor houdt de cyclus van wedergeboorte (Pali: samsara) op. Dit kan vergeleken worden met het uitdoven van de metaforische vlam: wanneer de brandstof (de sankhara’s van onwetendheid, verlangen en afkeer) opraakt, dooft de vlam. In deze zin betekent het bereiken van nibbana dat de beoefenaar geen kammische oorzaken meer creëert die leiden tot een nieuwe geboorte, waardoor er automatisch een einde komt aan het samsarische bestaan.
Nibbana wordt bereikt door inzicht te verkrijgen in de ware aard van de werkelijkheid, het doorbreken van de ketens van kamma en het stoppen van de oorzakelijke verbanden die leiden tot verder bestaan.
Hoewel ‘wedergeboorte’ een gebruikelijke term is in de boeddhistische leer, kan het concept veel beter begrepen worden als een continuüm van bewustzijn of als een proces van oorzakelijke verbanden. Dit benadrukt duidelijk dat er geen permanente entiteit is die herboren wordt, maar eerder een voortdurende stroom van bewustzijnsmomenten die zelf afhankelijk zijn van oorzaken (Pali: hetu’s) en voorwaarden (Pali: paccaya’s).
In de context van Boeddha’s leer kan men zeggen dat elke mentale of fysieke transformatie een vorm van ‘wedergeboorte’ is. Wedergeboorte, of ‘punabbhava’, verwijst niet zozeer naar de overgang van een leven naar een ander na ‘het uiteenvallen van de khandhas’, maar vooral naar de voortdurende processen van verandering en vernieuwing die van moment tot moment plaatsvinden.
In het boeddhistische begrip van anicca (vergankelijkheid) en anatta (niet-zelf), is elk moment een proces van geboorte en dood, van ontstaan en vergaan van mentale en fysieke verschijnselen. Dit betekent dat er een voortdurende stroom van veranderingen en oorzakelijke verbanden is, waarbij elke nieuwe situatie voortkomt uit de vorige. Deze voortdurende stroom kan beschouwd worden als een (oneindige) reeks van hergeboortes op micro- en macroniveau.
Dus, elke significante verandering of transformatie in ons leven, zoals veranderingen in onze gedachten, emoties, gedrag, of zelfs fysieke verschijning, kan opgevat worden als een ‘wedergeboorte’. Elke verandering is een ‘wedergeboorte’. Dit veel bredere perspectief helpt om de dynamische aard van het bestaan te begrijpen en benadrukt de onderlinge verbondenheid van alles met alles, van alle momenten en gebeurtenissen. Van ontstaan en vergaan.
En zo komen we, als vanzelf, terecht bij wat de Boeddha in zijn eerste voordracht (Dhammacakkappavattana Sutta, Samyutta Nikaya 56.11) in het Hertenkamp van Sarnath het Dhamma-oog noemde, ‘het zuivere en onbezoedelde weten’:
‘Yam kinci samudayadhammam sabbam tam nirodhadhamma — Alles wat onderhevig is aan ontstaan, onderhevig is aan vergaan.’
Door deze perspectiefverandering wordt het boeddhistische begrip van ‘wedergeboorte’ ook veel beter in lijn gebracht met de leer van anatta (geen zelf) en paticca-samuppada (afhankelijk ontstaan).
zaterdag 1 juni 2024
Wie is er bang voor het leven?! (Wouter van Oord)
Wie is er bang voor het leven?!
Wie droomt dat er vrijheid of gebondenheid is in de droom?!
Wie heeft levensangst en levensvreugde permanent en definitief overstegen, en wie heeft uiteindelijk het gezochte gevonden?!
Er zijn zoveel onpersoonlijke persoonlijke verhalen over het grote vinden.
En evenzoveel verhalen over het ultieme falen!
De diepte van het konijnenhol is in het glazen oog van de dromer!
Uit alles blijkt dat er niets te halen is!
Niets op te graven!
Niets te krijgen of te bezitten!
Er is niets te omarmen of je aan op te warmen!
Geen geruststellende teddy beer!
Geen God!
Geen niets!
Uiteindelijk is dit alles volkomen waan en tijdloos een oneindig vallen in bodemloze, dimensieloze vergetelheid met de liefde als de laatste illusie!
De vrede die elk besef te boven gaat is niet de schuilplaats van het allerhoogste!
Er is geen verlossing!
Alles in het zogenaamde leven is slechts een vermijden van, een ontwijken, een uit de weg gaan van schaduwen die - immer wisselend van aanzicht en kleur - telkens veranderen binnen een fantasmagorisch Pleroma!
Daar zijn we uiteindelijk uit het zicht geraakt, verloren in de pap ter tijden!
Wie leeft er?
Wie is reeds gestorven?
Wie is opgelost in de grenzeloze oceaan?
Wie leeft als Dat wat nooit verandert?
Wie weet waar Willem Wever woont?!
Alle droomvragen zijn absoluut singulair en hebben de eigenheid, de immanentie, de absolute droomgestalte - de ballottage die 'liefde' wordt genoemd - alreeds tijdloos gepasseerd.
Dromen drijven zwijmelend en vredig voorbij grenzeloos uitstorttende afgrondloze onwetendheid!
Aan elk oog onttrokken!
Dit aanzichtloze zelfloze eeuwige vrije vallen, dit mysterieuze weerspiegelende objectiverende, dit zwijmelend gedijdende in de fluweelzachte, natte schacht van zelfrealisatie...dit eeuwig orgastische aanspoelende sop op de lustvolle kusten van het ongelofelijk zintuiglijke , is de ondraaglijke lichtheid van het bestaan!
Wouter van Oord.
woensdag 29 mei 2024
vrijdag 17 mei 2024
Op weg zijn ...
zondag 14 april 2024
woensdag 10 april 2024
Is er verschil tussen Christendom en Boeddhisme in ontwaken? Mark Valliere
After experiencing a non-dual shift, or a spiritual awakening back in 2012, my mother asked me to go sit and chat with her cousin, who is a Catholic Monk at the Franciscan Monastery. After hearing my story and being convinced my experience was authentic, he said that although he wasn’t knowledgeable enough to speak to me about the methods that initiated my experience (Eastern spiritual practices), the church did recognize my experience but that instead of spiritual awakening, they call it being touched by the Holy Ghost.
When I sat and tried to describe the experience in such a way that would make my findings relatable to the average person, I wrote the following. Just curious what you guys think, not for validation or approval, but because I feel it may make for good conversation with regards to what I feel Christ tried to convey.
No Memory? No Problem!
Imagine waking up in a hospital bed, all alone, having no recollection of who you are, how you got there, or your life leading up to this point. Your entire frame of reference for how you see yourself in relation to the world around you suddenly vanished, leaving you with no personal identity (mother, father, sister, brother, friend, lover, etc.), no belief system to govern your life, nor an affiliation to a specific country, religion, political party, or ethnicity. You wake to find yourself void of a personal story of any kind that would create the concept of “Me” and “My place in the Universe”.
If you woke to find yourself in this state of total amnesia, would your body suddenly cease to exist, along with your long list of accumulated mental concepts? Obviously, the answer would be no. But why not? Why is it that everything you’ve ever known about “you”, and how you view yourself in relation to the world around you, can suddenly cease to exist, and yet, you can still live on?
While the answer to this question may seem obvious, to accept its implications would require the unraveling of the very fabric of your existence. In other words, while the answer might seem complex, and even difficult to accept from the viewpoint of your personal story, it is really very simple. You are not who or what you have come to believe you are. You could recreate your life, complete with an entirely new identity and a new collection of mental concepts to govern your newly created existence and live on.
Behind the façade that is the “me”, lies an intelligent, animating force that governs our existence, and it is free of the need for a personal identity and its entourage. This force is often referred to in many spiritual circles as the soul, spirit, or higher self. Buddhists call it the buddha nature, to Christian mystics it’s referred to as christ consciousness, and to Hindus, it’s called atman. Regardless of what we call it, all these names refer to the same thing, and it is said that this force not only governs our existence, but that it is interwoven within the very fabric of life itself.
While this force is inherent within each and every one of us, most of us are oblivious to its presence because it becomes buried beneath many layers of mental concepts as we undergo a process called conditioning. In an effort to help prepare us to function within society and the world at large, we are taught at an early age that the world around us and everyone in it is where we will find the resources to have our mental, emotional, physical, and spiritual needs met. With each layer added to our growing sense of self, we move further and further away from our true nature and into a mind dominated reality, where this false sense of self overshadows our awareness of our true nature.
Developing an awareness of, and moving into alignment with this aspect of ourselves does not require us to fall deeply into a state of amnesia. It is not about completely dismissing our personal identity and everything that comes with it, nor is it about trading in one identity for another. It is about making a shift from our mind dominated reality to one that is in alignment with our true nature, free from any attachment to our personal story. When our personal story no longer holds its relevance, it no longer binds us to a way of living that keeps us caught up in an endless cycle of searching for love, acceptance, approval, and validation. Through this process of self realization, we discover that all we’ve ever needed mentally, emotionally, and spiritually, have been an inherent part of our being all along. This is liberation, and the beginning of true and lasting inner peace.
zondag 31 maart 2024
Charles Bukowski, The Last Night of the Earth Poems
I knew that I was dying.
Something in me said,
Go ahead, die, sleep, become as them, accept.
Then something else in me said, no,
save the tiniest bit.
It needn't be much, just a spark.
A spark can set a whole forest on fire.
Just a spark.
Save it.
Charles Bukowski, The Last Night of the Earth Poems
Jezus Christus is non-duaal, de musical Jesus Christ Superstar! Luister!
Het paasverhaal is in mijn ogen een non-dualistiach verhaal. Doodgaan, opstanding. Het ligt voor de hand. De heilige drie-eenheid. De persoon Jezus is ook God.
Het prachtige verhaal wordt fantastisch verbeeld in de musical Jesus Christ Superstar. Luister maar, een een kleine twee uur, naar deze prachtige musical. Gratis.
maandag 25 maart 2024
zaterdag 16 maart 2024
De wereld redden ... (Mooji)
Mooji: Oh mijn God. Wanneer ga je tijd vinden voor vrijheid!
Vragensteller: Maar ze vervuilen de lucht en het voedsel en het water ....
Mooji: Dus daarom kun je maar beter snel wakker worden!
Vragensteller: Maar die gasten zijn echt gek!
Mooji: Verspil geen tijd aan deze dingen, realiseer de waarheid van jezelf. Dat is niet egoïstisch, dat is het meest onzelfzuchtige. Maar je moet mijn woorden vertrouwen. Anders zal je geest deze voorbeelden gebruiken om je tegen te houden jezelf te realiseren. Je zult het te druk hebben met het blussen van branden 'daarbuiten' en niet met het blussen van het vuur in je eigen denkgeest.
Deze zorg voor de wereld is heel verleidelijk, dit redden van de wereld. God kan wachten, verlichting kan wachten, kom op laten we alle brandjes gaan blussen!
Als je voldoende leeg bent, zal het licht door je heen komen, maar als je jezelf met al deze dingen vult, heeft het licht geen kans.
Verspil geen tijd met wat er in de wereld gebeurt, met de problemen van de wereld, want deze dingen brengen de geest alleen maar in moeilijkheden en maken hem erg druk en niet in staat om naar binnen te gaan.
Als je de wereld wilt zegenen, maak jezelf dan leeg van je eigen projecties en dat zal zegenend genoeg zijn.
Je wilt een superwezen zijn dat iedereen wil helpen, iedereen wil redden, maar ik wijs op je Wezen dat niets hoeft te doen. Maar dat is niet aantrekkelijk voor je huidige geestestoestand die dingen wil doen, dingen wil veranderen, dingen op een bepaalde manier wil maken. En we zien de misleiding daarin niet. Het kan zo mooi en zo vriendelijk lijken, maar voor je het weet ben je er geweest.
Verlaat de wereld voor nu. Vind jezelf, dat is de eerste zorg. Wat als je nog maar 10 minuten te leven had, welke wereld ga je dan redden? Hoe weet je of je wel 10 minuten hebt?
De kans is hier, op dit moment, maar iets zegt je dat je het moet uitstellen. Iets zegt "maar hoe kan ik dat doen als de wereld in brand staat? Laat me eerst de wereld redden, daarna kom ik terug en ben ik vrij!"
Als je een instrument van God wilt zijn, moet je helemaal leeg zijn van jezelf.
Bron: Mooji
zondag 3 maart 2024
Wees vol liefde (Ivo Wantola)
Wees vol liefde 🔥🌹🙏
Liefde is een keus. Het is niet iets dat je overkomt. Dus ga niet zitten wachten.
Velen wachten, want ze geloven dat de liefde moet komen en de mens kan overvallen, dat t een geschenk is van de Goden. Hun leven is dor, pijnlijk, vol onvervulde verlangens en stille wensen, vol beledigingen ook, beschuldigingen, vol excuses, kortweg lijden.
Als je in liefde wil leven zul je ervoor moeten kiezen. Je verantwoordelijkheid nemen. Niet een passieve toeschouwer blijven en het laten afhangen van omstandigheden.
Het leven van de mind is een onaantrekkelijk leven. Het is vol problemen, zonder glans, zonder schoonheid, zonder grace. Het is een pijnlijk leven, vol oordelen en dualiteit.
Je grootste vijand is je mind. Zij kan ook je grootste vriend worden. Als je er meester over bent is t je vriend. Anders ben je er een slaaf van, en moet je beantwoorden aan de nukken van zijn wil, overgeleverd als een losgeslagen paard zonder ruiter.
Hoe anders is een leven vol liefde. Elk moment dankbaar, vreugdevol, alles aanrakend met je liefde, kijken met de ogen van liefde.
Het is niet zomaar een keus. Bedenk je dat elk moment dat je niet in liefde leeft een verspild stuk leven is, en voorbijgaand aan t grote levensdoel wat alles zin geeft: ontwaak in liefde.
Het leven is kort. Het is een reis. Op een dag komt de dood en dan treurt de mens, want hij heeft nooit echt geleefd. De dood ziet de mens als een groot onrecht, als t ergste kwaad. Maar veel erger dan de dood is je leven verliezen, je LEVEN, JOUW LEVEN die elk moment weer plaatsvindt. Velen leven nu al dood. Mensen zijn levende lijken, immer weer onderweg, nooit stilstaand bij de eindeloze pracht van t Universum die God is. De wereldse mens heeft alles gewoon aangenomen, en is helemaal opgegaan in werelden van illusie.
De mens gaat op in de doelen en werken en mist de KARAVAAN van VREUGDE. Immer weer dien je de liefde te beseffen en over te stromen. Je ogen dienen wijdt open te zijn
dinsdag 27 februari 2024
Alles draait rond en zweeft maar door (Victor Hooftman)
Alles draait rond en zweeft maar door. Alles is karma. We zijn allemaal onschuldig. We doen ons best. Soms doen we iets fout maar dat is niet onze schuld. We zien door een sluier van onwetendheid het wiel niet draaien en draaien. Alles draait maar door zonder dat we het rad stil kunnen zetten. Voel je niet schuldig, je kan er niets aan doen. Pas als je de draaimolen doorziet, hoe alles werkt, diep inzicht krijgt in hoe het werkt ben je niet aan de goden overgeleverd. Het individuele bewustzijn, voortgekomen uit het collectieve bewustzijn en nieuwere recentere zaken stuwen je door dit leven. Alleen alertheid kan je redden. En alert zijn is wel simpel maar ook tegelijkertijd heel moeilijk.
Een boeddhabeeld heeft als enige functie jou alert te laten zijn! Het zouden ook post-it plakkertjes kunnen zijn met daarop de letters 'let op!'. Kijk wat er met je gebeurt, nu. Iemand beledigd je, wat gebeurt er dan met mij? We kunnen opletten en hopen dat we opmerken dat we niet meer opletten.
Dan opeens blijkt dat er helemaal geen IK is, maar dat alles de eenheid in beweging is (Paul Smit)
Nondualiteit zet doorgaans onze kijk op de werkelijkheid volledig op z’n kop. Je dacht een IK te zijn, dat zelf beslist wat het denkt en doet en zo probeerde je het leven zo goed mogelijk te sturen. Dan opeens blijkt dat er helemaal geen IK is, maar dat alles de eenheid in beweging is. Niet jij bestuurt het leven, maar het leven bestuurt ‘jou’. En sterker nog, je bent gewoon het leven. Doorgaans duurt het wel even voordat dit inzicht op rationeel niveau is begrepen.
Dan begint het proces van ontwaken. Want je kunt wel weten dat alles bewustzijn is waarin alles verschijnt en verdwijnt. Als mens hier op aarde heb je nog allerlei oude pijnen, trauma’s, projecties en overtuigingen. Het leven zit daarbij dusdanig subtiel in elkaar, dat het je langs de ervaringen brengt waar je wordt geraakt. Ook al begrijp je nondualiteit, op zo’n moment zoom je volledig in en zit je weer volop in de kramp.
Zo worden allerlei pijnen en egopatronen getriggerd, net zolang tot het vanzelf wordt losgelaten. De verkramping maakt dan ruimte voor verlichting. Dan komt het punt dat je weliswaar nog steeds heen en weer wordt geslingerd door het leven, maar zonder verzet. Er is dan overgave aan dat-wat-is. Het bewustzijn dat je bent kijkt dan van een afstandje naar het leven met een glimlach.
donderdag 22 februari 2024
Navalny, vrijheid en geluk, in de rechtszaal
Ik ben voldaan omdat ik in een moeilijke tijd deed wat goed was
Laatste woord
Aleksej Navalny en zijn vrouw Joelia Navalnaja (l) tijdens een protestmars in Moskou in 2019. Foto Getty
ALEKSEJ NAVALNY EN ZIJN VROUW JOELIA NAVALNAJA (L) TIJDENS EEN PROTESTMARS IN MOSKOU IN 2019. FOTO GETTY
Op 20 februari 2021 sprak Aleksej Navalny voor de rechtbank in Moskou. Nu hij dood is, herinnert die speech aan zijn kracht.
ALEKSEJ NAVALNY
Het is al de zoveelste keer dat ik mijn laatste woorden uitspreek in de rechtszaal! De ene zaak eindigt, dan komt mijn volgende beproeving, en weer kan ik een laatste woord zeggen. Als iemand mijn laatste woorden wil publiceren, wordt het een behoorlijk dik boek. De eigenaar van dit grote paleis, Vladimir Poetin, wil mij een boodschap sturen. "Kijk, we kunnen in dit rechtssysteem alles met je doen."
Het is waar, ze kunnen mij van alles aandoen, en dat doen ze ook. Maar ik ben niet de enige die het ziet; normale mensen kijken ernaar en het deprimeert hen.
Nou, ik moet mijn laatste woord zeggen, dus ik zal dat doen. Wat kan ik eigenlijk zeggen, edelachtbare? Zal ik praten over God en verlossing? Lekker pathetisch? Het punt is: ik ben een religieus persoon. Ik word er vaak mee gepest; mijn omgeving bestaat vooral uit atheïsten. Ik was er vroeger ook een, behoorlijk militant zelfs.
Maar nu ben ik een religieus persoon en dat helpt me enorm bij wat ik doe. Het maakt alles veel, veel gemakkelijker. Ik pieker minder, ik heb minder dilemma's in mijn leven - omdat er een boek is dat min of meer precies beschrijft wat ik in welke situatie moet doen. Natuurlijk is het niet altijd gemakkelijk om je eraan te houden, maar over het algemeen probeer ik het. En dat is waarschijnlijk de reden waarom het voor mij gemakkelijker is dan voor vele anderen om politiek te bedrijven in Rusland.
Ik vind het niet leuk om hier te zijn, maar ik heb geen spijt van hoe het gelopen is. Omdat ik alles goed deed. Ik voel zelfs een soort voldoening omdat ik in een moeilijke tijd heb gedaan wat de geboden me zeiden.
Eenzaamheid
Weet je, de jongens die het gevangenentransport bewaken zijn geweldige jongens, en mijn bewakers in de gevangenis zijn ook in orde, maar ze praten niet met mij. En dat is een van de dingen waardoor ik me voortdurend eenzaam voel. De eenzaamheid is een zeer belangrijk doel van dit regime. De grote filosoof Luna Lovegood vatte het uitstekend samen. Ken je die van Harry Potter nog? Als ze in een moeilijke tijd met Harry Potter praat, zegt ze: "Het is belangrijk dat je je niet eenzaam voelt. Want als ik Voldemort was, zou ik heel graag willen dat jij je eenzaam voelt." Natuurlijk wil onze Voldemort in zijn paleis dat ook.
Het raakt mij niet. En ik kan zeggen waarom. Het gebod 'Zalig zijn degenen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen vervuld worden', is in werkelijkheid momenteel het belangrijkste politieke idee in Rusland. Zonder toeters en bellen staat hier: er schuilt kracht in gerechtigheid. Wie de waarheid en gerechtigheid achter zich heeft, zal winnen.
Tientallen miljoenen mensen willen gerechtigheid. Er zijn arme mensen. Je kunt blijven herhalen dat we een hoge levensstandaard hebben, maar dat het land arm is kan iedereen zien.
Tegen jullie, aanklager, dit regime en alle anderen hier wil ik zeggen: je hoeft niet bang te zijn voor mensen die naar de waarheid streven. Stel je eens voor hoe mooi het leven zou zijn als deze eeuwige leugen niet bestond. Je werkt bij voorbeeld als rechter en er is niemand die jou belt om je te vertellen hoe je moet beslissen.
Echte schurken
En het zou geweldig zijn om als aanklager echte schurken te straffen. Niemand gaat rechten studeren om strafzaken te verzinnen en handtekeningen te vervalsen. En ik kan niet geloven dat iemand politieagent wordt, zodat hij of zij kan zeggen: 'We hebben die man zijn hoofd ingeslagen tijdens de demonstratie!' Hetzelfde geldt voor de geheime dienst FSB. Niemand zei als schoolkind met glanzende ogen: 'Ik ga naar de geheime dienst en dan mag ik de onderbroek van een oppositiefiguur wassen nadat iemand er gif op heeft gesmeerd.' Die mensen bestaan niet.
En nog een laatste ding: ik krijg nu veel brieven die eindigen met de zin: 'Rusland zal vrij zijn'. Dat is een geweldige slogan. Ik zeg deze woorden de hele tijd, ik herhaal ze, schrijf ze zelf in antwoorden op deze brieven, noem ze tijdens demonstraties. Maar ik denk altijd dat er iets ontbreekt. Ik wil ook dat Rusland rijk wordt in verhouding tot zijn nationale rijkdom. Ik wil dat deze nationale rijkdom eerlijk wordt verdeeld, zodat iedereen zijn deel van de olie- en gastaart krijgt.
We moeten niet alleen vechten tegen het feit dat Rusland niet vrij is, maar ook tegen het feit dat het land over het algemeen ongelukkig is. We hebben alles, en toch zijn we een ongelukkig land. Open een Russisch boek, lees de grote Russische literatuur - mijn hemel, alle beschrijvingen van tegenslag en lijden. Wij zijn een zeer ongelukkig land. We zitten vast in een cyclus van ongelukkig zijn en kunnen er niet uit breken. Maar dat willen we natuurlijk wel. Daarom zou ik de slogan willen veranderen: Rusland moet niet alleen vrij zijn, maar ook: Rusland zal gelukkig zijn.
Dit is een vertaalde en ingekorte versie van een van Navalny's toespraken in de rechtszaal, eerder gepubliceerd in 'Die Zeit'. Deze redevoering verscheen in een Duitse bundel, Alexei Nawalny: Schweigt nicht! Reden vor Gericht. Droemer Knaur, München 2021; 96 pagina's, € 8.
Aleksej Navalny was oppositielid en een belangrijke tegenstander van Poetin; hij overleed in gevangenschap
maandag 5 februari 2024
Last night I dreamed I was Jesus (Wouter van Oord)
Last night I had a dream.
I dreamed I was Jesus, coming back to planet earth, as promised.
When I got there I noticed there was nobody there!
T'was not what I had foreseen.
It didn't really shock me though.
"Never underestimate the genius of the crowd" I thought, triggered by memorizing a famous quote from archangel Charles Bukowski.
Anyway, I hovered around the planet three times.
Scrutinizing the muted silence.
Half way underway I heard a rooster crow.
I wondered where the little red fucker was hiding.
I hesitated to quickdraw my Colt 45 caliber peacemaker, dangling gayly down my left hip. I'll catch it later I thought.
I've a quick hand with guns you know!
Which instantly reminded me of Barry Long's extended elaborations on clitoral betrayel.
Barry Long used to talk about that subject all the time , and it had always haunted and puzzled me.
My God! What in 'my own name' had I betrayed?!
Had I wrongly tried to redeem female fellow redeemers?
My Minds Eye popped out in sheer despair!
What the fuck?!
Had I missed something of importance?!
Some sensitive spot?!
Had I missed some left turn?!
Or a chance to win back my dignity?!
Unfortunately Barry is long dead.
I can't phone or WhatsApp him anymore to clear the confusion.
It was said he died of prostate cancer.
I remember meeting him in the park during a lull in between discourses in Eindhoven, the Netherlands.
I was sitting on a park bench with Beatrice beside me, trying to repair her broken sandal.
I saw Barry approaching in joyful pace and grace, accompanied by seven beautiful young maidens.
A thought came to my mind: "He's not the Master of the West!... He is the Master of the 'Love Penis' he so frequently talks about!"
Seven young ladies are no match for a professional stud like him!
As the lot graciously passed by I asked Barry if he had a match on him for me to repair my lady's shoe.
Barry slowed down his pace and answered "Unfortunately not, my dear fellow!"
We smiled at each other and Barry said: "Sir, you are the Noble Man!", leaving me a bit baffled.
'The Noble Man' was also an item he talked often about, pointing at the attribute of the 'love penis' as the instrument of fullfiment for all women on the planet. "The Noble Way!"
Gracefully the troop slowly vanished in the distance, leaving Beatrice and me behind in wonder.
At that very moment I felt like the poet Dante, meeting his muse at the bridge in Bologna - and who had always been my favorite poet since I read his Divine Comedy
But that's another story.
Now back to my Jesus dream!
I heard a rooster crow!
Five times!
There however was no rooster.
There was just the crowing.
It sure was a Zen moment of forever!
I held my breath!
My heart was throbbing loud.
I thought: "Awareness sees everything if only you believe in it!"
"My father must be God allright"
He is omni Aware! Of course!
By fire and sword!
And in my dream I was a 100% Jesus! 😊
No such thing as time and space were part of the scene while I was dreaming.
Standing in the shoes of Jesus is not a walk in the park! Not everyone can do that!
Anyway, there was no one in sight for many miles and I didn't bother to count my blessings, being the only anointed one in town.
Even in my dream I knew there is no distance, and I also knew that reality dances on top of a needle!
Wouter van Oord.
zaterdag 3 februari 2024
De mens is verslaafd aan het idee dat alles ergens toe dient, Bert Keizer, Dagblad Trouw
De mens is verslaafd aan het idee dat alles ergens toe dient
BERT KEIZER
Life is a tale told by an idiot full of sound and fury, signifying nothing. Het leven is een verhaal verteld door een idioot, vol woede en herrie, en het gaat nergens over. Wel wat je noemt een sweeping statement van Shakespeares Macbeth waarin zo'n beetje alles op één hoop wordt geveegd, en weggesmeten.
Wel lekker hoor, overzichtelijke aforismen die de hele wereld in een heupzwaai nemen. Hier nog een, van Alberto Savinio (de jongere broer van Giorgio de Chirico, zegt Wiki): 'Beschaving is een spel, een afleiding, de meest effectieve methode die we hebben om de gedachte aan de dood af te wenden'. Voor 'beschaving' kun je ook 'voetbal', 'poëzie' of 'kanaalzwemmen' invullen. Lijkt me. Want bijna alles helpt tegen de dood. Behalve de dood.
Naast onze sterfelijkheid is er nog iets waar we graag van af willen: toeval. Jacques Monod (biochemicus en wetenschapsfilosoof) schreef hierover: 'Een deel van de antropocentrische illusie is een Heelal met een doel'. Omdat we naar de keuken gaan, een cursus volgen, een opera bijwonen, een rivier omleggen, een gedicht lezen, een kind slaan, een hond africhten, met een doel, denken we dat het Heelal ook bezig is met een missie. Wat voor missie dan? Nou het Heelal kan ons wijzen op de aanwezigheid van God, zoals verwoord in psalm 8: 'Als ik de maan en de sterren zie, wat is de mens, dat U aan hem denkt?' Kan ook de andere kant op volgens Pascal: 'De eeuwige stilte in die oneindige ruimte jaagt mij angst aan'.
Hoe dan ook, wij zijn verslaafd aan het idee dat alles ergens toe dient, dat het leven heus wel ergens goed voor is, zoals kunstmest voor landbouw, of haarlak voor tv-optredens. Jacques Monod schreef hierover in zijn boek Chance and necessity: 'Alle godsdiensten, vrijwel alle filosofieën, en zelfs een deel van de wetenschappen zijn een bewijs voor de onvermoeibare en heldhaftige hardnekkigheid waarmee de mensheid wanhopig haar toevalligheid tracht te ontkennen.'
Het idee dat we er ook niet hadden kunnen zijn stopt het mensengeslacht in een laatje dat we als veel te gering ervaren. We flirten wel eens met het idee van onze persoonlijke toevalligheid in grappig bedoelde toespelingen zoals: "Had het maar niet geregend die donderdagmiddag dan waren je nietsvermoedende ouders echt niet thuisgebleven om jou in gang te zetten".
Dit is nog wel te doen, de mogelijkheid dat één geboorte niet zou zijn doorgegaan. Maar dat echt alle andere geboortes van mensachtigen uit hogere primaten net zo goed niet hadden kunnen plaatsvinden is een even ondraaglijke als onbegrijpelijke gedachte. Allereerst omdat in dat geval niemand dit had kunnen constateren. Wie zou tegen wie kunnen zeggen: "Heb je het gehoord? Op aarde? Niet één mens tevoorschijn gekomen uit de primaten."
Niet alleen mensen, nee, al het biologische leven op aarde zou in onze afwezigheid omringd worden door een gedachteloze stilte. Denk aan het geluid van de vallende boom in het diepe woud. Als niet één wezen het hoort, maakt die boom dan wel of geen geluid? Als niemand ooit iets hoorde over planeet aarde is er hier dan wel iets gebeurd?
In zekere zin gebeurde hier dus niks totdat de eerste primaat om zich heen keek met die unieke blik. Wie was dat? Voorbij de neanderthalers wordt de mist al gauw zo dicht dat we nog slechts vage silhouetten zien. We weten niet wat we aan geestelijk leven moeten toeschrijven aan die verre verwanten.
Er lijkt wel een flakkerend lampje (ons soort licht dan) te branden binnen het neanderthalerbrein. Ik lees in Ludovic Slimaks recente boek The Naked Neanderthal dat ze jaagden met speren en vuistbijlen, grote dieren aten, soms elkaar, dat ze geen muziek kenden, ook geen sieraden of iets sierlijks, dat ze mogelijk vuur hadden en iets met hun doden deden, en dat homo sapiens hun op de een of andere manier de das om deed.
Wat als sapiens nooit was komen opdagen? Dan zou niemand er ooit achter gekomen zijn wat zich precies aan het afspelen is op het oppervlak van deze planeet. Is het dan volkomen toevallig dat er leven verscheen? En vervolgens weer toevallig dat wij erachter kwamen dát het verscheen? Hoeveel toeval kan een mens eigenlijk hebben?
dinsdag 30 januari 2024
maandag 29 januari 2024
The Lost satsang, Nisargadatta Maharaj, archival film 1979 (in het Engels ondertiteld)
vrijdag 19 januari 2024
This week (3). Sri Siddharameshwar Maharaj en Eckhart Tolle
Nieuw boek met teksten van Sri Siddharameshwar Maharaj, de leraar van Nisargadatta Maharaj, die op zijn beurt weer de leraar was van Douwe Tiemersma en Alexander Smit.
En een mooie bijdrage van good old Eckhart Tolle.
maandag 1 januari 2024
5 JAN '24 | 19:30 - 21:30: Continuïteit van ons bewustzijnIn Dialoog: Pim van Lommel & Lama Jigmé Namgyal
Phuntsok Chö Ling
05 JAN '24 | 19:30 - 21:30
Continuïteit van ons bewustzijn
In Dialoog: Pim van Lommel & Lama Jigmé Namgyal
Beleef een unieke dialoog op vrijdagavond 5 januari in Rotterdam. Pim van Lommel, de gerenommeerde cardioloog achter het baanbrekende boek ‘Eindeloos Bewustzijn’, gaat in gesprek met de Tibetaans boeddhistische meditatieleraar Lama Jigmé Namgyal. Laat je tijdens een avondvullend programma inspireren door hun inzichten over het mysterie van de dood.
Van Lommel noemt de dood ‘de continuïteit van ons bewustzijn’, op basis van wetenschappelijk onderzoek naar bijna-doodervaringen bij patiënten die een hartstilstand hebben overleefd. Lama Jigmé vertelt over de Tibetaans boeddhistische visie op de dood, die centraal staat in de boeddhistische levenshouding en beoefening.
Hierna gaan beide sprekers met elkaar en de zaal in gesprek en is er ruimte om vragen te stellen.
Pim van Lommel
(1943) studeerde in 1971 af aan de Universiteit Utrecht en voltooide zijn specialisatie in de cardiologie in 1976. Hij werkte tot 2003 als cardioloog in Ziekenhuis Rijnstate in Arnhem.
Pim van Lommel deed wetenschappelijk onderzoek onder 344 Nederlandse patiënten die een hartstilstand in het ziekenhuis hadden overleefd. Van hen bleken 62 een bijna-doodervaring (BDE) te hebben meegemaakt. Hij publiceerde hierover een artikel in de Lancet, wat wereldnieuws werd. Een BDE is een authentieke ervaring die niet is te herleiden tot fantasie, psychose of zuurstoftekort en verandert mensen blijvend.
In 2007 verscheen zijn boek ‘Eindeloos Bewustzijn’, een bestseller met meer dan 155.000 verkochte exemplaren in Nederland. Het boek is vertaald in 10 verschillende talen en er zijn inmiddels wereldwijd ruim 400.000 exemplaren van verkocht.
In zijn boek legt Van Lommel stap voor stap uit hoe mensen die klinisch dood zijn toch zo’n indringende bijna-doodervaring kunnen hebben. Hij doorspekt zijn betoog met verhalen van mensen die een bijna-doodervaring hebben meegemaakt. Met de meeste van hen heeft Van Lommel persoonlijk contact gehad.
Volgens Van Lommel is de heersende, materialistische visie van artsen, filosofen en psychologen op de relatie tussen hersenen en bewustzijn te beperkt om het verschijnsel te kunnen duiden. Er zijn goede redenen om aan te nemen dat ons bewustzijn niet altijd samenvalt met het functioneren van onze hersenen: het kan ook los van ons lichaam ervaren worden.
Lama Jigmé Namgyal
(1973) werd geboren in een nomadenfamilie in Golog, in het oostelijk deel van Tibet. Op zijn achtste jaar trad hij toe tot het Tratsok klooster, en tien jaar later vertrok hij naar Serthar Larung Gar, het boeddhistische instituut van Khenpo Jigmé Phuntsok Rinpoche. Daar bestudeerde hij jarenlang onder meer boeddhistische filosofie en meditatie.
Op advies van zijn leraren besloot Lama Jigmé Tibet te verlaten en naar Europa te gaan. Hier richtte hij twee centra op, een in Luxemburg (Centre Culturel Tibétain) en een in Rotterdam (Phuntsok Chö Ling).
Lama Jigmé is meditatieleraar maar hij heeft ook veel ervaring in het spiritueel begeleiden van stervenden. Vanaf zijn 14de levensjaar ging hij al mee met zijn leraar om de traditionele wijze van begeleiding te leren. Waar onze westerse stervensbegeleiding meestal stopt bij de laatste ademhaling, gaat de Tibetaanse manier daarna nog door, zelfs tot aan de wedergeboorte.
Praktische informatie
Tijd: van 19:30 – 21:30 uur (inloop vanaf 18:45 uur)
Taal: Engels
Locatie: Phuntsok Chö Ling, Oostkousdijk 17B, 3024 CL Rotterdam.
Online: Online ook te volgen via een webinarlink welke je ontvangt vooraf gaande aan het evenement.
Prijzen: Zie opties bij aanmelden.
Als je vragen of opmerkingen hebt, neem contact op via: events@phuntsokcholing.org
vrijdag 22 december 2023
Paramahansa Yogananda, autobiography of a Yogi (and more free books)
es western readers to India's ancient science of Yoga. This book is a must read for anyone interested in spirituality, God-realization, and the laws behind miracles. The book covers Yogananda’s remarkable childhood, and describes his search for his guru, Yukteswar Giri. Yogananda then spent ten years in training to become a yoga master. He taught many others The Science of Kriya Yoga, a technique that was initiated by Yukteswar. The Yogi also established a school by the name of Yogoda Satsanga Brahmacharya Vidyalaya.
About Paramahansa Yogananda:
Paramahansa Yogananda was born in as Mukunda Lal Ghosh. He was an Indian yogi and guru.
Some of the books written by him are Karma and Reincarnation, How To Have Courage, Calmness, And Confidence: The Wisdom Of Yogananda 1st Edition, The Bhagavad Gita 1st Edition, and Whispers From Eternity 1st Edition.
At the age of 17, in the year 1910, he found his guru Swami Yukteswar Giri. Yogananda graduated with a B.A. from the Serampore College, and in 1915 took vows to join the Swami Order. Here, he was given the name Swami Yogananda Giri. The Yogi established the Yogoda Satsanga Society of India in Ranchi. In 1920, he was sent to Boston to attend the International Congress of Religious Liberals. He lived in America for the next thirty years (1920-1952), and taught the soul-awakening techniques of Kriya Yoga to many people. Yogananda visited India in 1935, where he was given the monastic title of Paramahansa, which represents the highest spiritual attainment. The Yogi passed away in 1952, and his funeral service was attended by with hundreds of people in Los Angeles. On his twenty?fifth death anniversary, the Indian government issued a special commemorative stamp in his honour.
maandag 18 december 2023
Iedereen is welkom in het huis van Rumi, geschreven door NAEEDA AURANGZEB (overgenomen uit Dagblad Trouw)
Iedereen is welkom in het huis van Rumi
Dichter interviews
De dertiende-eeuwse islamitische dichter Rumi is 750 jaar na zijn sterfdag wereldwijd nog zeer geliefd. 'Zijn taal raakte me meteen.'
Het nummer Hallelujah van Leonard Cohen is zo vaak gecoverd dat je bijna zou vergeten van wie het origineel eigenlijk is. Voor dit lied en voor veel van zijn andere nummers liet de Canadese zanger en dichter zich inspireren door de poëzie van de dertiende-eeuwse Perzische dichter Jalal al-Din Rumi.
Cohen is niet de enige. Ook Madonna en Beyoncé zijn fan. Van Turkije tot Afghanistan wordt Rumi beschouwd als de dichter des vaderlands en in de VS behoort hij tot de best verkochte dichters. Ook in ons land leven velen met Rumi, zijn dichtregels geven hen inspiratie voor het dagelijks leven.
Vanuit het hart
Deze maand is het 750 jaar geleden dat Rumi overleed in de Turkse stad Konya. De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen houdt aanstaande woensdag een bijeenkomst ter nagedachtenis van deze intellectuele islamitische dichter. Zijn poëzie staat in de traditie van het soefisme, de mystieke kant van de islam. Een van de sprekers bij dit al weken uitverkochte evenement is hoogleraar en Rumi-kenner Ashgar Seyed-Ghorab, lid van de KNAW en hoogleraar Iraanse en Perzische studies aan de Universiteit Utrecht.
Wat is volgens hem het geheim van het succes van Rumi? "Rumi spreekt vanuit het hart", zegt Seyed-Ghorab. "De directe manier waarop hij zijn liefde uitdrukt, is indrukwekkend. De emoties zijn herkenbaar, ongeacht de tijd waarin we leven. Die herkenbaarheid speelt een enorme rol in zijn populariteit. Met de ontkerkelijking neemt de betekenis van religie af, maar een gedicht als 'God zit niet in een huis van klei, vind God in je hart' blijft tot de verbeelding spreken."
Mystieke leraar
Rumi werd in 1207 geboren in Balch, in het huidige Afghanistan. Hij groeide op in een religieus islamitisch gezin en hij werd een van de belangrijkste theologen van zijn tijd. "In de Engelse vertalingen van zijn werk zijn alle verwijzingen naar zijn moslimachtergrond weggelaten", zegt de hoogleraar. "Rumi wordt gepresenteerd als humanist. Voor het succes van zijn werk in het Westen werkt dat goed, iedereen kan zich zo herkennen in zijn woorden."
Rumi werkte lange tijd in Aleppo en Damascus. In de Turkse stad Konya werd hij uiteindelijk een mystieke leraar en begon hij met het organiseren van de zikr-meditatie bijeenkomsten. Tijdens die meditaties ontstond de dans van de draaiende derwisjen: Rumi zelf draaide om zijn as terwijl hij de naam van de allergrootste herhaalde. De dans staat nu op de lijst meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid van de Unesco.
Leeft met deze zin van Rumi: "Wees als geploegde aarde in nederigheid en bescheidenheid"
Inaya Zarakhel (30), actrice, danseres en activist
In de geïmproviseerde winkeltjes rondom de graftombe van soefimeester Pir Baba in het noorden van Pakistan staarde de jonge Inaya Zarakhel gebiologeerd naar de glazen armbanden in alle kleuren van de regenboog. "Die armbanden, de gedichten, de muziek, de bezoekjes aan de tombes, het was er altijd", zegt Inaya, die opgroeide in Pakistan en sinds een aantal jaren in Nederland woont. "Maar pas toen ik als transgender onderdeel werd van de hijra-gemeenschap, begon het me te raken."
In Zuid-Azië maken trans vrouwen deel uit van een eeuwenoude besloten gemeenschap. De hijra kennen een geheime taal en eigen rituelen. Het soefisme, de mystieke kant van de islam, neemt een belangrijke plek in in het leven van een hijra. "Ik zocht een thuis, een plek waar ik kon zijn wie ik ben. Transgender zijn is meer dan een fysiek gebeuren, het gaat erom wie of wat je ziel is en waar die naar verlangt. Ik kan niets zijn en toch ook alles, dit is precies wat Rumi en andere soefi leraren predikten."
De hijra-gemeenschap kent veel rituelen die gericht zijn op het vormen van een goed karakter. In het bijzonder is er aandacht voor het begrip nederigheid. "Trots is iets wat je praktiseert, hoe je je kleedt, hoe je loopt, hoe je je gedraagt. Nederigheid kun je ook leren. Voordat het dansen begint, raak je met je vingers de grond aan en je oren. Daarmee zeg je: ik ben niets. Iedereen kijkt weliswaar naar mij, maar ik herinner het ego eraan dat ik in essentie niets ben."
Ze ervaart verschil tussen Pakistan en Nederland: "In het Westen wordt trots gedrag aangemoedigd en nederigheid veroordeeld. We praten hier veel te luid en luisteren nooit echt naar de ander. We onderbreken de ander midden in het gesprek.
"In Pakistan wacht men geduldig en tijdens het wachten buig je je hoofd, je brengt je hand naar je hart. Het is lichaamstaal waarmee je tegen de ander zegt: jij mag er zijn."
Leeft met deze zin van Rumi: "Zuiver je ogen en zie de zuivere wereld. Je leven zal zich vullen met stralende vormen."
Fatma Kaya (54), relatiemanager
In een uitverkocht en besneeuwd stadion in de Turkse stad Konya keek de kersverse studente Fatma Kaya tijdens een reis samen met haar studiegenoten naar een voorstelling van draaiende derwisjen. "Ik had niet zo heel veel met poëzie en ook niet met Rumi", zegt ze. "Er moest een Amerikaanse boekhandel aan te pas komen voordat Rumi mijn aandacht trok. Tijdens een werkreis in de VS viel het me op dat Rumi in iedere boekhandel lag. Ik vroeg me af waarom hij zo populair was en kocht een paar boeken."
Het bleef niet bij die boeken, voor haar verjaardag kreeg ze de Masnawi, het bekendste werk van Rumi dat bestaat uit meer dan 25000 verzen. "Zijn taal raakte me meteen, de zachtheid, de liefde, het oog hebben voor de ander. De islam is het geloof van mijn ouders, op mijn Turkse ID staat vermeld dat ik moslim ben, maar ik was niet bezig met wat wel of niet mag.
"Ik vond het heel mooi om te ontdekken dat Rumi zoveel eeuwen geleden al een islam beschreef waarin liefde stroomt als water, waarin de zachtheid voorop staat. Jij bepaalt zelf hoe jouw relatie met de Almachtige is, jij geeft er zelf vorm aan. De gedichten zijn een liefdesgedicht, van mens tot mens, maar ook van mens tot de Almachtige. Die dubbelheid vind ik mooi. Je wordt uitgenodigd dieper na te denken."
Met het ouder worden verschuiven haar behoeftes. "In deze levensfase vind ik dat er ook aandacht mag zijn voor zelfliefde. Rumi is voor nederigheid, maar dat is wat anders dan jezelf kleiner maken. Die uitnodiging om jezelf te zijn, daar oefen ik meer en meer in. Zelfliefde en zachtheid beoefenen in de wereld waarin we nu leven is uitdagend en daarom slaat de poëzie van Rumi misschien zo aan. We zoeken naar zachtheid, liefde en inspiratie. Wanneer ga je daar naar op zoek? Wanneer je ze het hardst nodig hebt! En dan valt er bij Rumi veel te halen."
Leeft met deze zin van Rumi: "Je bent geen druppel in de oceaan, je bent de oceaan in een druppel"
Wali Hashimi (50), journalist
Bij zijn vader in Afghanistan zag Wali Hashimi een groot groen boek, met op de kaft een illustratie van twee mannen die elkaar liefdevol aankijken. Tussen hen in stond een glas wijn. "Ik was in de war", zegt Wali. "Wie waren deze twee mannen? En wat deden ze hier op de boekenplank van mijn strikt religieuze Afghaanse vader? Mijn vader vertelde me dat dit Rumi en Shams waren. Hij liet me een kort gedicht voorlezen: 'Allah je bent de opener van ons hart, we zijn naar jou gekomen. Open onze harten.' Mijn liefde voor Rumi was geboren, ook al was ik nog maar een klein jongetje."
Shams was de geliefde leraar van Rumi. Door de ontmoeting met Shams transformeerde Rumi van een dogmatische theoloog naar een mystieke dichter. Wali: "Allah-God, Mohammed en Rumi zijn voor mij een drie-eenheid. Rumi vond zijn inspiratie in de klassieke teksten van de Koran. Deze kant van zijn identiteit ontkennen, enkel omdat het je niet bevalt, is door een gekleurde filter kijken.
"Rumi pleitte voor het 'zuivere kijken'. Met filters voor je ogen zie je de waarheid niet. Zelfs intelligente mensen kijken gekleurd naar de wereld. Beleid wordt gemaakt vanuit die filters. Mensen uitsluiten, dat is een vorm van verdorvenheid. Taal, cultuur, ras, religie, het zijn allemaal filters. Rumi stelde de mens centraal in zijn werk. En dat is wat ook ik probeer in mijn leven."
Wali's werk bracht hem naar verschillende uithoeken van de wereld. "Als ik mensen ontmoet die anders lijken dan ik, ben ik nooit bang. Ik heb geleerd om door alles heen te kijken en de mens te zien. Het bestaan zelf, de aarde, alles staat enerzijds op zichzelf en is anderzijds met elkaar verbonden. Dronkaards, armen, ongeletterden, iedereen is welkom in het huis van Rumi."
Abonneren op:
Posts (Atom)