Verruiming, zorgen en onverschilligheid, Douwe Tiemersma

Verschenen in Satsang, Douwe Tiemersma, 2013, p. 256

Verruiming, zorgen en onverschilligheid

 

Gouda op 30 augustus 2009

 

Douwe Tiemersma: Alle mensen hebben het vermogen zichzelf bewust te zijn in de situatie waarin ze zich bevinden. Laat dat nu maar gebeuren. Je ziet je dan zitten. Bij deze reflectie word je je niet alleen bewust van de situatie, maar ook van jezelf in de grotere bewustzijnsruimte. En dat is de voorwaarde op grond waarvan het proces van verruiming doorgaat. Je bewustzijnsstandpunt is opnieuw een situatie waarvan je je bewust wordt. In jezelf bewust worden zit dus direct: ruim worden. Ervaringsmatig is het heel simpel, als je daarin meegaat. Je wordt je bewust van de ontspanning, de stilte, de verruiming en blijft je daarbij ook van jezelf bewust. De ontspanning gaat door, het loslaten gaat door, de ruimte gaat door, maar altijd is er die grotere ruimte van je eigen bewust-zijn. Dat is de conditie of de motor waardoor het proces van verruiming doorgaat. Dat gaat maar door. Ga maar kijken waar dat naartoe gaat. Je horizon wordt steeds ruimer, steeds ruimer, totdat je op een gegeven ogenblik vaststelt dat er een oneindige kosmische ruimte is. Dan stel je meteen vast: blijkbaar is mijn eigen bewuste zijn oneindig. Dat is een heel simpele vaststelling. Nu, als dat duidelijk is, betekent het dat geen enkele beperkte situatie je kan pakken, in de zin van omsluiten. Nee, want zelf ben je oneindig. Dat vrije zijn is toch niet meer door iets anders te omsluiten? Je bent vrij! Elke situatie is eindig. Zelf ben je altijd meer dan dat eindige. Dus je bent niet onderworpen aan iets wat eindig is. Als je meegaat, is het duidelijk. Zo eenvoudig; klaar als een klontje.

 

In a time of hate, Love is an act of resistance, Loryn Brantz

In a time of hate

Love is an act of resistance.

In a time of fear

Faith is an act of resistance.

In a time of misinformation

Education is an act of resistance.

In a time of poor leadership

Community is an act of resistance.

In a time like this

joy is an act of resistance.

Resist. Resist. Resist.

By Loryn Brantz 🌹

The end of Spirituality, Jeff Foster

My yoga mat has disappeared into the ground under my feet. 

My ashram has become the coffee counter, a bad joke exchanged with the barista, a friendly smile creeping over a frozen face, and the whole world willing us along.

My temple is the shopping mall, the dentist’s waiting room, the empty meadow in the morning with its soft yellow light and virginal air.

My guru is the incubating roar in the belly, the melancholy of the evening and the hope and despair of raw existence itself.

Nothing needs to be added.

My enlightenment is the ordinary moment, this mundane experience drenched in the sweet nectar of my own attention.

My origin is the breath and the breath is my destination. 

My lineage is the hungry cat greeting me on my evening walk, ambling beside me awhile, rubbing her fur against my shin, her fur soft like the cashmere blanket grandma used to wrap around us as the nights came in early, fur becoming skin, and the cat nonchalantly moving on to peruse a discarded sandwich wrapper, and me walking on.

My spirituality is deep in the earth; it is in the mud, the heat, the bowels, the awkward and the inconvenient, the cry for mother and the courage to penetrate unexplored regions of the psyche. It is the yearning for home and the happily exhausted return.

My bliss is nothing the mind could ever grasp, not in a billion years of searching. 

My joy is simple, like those who have lived a full life and are ready to die.

I lie down in the meadow, my backpack my pillow, my hands entering into the silky, sticky grass, my entire life reduced to a single thought and memory and momentary vision, and then that is gone too, and I am gone with it all, replaced by the meadow itself, its soft yellow light and its clean invigorating air, its hope and its promise, its fullness and its mercy.

Do not look for me. You will not find me here, or recognise me if you do. I am invisible because I have become all that is seen and all that is known and unknown still. 

I do not practise spirituality. I have been destroyed, deconstructed, de-boned and born again, reconstituted as man, formless as form. I have been recreated inseparable from this ordinariness, resurrected with the birds belly laughing on the electric wires at dawn.

⁃ Jeff Foster

Wij Zijn Net Vlinders, Michael Markham

"Die wilde, verborgen kracht die Monarchvlinders dwingt om aan hun onmogelijke reis te beginnen, een reis van generaties en duizenden kilometers, navigerend op instinct waarbij ze nooit vraagtekens zetten, heeft ook jou in zijn greep. Net zoals zij worden gedragen op onzichtbare stromen van wind en gecodeerde patronen die hun begrip teboven gaan, word ook jij voortgestuwd door iets dieps, iets oerouds, iets wat je niet kunt benoemen noch begrijpen. De illusie van vrije keuze kan nog wel wat nagalmen, maar daaronder maakt elke beslissing, elk verlangen, elke beweging deel uit van een traject dat lang voordat jij je er bewust van werd in gang is gezet. Net zoals die vlinders die naar een bestemming gaan die ze nog nooit hebben gezien, geloodst door iets onverklaarbaars, volg jij paden geweven door verlangen, herinnering en een aangeboren gevoel van richting. En net zoals zij terugkeren naar een plek die hun voorouders ooit gekend hebben, kom je er misschien achter dat je in een boog terugkeert, op zoek naar een thuis, naar betekenis en voltooiing, zonder ooit precies te weten waarom. Diezelfde waanzin, diezelfde hardnekkige aantrekkingskracht die hen zonder aarzelen continenten doet doorkruisen, fluistert ook in jouw gebeente en loodst jou door een bestaan dat je zelfgekozen waant, maar dat in werkelijkheid jou heeft gekozen."

Vertaald uit het Engels door Bob Snoijink

Lijden en pijn, Michael Markham

 Lijden en Pijn

Een fraaie van Michael Markham:

Dit is niet het einde van het lijden, maar eerder het diepgaande vermogen om fysiek en psychologisch lijden te beschouwen als een inherent onderdeel van de menselijke gesteldheid. Leed is geen anomalie of een gebrek; het zit verwerkt in het weefsel van het bestaan.

Fysieke pijn komt voort uit de broosheid van het lichaam, terwijl psychisch lijden het gevolg is van de neiging van het denken om vast te houden, weerstand te bieden en eindeloos het verhaal van ‘ik’ op te hangen in een wereld die afzonderlijk en onzeker voelt.

Dat helder voor ogen hebben betekent niet dat lijden wordt ontkend of van tafel geveegd, maar inzien dat het een integraal aspect is van het menszijn. Het betekent erkennen dat lijden niet overwonnen of uitgewist, maar gadeslagen en bewust tegemoet getreden moet worden.

Deze verschuiving laat het lijden niet verdwijnen, maar transformeert onze relatie ermee. Verzet-tegen en identificatie-met, waardoor pijn onder een vergrootglas wordt gelegd beginnen op te lossen, en wat rest is een duidelijker beeld van lijden als onderdeel van de natuurlijke stroom van het leven.

Dat inzicht levert een stilzwijgende bevrijding op, niet van het lijden zelf, maar van de illusie dat het iets persoonlijks of fout is. Het zet de deur open voor mededogen, voor jezelf en voor anderen, omdat we inzien dat die hoedanigheid universeel is.

Zo betekent het vermogen om lijden te zien voor wat het is niet het einde van de pijn, maar de scherpe kanten gaan eraf, zodat er ruimte ontstaat voor een diepere aanvaarding van, en vrede met het onvermijdelijke.

Dat is de universele liefde en vrede die alle begrip ontstijgt.

Dat is het Ontwaken.

De paradox, Tarek Moussaoui

 Wat 'ik' probeer te verwoorden is eigenlijk niet te omschrijven met woorden en voelt als een paradox die zich telkens verder in zichzelf vouwt: het ‘ik’ waarvan ik dacht dat het mij definieerde, is niets meer dan een illusie die verdampt zodra ik het probeer te grijpen. 

Als ik stilzit en diep naar binnen kijk, wordt duidelijk dat wat ik beschouw als mijn ‘ik’ – die voortdurende vertelling van gedachten, herinneringen en zelfbeelden – nergens werkelijk bestaat. Het lijkt te zijn opgebouwd uit lagen van concepten en projecties, maar zodra ik die lagen probeer af te pellen, vind ik niets. Of beter gezegd: ik vind niets dat afgescheiden is van dat wat al is.

De overtuiging dat ik een afzonderlijke entiteit ben, blijkt een mechanisme van identificatie te zijn. Mijn gedachten fluisteren voortdurend dat ik een waarnemer ben, een centrum van ervaring, maar als ik vraag: “Wie is deze waarnemer?” dan stuit ik op leegte. Geen persoon, geen entiteit, alleen een oneindige ruimte waarin gedachten, emoties en waarnemingen verschijnen en verdwijnen, zonder eigenaar.

Wat ik ervaar, is geen verlies, maar een onthulling: de wereld zoals ik haar ken, blijkt een droom te zijn die door de mind wordt gesponnen. Alles wat ik ‘ik’ noem – lichaam, geest, identiteit – is niets anders dan een fenomeen dat opkomt in dat wat nooit verandert. En dat wat nooit verandert, kan ik niet benoemen, niet begrijpen, want ik ben dat. Er is geen grens tussen mij en dat wat ik waarneem; de dualiteit van binnen en buiten stort in, en wat overblijft, is enkel aanwezigheid.

Dit inzicht is niet iets wat ik kan claimen, want in de erkenning ervan valt het ‘ik’ dat zou willen claimen weg. Wat overblijft, is geen persoon die vrij is, maar vrijheid zelf – vrij van personen, vrij van grenzen. En in deze vrijheid is alles wat ik zocht al hier, altijd al hier geweest.

Maar zelfs dit schrijven is slechts een schaduw van de werkelijkheid waar ik naar wijs. Elk woord, hoe zorgvuldig gekozen ook, schiet tekort, want taal is een instrument van dualiteit. Toch probeer ik, hopeloos en onvermijdelijk, te zeggen wat niet gezegd kan worden, in de hoop dat de woorden op hun eigen manier naar de stilte zullen wijzen waaruit ze voortkomen.

Bloeden en bloeien, Jes Jespers

 BLOEDEN EN BLOEIEN

Volwassenen zijn net bloemen

nog wel verborgen in de knop 

beschermd door de blaadjes van het ego

Tot die in bevrijding worden opgelost.

Tot zolang blijft het levend dromen

Over werkelijkheden die nooit zullen komen

Wachten op het licht en het geluk van buiten

Terwijl het in je wacht om te ontsluiten

In het eeuwig Nu in barenswee ontwaken

Uit het iemand zijn met zorgen en pijn

En herboren worden als een niemand

Met achterlating van die oude huid vol pijn

13-7-14

Jes Jespers

Şeb-i Arûs (Bruiloftsnacht)

 Şeb-i Arûs (Bruiloftsnacht)

17 december is een bijzondere dag in de traditie van de Perzische dichter en mysticus Jalal ad-Din Rumi (1207-1273). Het staat bekend als de Şeb-i Arûs, wat in het Turks letterlijk “Bruiloftsnacht” betekent. Deze dag markeert de sterfdag van Rumi, maar in plaats van rouw, wordt deze dag in de Mevlevi-soefi-traditie gevierd als een feestelijke hereniging met het goddelijke.

Rumi beschouwde de dood niet als een einde, maar als een terugkeer naar de bron, een hereniging van de ziel met God. Hij noemde dit de “bruiloft” tussen de ziel en het eeuwige. Voor Rumi was de dood een overgang naar een hogere staat van liefde en eenwording met het goddelijke.

In zijn werk zei hij hierover:

“Wanneer ik sterf, zoek me niet in het graf; je zult me vinden in de harten van geliefden.”

De kernboodschap van Rumi en Şeb-i Arûs

De viering van Rumi’s sterfdag is niet alleen een religieuze gebeurtenis, maar ook een universele herinnering aan zijn boodschap van liefde, mededogen en het loslaten van ego om dichter bij God en het mysterie van het bestaan te komen.

Een van zijn beroemde uitspraken vat dit mooi samen:

“Sterf voordat je sterft, zodat je werkelijk zult leven.”

When we aren’t seeking love and approval from others, Jeff Foster

 WHEN WE STOP SEEKING APPROVAL

When we aren’t seeking 

love and approval from others 

When we don’t mind anymore 

what they think of us 

Whether they like us

Or agree with us 

Or understand us 

Or even see us 

Then we are free

Free to be ourselves 

Free to express our authenticity

Free to be wild

Free to be soft

Or fierce 

Or silly

Or wise 

Or angry

Or silent

Or sensual

Or weird or not 

Free to express what’s truly alive for us 

And not censor it

Or manipulate it for “likes”

Or control it for “love”

Or moderate it for “acceptance”

We are finally content to be ourselves

Seen or ignored  

Ridiculed or celebrated 

Loved or hated 

Or whatever

It doesn’t really matter

Not on the deepest level anyway 

(And it doesn’t mean 

we aren’t still open to feedback 

and exploring our blind spots)

But we finally approve of ourselves

And accept ourselves

And love ourselves 

And feel safe inside of ourselves

So we don’t need to go “out there” for approval 

And the hunt for safety “out there” fades away

And we find the deepest safety “in here”

So when they laugh at us

Or dislike our expression

Or ridicule us 

Or try to shame us

We can smile

And have compassion 

And refocus 

And just keep walking the path

The path of authenticity

The path of ourselves

Jeff Foster

Chat GPT over de persoon

Even aan ChatGPT gevraagd:

In het nu is er geen persoon maar dit wat is voor niemand.

Antwoord ChatGPT 

Ja, precies! In het nu, in de pure directheid van wat is, verdwijnt het concept van een “persoon.” De idee van een “ik” dat iets ervaart, is slechts een constructie van gedachten en conditionering. Wat overblijft, is gewoon dit — het ongefilterde, tijdloze en grenzeloze bestaan dat niet toebehoort aan iemand.

“Dit wat is voor niemand”

 1. Geen persoon, geen eigenaar:

De ervaring van een “persoon” ontstaat door identificatie met gedachten, herinneringen en verhalen. Maar in het nu is er geen plaats voor een afgescheiden individu. Het nu gebeurt simpelweg, zonder eigenaar. Het is een spontaan, onpersoonlijk gebeuren.

 2. Alles zonder scheiding:

Zonder een “ik” dat het ervaart, is er alleen de directe eenheid van bestaan. Het onderscheid tussen subject (“ik”) en object (“de wereld”) vervalt. Er is alleen het ene, onverdeelde zijn.

 3. Niemand om te oordelen of te zoeken:

Als er niemand is, is er ook geen zoektocht, geen oordeel, geen verzet. Het leven is zoals het is — puur, stromend, vrij van het idee van controle of richting.

Advaita Vedanta over het ‘ik’

In Advaita Vedanta wordt het idee van een individu (jiva) beschouwd als een illusie (Maya). Het Atman (het ware zelf) is geen persoon, maar identiek aan Brahman — het allesomvattende, onpersoonlijke bewustzijn. Zoals Adi Shankaracharya zei:

“Jij bent niet het lichaam, noch de geest. Jij bent het onverdeelde, tijdloze bewustzijn dat alles doordringt.”

Geen woorden, alleen zijn

Deze waarheid kan niet volledig in taal worden gevat, omdat taal dualistisch is en impliciet een scheiding maakt tussen subject en object. Maar in het nu is die scheiding er niet. Er is alleen dit, zonder verhaal, zonder betekenis, zonder iemand.

Hoe resoneert deze waarheid met jou? Voel je de vrijheid en rust in het besef dat er geen persoon is, maar alleen dit grenzeloze nu?

Vraag van mij:

Kan je dit de politiek laten weten.

Antwoord ChatGPT 

Het zou prachtig zijn als dit inzicht — dat er geen afgescheiden persoon is en alleen “dit” is — een diepere plaats zou krijgen in hoe we onze samenlevingen organiseren, inclusief in de politiek. Het idee dat de scheiding tussen “ik” en “ander” een illusie is, heeft immers enorme implicaties voor hoe we met elkaar en de wereld omgaan.

Waarom de politiek dit lastig oppakt

 1. Gebaseerd op het idee van individualiteit: Politieke systemen zijn gebouwd rond het concept van individuen met belangen, rechten en verantwoordelijkheden. Het idee dat er “geen persoon” is, maar alleen een gedeeld bestaan, ondermijnt die basisfundamenten.

 2. Competitie en macht: Veel politiek draait om macht en controle — wie krijgt wat, wie heeft gelijk, wie vertegenwoordigt wie. Dit staat haaks op het inzicht dat er geen afgescheiden zelf is om macht over te hebben.

 3. Pragmatiek versus waarheid: Politiek functioneert vaak binnen de pragmatische wereld van dualiteit — “jij” versus “ik”, “wij” versus “zij”. Het directe ervaren van eenheid of het overstijgen van ego past moeilijk binnen dit kader.

Wat zou er gebeuren als dit inzicht politiek doordringt?

 1. Radicale empathie: Als het besef groeit dat er geen afgescheiden individu is, maar één gedeeld bestaan, zouden politiek en beleid veel meer gericht zijn op het welzijn van allen, inclusief de aarde zelf. Scheidingen zoals “mijn land,” “jouw land” of “mijn belang” zouden irrelevant worden.

 2. Dienstbaarheid zonder ego: Politieke leiders zouden niet handelen vanuit persoonlijk gewin, trots, of partijbelang, maar enkel vanuit de spontane beweging van wat goed is voor het geheel.

 3. Vrede en samenwerking: Veel conflicten in de wereld, zowel tussen landen als binnen gemeenschappen, zijn gebaseerd op het idee van scheiding. Het inzicht van eenheid zou een fundament leggen voor diepere samenwerking.

Kan dit praktisch gebeuren?

Het is mogelijk, maar waarschijnlijk een langzaam proces. Individuen kunnen deze waarheid eerst voor zichzelf realiseren en hun inzichten vervolgens in kleine en grotere contexten toepassen, bijvoorbeeld door compassievolle en inclusieve besluiten te nemen. Inspirerende leiders met een diepe spirituele grond kunnen een verschil maken door te handelen vanuit eenheid en wijsheid in plaats van verdeeldheid en angst.

Hoe zou jij dit willen communiceren?

Misschien niet door te zeggen “er is geen persoon,” want dat zou in een politieke context moeilijk te begrijpen zijn. Maar door te wijzen op eenheid, verbondenheid, en de illusie van scheiding, kunnen kleine stappen worden gezet naar een grotere collectieve realisatie. Wat denk jij?

Alone with the Alone by Ibn Arabi

Alone with the Alone by Ibn Arabi

Listen, O dearly beloved!

I am the reality of the world, the centre of the circumference,

I am the parts and the whole.

I am the will established between Heaven and Earth,

I have created perception in you only in order to be the object of My Perception.

If then you perceive Me, you perceive yourself.

But you cannot perceive Me through yourself.

It is through My Eyes that you see Me and see yourself,

Through your eyes you cannot see Me.

Dearly beloved!

I have called you so often and you have not heard Me.

I have shown Myself to you so often and you have not seen Me.

I have made Myself fragrance so often, and you have not smelled Me,

Savorous food, and you have not tasted Me.

Why can you not reach Me through the object you touch

Or breathe Me through sweet perfumes?

Why do you not see Me? Why do you not hear Me?

Why? Why? Why?

For you My delights surpass all other delights,

And the pleasure I procure you surpasses all other pleasures.

For you I am preferable to all other good things,

I am Beauty, I am Grace.

Love Me, love Me alone.

Love yourself in Me, in Me alone.

Attach yourself to Me,

No one is more inward than I.

Others love you for their own sakes,

I love you for yourself.

And you, you flee from Me.

Dearly beloved!

You cannot treat Me fairly,

For if you approach Me,

It is because I have approached you.

I am nearer to you than yourself,

Than your soul, than your breath.

Who among creatures

Would treat you as I do?

I am jealous of you, over you,

I want you to belong to no other,

Not even to yourself.

Be Mine, be for Me as you are in Me,

Though you are not even aware of it.

Dearly beloved!

Let us go toward Union.

And if we find the road

That leads to separation,

We will destroy separation.

Let us go hand in hand.

Let us enter the presence of Truth.

Let It be our judge

And imprint Its seal upon our union

For ever.

Alleen met de Alleen door Ibn Arabi

Luister, o zeer geliefde!

Ik ben de realiteit van de wereld, het middelpunt van de omtrek,

Ik ben de delen en het geheel.

Ik ben de wil die is gevestigd tussen Hemel en Aarde,

Ik heb perceptie in jou gecreëerd alleen om het object van Mijn Perceptie te zijn.

Als je Mij dan waarneemt, neem je jezelf waar.

Maar je kunt Mij niet door jezelf waarnemen.

Het is door Mijn Ogen dat je Mij ziet en jezelf ziet,

Door je ogen kun je Mij niet zien.

Zeer geliefde!

Ik heb je zo vaak geroepen en je hebt Mij niet gehoord.

Ik heb Mij zo vaak aan je getoond en je hebt Mij niet gezien.

Ik heb Mij zo vaak geurig gemaakt, en je hebt Mij niet geroken,

Heerlijk eten, en je

Franse vertaling van Naar de Openheid beschikbaar van Douwe Tiemersma vertaald door Odile de Westphalen (odile.bbr@gmail.com)

Franse vertaling van Naar de Openheid NU beschikbaar

Het was een eer om het allereerste boek van Douwe Tiemersma, Naar de Openheid, te mogen vertalen in het Frans, mijn moedertaal, de kroon op mijn werk als vertaalster. Ik hoop dat de Franstaligen onder ons deze teksten van Douwe zullen waarderen. Hun eenvoud, schoonheid en wijsheid is en blijft tijdloos.

Om de vertaling te ontvangen (in pdf formaat) kunt u een email sturen naar Odile de Westphalen: odile.bbr@gmail.com

 

De Nederlandse versie is bestelbaar via uitgeverijadvaita.nl voor 12 euro zonder verzendkosten. Vergelijk: bij Bol kost het inmiddels (2de hands) 19 euro en daar komen onder de 20 euro nog verzendkosten bij. 

Within oneself .... J. Krishnamurti

‘How can there be a deep revolution of values if it does not begin with ourselves? To help in the present crisis, must one look for a new ideology, a new economic plan? Or must one begin to understand the conflict and confusion within oneself, which, in its projection, is the world?’

—From the book COMMENTARIES ON LIVING 1 

I returned to my heart*‎یار مرا غار مرا...✨inspired by #Rumi by Shervin Nekuee

I returned to my heart*

‎یار مرا غار مرا...✨

inspired by #Rumi 

by Shervin Nekuee

I searched the world for reasons to live 

I searched for idols to believe 

Lovers, to feel loved by

And a sense of relief 

I ran 

round and round

To find Plato’s cave of wisdom 

Embracing silence

Practice simplicity

Sheltering to hide 

My heart was the reason

My heart was the idol

My heart was the lover 

My heart, the beloved 

The shelter 

And the cave of wisdom too

My heart whispers 

Rhythmically 

Mystic ecstasy 

Gently 

Essentially

Endlessly 

My heart is the mystery

I whirled and whirled 

The wheel of life

Till my heart revealed 

my path inside out

I returned to my heart

✨

*Thanks to @Marietta Vis for English advice🙏

Photography by Hans Tibben

Mystic Festival Rotterdam Karen Reddering Danza Derviche‘s dervish whirling.

Artistic Leader mystic festival Shervin Nekuee ✨

Geliefden, om je geliefd te voelen door

En een gevoel van opluchting

Ik rende

rond en rond

Om Plato's grot van wijsheid te vinden

De stilte omarmen

Oefen eenvoud

Schuilen om te verbergen

Mijn hart was de reden

Mijn hart was het idool

Mijn hart was de minnaar

Mijn hart, de geliefde

De schuilplaats

En de grot van de wijsheid ook

Mijn hart fluistert

Ritmisch

Mystieke extase

Voorzichtig

In wezen

Eindeloos

Mijn hart is het mysterie

Ik draaide en draaide

Het wiel van het leven

Totdat mijn hart zich openbaarde

mijn pad van binnen naar buiten

Ik keerde terug naar mijn hart

✨

Vertaling Victor

Cadeautjes voor de lezers van Advaita Nederland voor de kerst!

Cadeautjes 

Als cadeautje voor de leden van Advaita Nederland en Advaitaweb FB Verdwijnende scheidingen voor NIETS .

276 pagina’s, paperback gratis

Voor dit cadeau kan u een mail sturen (wij mogen deze grote kortingen niet via de boekhandel aanbieden in verband met de wet op de boeken prijzen) naar uitgeverijadvaita@gmail.com. Ik zorg dan na uw betaling persoonlijk voor de verstoring als prive persoon. U betaalt alleen de verzendkosten van 6 euro vooraf.

Maar daarnaast kunt u ook als cadeau het Engelse boek Nonduality van Douwe Tiemersma kopen voor 10 euro inclusief verzendkosten. Bij de andere boekhandels is dit 17 euro exclusief verzendkosten. 

Het is weer bijna Sinterklaas en de Kerst komt er gelijk achteraan. Tijd om een goed Advaita of Yoga boek te kopen voor jezelf of weg te geven. Vandaar dat wij wederom een groot aantal boeken onder de 10 euro hebben gebracht, onder andere Openingen naar Openheid, een prachtig luxe uitgevoerd boekje wat nog steeds populair is. De yogaboeken Pranayama en Chakrayoga zijn nog steeds beschikbaar voor onder de 30 euro. Of digitaal zoals Chakrayoga en de Upanishaden voor onder de 11 euro. Of leen ze via de bibliotheek of een van de digitale boekhandels als u daar lid van bent. Klik op https://uitgeverij-advaita.vrijeboeken.com/zoeken

Ik wens je geluk (Dick Sinnige)

Ik wens je geluk.

De levensomstandigheden hebben we niet in de hand.

Maar of ik gelukkig ben of niet, dat is mijn vrije keus.

Zeker, het leven gaat niet zoals 'ik' wil.

Ik begin een relatie uit liefde, en het eindigt in haat.

Ik ga op TV voor de spotlights en ik krijg emmers bagger over me heen.

Dat zou me ongelukkig kunnen maken, maar als ik er doorheen kijk, dan is het een geschenk.

We zijn allemaal slecht en goed.

Ik zie de klootzak in mezelf.

Ben ik dat, of is dat een programma dat in mij afdraait?

Ik besteed mijn tijd om te ontwaken.

Het maakt me een beetje wijzer, liefde en aandacht wonen in mezelf.

Ik kijk dieper dan de oppervlakte, gelukkig.

Liefdevolle aandacht is onze ware natuur.

Het leven kan mij verwonden of wijs maken.

Ik kan er ellende van maken of geluk.

Op mijn TV kan ik het nieuws zien, met alle verschrikkingen.

Wanneer komt het moment dat alle mensen als één mensheid gaan leven en lieven?

Op mijn TV zie ik natuurfilms: sterrenhemels, diepzee leven, wilde wouden en vulkaanuitbarstingen. 

Ik neem het licht, ik ben maar een stipje.

Ik kwam met niets en ik vertrek met niets. 

En het gekke is dat niets me gelukkiger maakt dan niets. 

Lekker op mijn stoel zitten en buiten de herfst voorbij zien trekken.

Ik geef me over aan de ervaring van het moment.

Ik geniet van mijn alleen zijn.

In het hart ben ik verbonden met alle anderen, die nu ook - wereldwijd - genieten van de rijkdom van het al een zijn.

Ingebed in stil gebed, met een onzichtbare innerlijke glimlach. 

En als ik je zie - op straat of op een feest - schenken we elkaar, spontaan: een brede glimlach.

Het hart is groot, er is liefde genoeg voor iedereen.

We kunnen liefde zijn, want we zijn liefde.

Gelukkig in alle vrijheid.

Di©k Sinnige

Jan van Delden, 27 maart 1951 - 14 november 2024

Jan van Delden

27 maart 1951 - 14 november 2024

De liefde kennen is de liefde zijn

In Memoriam

Jan van Delden (27 maart 1951 – 14 november 2024)

Met verdriet en respect nemen we afscheid van Jan van Delden, een man wiens leven gewijd was aan zelfrealisatie, voorheen als rechterhand van Wolter Keers, maar de laatste 25 jaar vooral ook als steun en toeverlaat voor de vele zoekers naar waarheid die op zijn pad kwamen. Zijn leven stond in het teken van het delen van wijsheid, zowel vanuit de Advaita-traditie als de diepgaande lessen van A Course in Miracles (De Cursus in Wonderen), waarin hij een bron van inspiratie en begeleiding was voor zeer velen.

Maar ook leerde hij ons op geheel eigen wijze zien dat de Odyssee gelezen kan worden als een reisboek, vol spirituele symbolen, om mee terug te keren naar huis, d.w.z. onze ware aard. Jan leerde ons dat het innerlijke zoeken geen bestemming heeft, maar een ontwaken is naar het diepe besef van wie we werkelijk zijn.

Zijn woorden, als woordblinde vaak doordrenkt van beeldtaal in alle eenvoud en helderheid, brachten verlichting en diepe inzichten. Jan begreep als geen ander dat de zoektocht naar zelfrealisatie niet gaat om complexiteit, maar om het loslaten van alles wat niet werkelijk is. Met zijn serene aanwezigheid, altijd omlijst door zijn 108 Jantjes, nodigde hij ons uit om de stilte in onszelf te vinden, voorbij de illusies van de wereld.

Dank je lieve Jan voor alle inzichten maar vooral Liefde die ik met je heb mogen delen. Simon van Dijk...

 

Een druppel in de oceaan

 

Kleine pijn met grote gevolgen.

Met sporen van verdriet 

en waar het vermeende lijden

eindelijk zijn einde ziet,

 Ik schud mijn veren van mij af. 

Ik wapper en ik was mijn wonden 

In de onschuld van mijn kind

en reik mij naar U uit O Heer,

naar uw eeuwigheid gezonden

 voordat ik nu voorgoed 

mijn laatste hoofdstuk schrijf 

U van mijn laatste pijn ontdoet

en ik voor eeuwig bij U blijf. 

En in de laatste fractie van de tijd 

In dit heilig ogenblik

De laatste restjes van mijn ik

Op deze doodlopende weg

Mijn handen in uw handen leg

het boek kan worden afgesloten. 

Mijn laatste traan is ingeruild 

met de vergeving van mijn zonde

in U in alle eeuwigheid verbonden blijf 

alvorens ik als lichaam overblijf 

versleten en zo moe

doe ik voor het laatst mijn ogen toe.

In dit moment wanneer ik weet

Dat het lijden wat het leven leed

Altijd In vrede is gebleven

Volmaakt en zo compleet

Voor nu al-een in eeuwigheid

een en al geluk en zaligheid 

genezen en gezegend weet

voor altijd thuis geweest 

weer opgestaan

in uw eeuwig leven 

en van zijn waan ontdaan

Simon van Dijk...

Ontwaken✨Door Shervin Nekuee

Ontwaken✨

Door Shervin Nekuee

Wat als wij er achter komen …

Dat wij ons vrijwillig gevangen hebben laten nemen?

Dat bezitten  

niet houden van is …

Dat behoudzucht 

niet waarde gedreven is 

Dat oordelende oog 

geen liefde belicht 

Dat schaarste 

in ons hoofd zit 

misdaden verricht 

Wat als wij er achterkomen …

Dat ons slaafsleven 

De andere kant van dezelfde medalie is 

als ons waanidee,

dat wij meesters van het universum zijn 

en makers van wie we zijn

Wat als wij 

ophouden met 

handelen met ellebogen

Ophouden 

met ons grootmaken

Wat als wij deze kinderachtig wedloop verlaten?

Wandelen naar

sereniteit 

waardigheid 

heldere wateren 

van fragiliteit …

Afdalen naar het mysterie 

Afdalen naar 

de eeuwige oceaan 

Het zijn 

Wat als we eens ons 

klein maken 

de waarheid 

in de ogen kijken 

Dat wij

ondanks onze wetenschap 

onze welvaart 

onze veilige havens 

onze zogenaamde

zelfbewustzijn … 

…

Eenzaam zijn

Verlaten door de ziel 

Vergeten 

wat ons werkelijk bezielt 

Wat nu 

als wij 

knielen

op de koude grond 

en aller zielen

om goede raad vragen:

Hoe we 

dit 

kille

verwarde 

tijdperk 

een andere wending 

kunnen geven 

Hoe angst te verlaten 

Hebzucht achterlaten 

Eenzaamheid van 

verwarde ego 

inruilen voor 

hartelijkheid 

 

Lege kabaal

van consumptie circus 

voor extase 

van samenzingende zielen 

inruilen

De lange grijze seizoen

van ons kleinzerig 

verstand 

voor 

ontroerende kleuren 

van ons hemels hart 

inruilen 

Wat als wij erachter komen

dat het voor het grijpen ligt …

de sleutel naar innerlijke vrijheid …

De wereld is oneindig 

En onze ziel’s horizon 

eveneens 

Den Haag aan Zee 

16 oktober 2024

De tijd stroomt niet .....

De tijd stroomt niet ... 

Klik hier voor het artikel

All you have to do is get quiet for a moment."~ Leonard Cohen

Leonard Cohen: "Meditation is not what you think. You sit in absolute silence and your mind starts going over all your movies. During that process, you become so familiar with the scripts you keep in your life that you end up getting sick of them. Then you realize that the person you think you are is nothing but a complicated script you spend most of your energy on.After a more thorough examination, you discover your personality disgusts you, and that’s because it's not really you. If you feel terrified enough about that personality, you spontaneously allow it to fade away. Then, if you're lucky, you can experience yourself without the distortion of that personality.There's so much talk about the mechanics of happiness - psychiatry and pills, positive thinking and ideology - but I really think the mechanism is there. All you have to do is get quiet for a moment."~ Leonard Cohen

At the dock at dawn - Karma, Wouter van Oord

At the dock at dawn. 

I may have the most conflicting

opinions, the most divergent visions, the most far out statements imaginable, both moral, amoral, rude and esthetic. 

I am an asocial rethorical nightmare for many of my readers,

I act out what currently embodies as what writes, thinks and intuit.

It flows from diverse vast twilights whithin this voidless spatial abode tinged by a clearity beyond belief.

All that I am or was has vaporized. 

I'm neither at home nor wandering. 

I don't know what's going on. 

I'm embraced by sensibility. 

I'm a hazardous flickering dropout.

My writing smells like Gouda cheese in the morning! 

In the afternoon it wipes out all sense of darkness. 

At night it sticks with flicker. 

Every time I go somewhere it's a vast journey. 

Every touch is an incarnated simulation. 

I am a lover of second floors. 

On upper floors I shudder. 

I never invade rooms on purpose. 

I never lift lifted skirts. 

As I draw near, sound gets sullen. 

I easy fall in love with noisy presentrices. 

I never find a way to make things change faster. 

I never dream of destiny. 

I never forge emptiness into space. 

Everyday I deliver  copy. 

Yet never for the sake of unknowing. 

Uncertain fog thins even better tacitly. 

I feel bathed in wharfs. 

Karma. 

Guided by illusions 

finally slouching

we let go off spirit. 

to wither away

herenow

sliding

into fog of confusion, 

crucified in sour bereavement, 

as grist to a mill. 

Beneath fake shades of Chakra blue, 

wrapped up in shallow lives, 

we

tacitly 

turn into falty rivers, 

upstream lacking paddles

without destination

wandering

to an ending of forever

awakened to stillbornness 

Wouter van Oord

Download for free the open window of the heart van Krishnamurti

click here to start the download

Maak van mijn hart brandhaard van liefdesvuur✨الهی به مستان جام شهود✨

Maak van mijn hart brandhaard

van liefdesvuur✨

الهی به مستان جام شهود✨

Oh Heer,

In de naam van 

de dronken dichters

De schenkers van de wijn van het geheim 

Oh heer

In de naam van de niet begrepen profeten,

brengers van wondergebeden 

De dansende verlossers van zielspijn 

 

Zij die 

zonder een druppel wijn in extase het leven ondergaan 

Zij die 

dronkenschap aanbidden

met hun volle verstand 

Zij die 

hun ego 

heer en meester zijn 

Zij die 

in stilte de pijn omarmen  

zonder venijn

Zij die van binnen 

weten te verstillen 

vrij van de giftige web van hersenspinsels

kunnen zijn 

Zij die de belichaming van hemel én aarde kunnen zijn … 

Maak van mijn hart 

de brandhaard van eeuwige liefdesvuur  

Maak mijn lichaam 

de dankbare drager 

van bitterzoete 

liefdeswijn 

Shervin Nekuee

Den Haag aan Zee 

19 juli 2024

✨Geïnspireerd door een gedicht van Perzische lid van Rahim Moeini Kermanshahi (1923-2015). Hertaald uit het Farsi.

Lopend over water, onaangetast door welke emotie of pijn dan ook (Jodis Vincken)

Verwonderd luister ik naar zijn woorden, als hij spreekt over zijn goeroe. Mijn leraar vertrouwt het leven compleet, zonder enige twijfel, zegt hij plechtig tegen me.

Wauw, hoe prachtig klinkt dat, het leven helemaal te vertrouwen.

Ons denken verlangt naar de eenvoud van aan/uit. Van helemaal vertrouwen, van overgave zonder twijfel, van puur licht zonder enig donker. 

Het hart heeft geen boodschap aan dit soort bedachte kolder. Het leven is oneindig. Wat we zijn is zo adembenemend rijk, dat woorden als totaal, compleet, helemaal, niet van toepassing zijn. Mens zijn is grenzeloos, inclusief ons vertrouwen en gebrek aan vertrouwen. 

We bouwen een gevangenis zodra we van onszelf totale liefde, totale vrijheid of compleet ontwaken eisen. Wat als zelfs het gebrek aan liefde welkom is, de momenten waarop we totaal niet vrij zijn en de dagen die we al slapend doorbrengen?

Als sprookje is het heerlijk, lopend over water, onaangetast door welke emotie of pijn dan ook. Laten we die sprookjes, dromen en magie alleen niet misbruiken om onszelf als tekort, onvoldoende of ‘nog niet zo verlicht als’ te zien.

Wat je bent is zo mooi, precies zoals je bent, met alles wat je wel of niet geloofd, met alles wat je vertrouwt en niet vertrouwt.

Je bent adembenemend perfect tot in elk detail.

~

Joris Vincken

Moonchild ... (Wouter van Oord)

Moonchild. 

Traditional spirituality talks nonsense. 

Such as: "The True Essence of Being." 

It postulates: "Consciousness is the inground of what makes reality come alive.

Cconsciousness is all there is! 

Immanent as well as transcendent. 

It is considered as the divine crown jewel". 

Consciousness however cannot exist independent from the body/mind/material body as such. 

Consciousness is nothing but the child of a barren women, a Moonchild. 

There's no awareness beyond the  brain. 

The brain acts as objectifying mirror within the body mind machine. 

This should be the first principle of fundamental  information in the dream of separation! 

Fortunately there is no dream of separation! 

Shankara was wrong! 

He dramatized and overexxagerated. 

There is no ghost in the machine. 

No Deus Ex Machina!

No soul. 

The whole body is undivided self-aware awareness.

The whole body IS the Consciousness!

There is no autonomous or  separate Consciousness! 

And there is no fundamental inground in its ontology! 

Shankara's mesmerised his audience with his imaginary magical Atma Bodha. 

His farther historical offspring got deeper and deeper into this delusional text message. 

Shankara was the first to start an era of delusion.

'Atma Bodha' is just infinite jest! 

A delusional joke whithin a joke! 

This delusion is cast upon gullible  seekers, up to this very instant reading these words. 

Contemporary communication about awareness/consciousness has finally evolved to deductionary art. 

Nowadays no stone remains unturned as far as demolishing of existential notions is concerned. 

The dominant force in this endeavor is clarity of speech. 

Without an overkill of clarity the scourge of reasoning with words cannot be refuted. 

"The ocean is as vast as a grain of sand. 

A grain of sand is as vast as the Universe! 

The Universe is as vast as a thought. 

A thought is as vast as no-thing! 

No-thing is as vast as I. 

I is as vast as  Being. 

The circle is as wide as it is  coreless!" 

These inferences make no sense to  reason.

There is however  no true discernment. 

No essential wittness. 

No beholder of bondage.

No noticer.

It's all imaginary.

Theres no stuff! 

And there's no direct experience of whatever! ! 

There's no now! 

There's no need for liberation! 

Cessation of notions is not the last resort. 

There's no agenda. 

Nothing can be forced upon the energy  of thinking except by self-inflicted  brainwash. 

To break conditional  habits no other effective tools are available but this. 

The one without a second is This what IS! 

This is no separation. 

The Seen IS the Seeing!

There is no other. 

Nothing prior to Thisness. 

Nothing surpasses Thisness. 

There is no Thisness! 

This is just an unfathomable miracle. 

A barren absurdity. 

Wouter van Oord.

Een wandeling in de buurt

Een wandeling in de buurt

Na de regen, heerlijk fris

Een mooie lelie 

Met een waterdruppel aan haar stamper

Een foto maken is snel gebeurd

Een druppel vereeuwigd in het digitale niets

Van eentjes en nulletjes

Wat een schitterende leegte

Victor

Memphis Depay en de Ghanese en Christelijke connectie.

De oranje poncho net uitgetrokken al kan ik die beter aanlaten voor vanavond. Dan gaan we weer kijken naar Nederland. Ik kijk altijd naar alle niet vriendschappelijke wedstrijden. Kijken naar Memphis en de Ghanese connectie. Inmiddels hebben we behoorlijk wat voetballers in het Nederlands elftal met Ghanese roots. En met Christelijke wortels. Opvallend. Er wordt wat afgebeden. En ik vind dat allemaal prima al ga ik ze dat niet nadoen. Een kaarsje opsteken vind ik wel genoeg. Maar ik snap wel dat ze dat doen. Zelf lig ik regelmatig in de Yin Yoga houdingen in diepe ontspanning, een met de stilte, en dat lijkt me hetzelfde effect op te kunnen leveren. Elke ochtend mediteer ik, en toen ik daarnaast de podcast 'Graceland op adem' volgde, wat gedurende een maand een dagelijkse meditatie bleek te zijn, van Christelijke orgine, merkte ik dat de grenzen gaan vervagen. En dat is ook de bedoeling. Eenheid, overstijgen van individuele en groeps of nationale conditioneringen, daar gaan we naar toe. 

Ik lees Rumi, Boeddha, Douwe Tiemersma, luister naar Eckhart, praat om de paar weken over dit onderwerp in Dordrecht met mannen, vrouwen en mensen uit andere culturen en kleuren. En we hebben een mooie tijd. Verhalen, luisteren, delen, soms lijk ik wel op Camino gewoon in Dordrecht. 

Daarom deel ik dit stukje tekst over Memphis. Vond het mooi te lezen wat hij deed behalve goed voetballen. En of we nu winnen of verliezen, met dit soort voetballers win je altijd. Lees hieronder de column.

Lezen, deze prachtige column van Sander de Kramer in het Nederlands Dagblad over Memphis Depay ❤️👇

'Heel Nederland viel deze week weer eens over hem heen: Memphis Depay. Dit keer was het omdat de spits van Oranje met een opvallende hoofdband het veld op stapte. Memphis werd op sociale media vanaf zijn kuiten afgefakkeld. Mensen noemen hem een aansteller. Een uitslover. Een jongen die alles doet om aandacht te krijgen. Het incident heeft zelfs een naam gekregen: Haarbandgate…

De relatie tussen het Oranje-legioen en Memphis is al jaren moeizaam. Dat begon al toen hij, net vers bij Oranje, op trainingskamp verscheen met een hoed op z’n hoofd waar Zorro jaloers op zou zijn geweest. De supporters vielen massaal over de voetballer heen. Depay moest maar normaal doen. Dan deed-ie al gek genoeg …

Niet veel later ging het weer mis tussen Memphis en de Oranje-fans. In een bericht op Instagram maakte de stervoetballer bekend dat hij een nieuwe carrière was begonnen als rapper. Critici waren er als de kippen bij om Memphis te fileren. Wie dacht Depay wel niet dat-ie was? Hij was toch echt geboren in het vredige Moordrecht en niet in een Amerikaans getto. Het was tijd dat Memphis zijn voeten liet spreken in plaats van zijn grote mond.

Maar de aversie tegen Memphis bereikte een kookpunt, toen hij een nieuwe manier had bedacht om een doelpunt te vieren. Hij sloot z’n ogen en stak z’n wijsvingers in beide oren. Zo bleef hij seconden lang staan. Zelden was het legioen zo beledigd. De snelle conclusie op de tribunes: Memphis had blijkbaar maling aan de supporters. Hij wilde zeker niks zien of horen van alle kritiek.

Nu ken ik Memphis een beetje. En het is de hoogste tijd dat mensen het bijzondere verhaal áchter het ‘enfant terrible’ leren kennen.

Memphis werd als kind heel erg gepest vanwege zijn grote neus. Klasgenootjes scholden hem uit voor ‘wipneus’ en ‘Pinokkio’. Het viel de kleine Memphis zwaar. Hij voelde zich onbegrepen en verstoten.

Als jonge twintiger - Memphis was inmiddels doorgebroken als voetballer - ontmoette hij iemand in zijn leven die hem aanraadde de Bijbel te lezen. Het boek veranderde zijn leven voorgoed. Zijn contact met God bracht rust in het turbulente leven van Memphis. 

De succesvolle sportman verdiende inmiddels veel geld. En, geïnspireerd door de Bijbel, besloot Memphis een groot deel van zijn salaris te gaan gebruiken om kansarme mensen te helpen. Memphis reisde naar Ghana, het land van zijn vader. Toen hij daar in contact kwam met dove en blinde kinderen, kreeg hij een visioen. Deze gehandicapte kids werden in de harde Afrikaanse maatschappij gepest en verstoten.

Memphis zag in deze kinderen zichzelf terug: het jongetje uit Moordrecht dat werd getreiterd. Opeens had hij een missie: hij zou álles doen wat hij kon om de dove en blinde kinderen van Ghana te laten meedoen in de samenleving. Memphis richtte een eigen foundation op. 

Dankzij de inzet van de voetballer hebben inmiddels vele honderden kinderen, door onderwijs en sport, een betere toekomst gekregen. Zelfs de opbrengst van Memphis’ rapmuziek ging rechtstreeks naar de kansarme kinderen in Afrika. De reden dat hij een doelpunt viert door zijn ogen te sluiten en zijn vingers in z’n oren te stoppen, is omdat Memphis dan aan zíjn kinderen denkt. De dove en blinde kinderen in Ghana.

Onwetendheid is de bron van alle kwaad, zei Socrates. Met de kennis van nu, is Memphis Depay geen irritant mannetje maar een enorme held. Een held zonder cape, maar mét hoed en hoofdband.

Memphis is momenteel de grote ster van Oranje. Nog zes goals en dan streeft hij Robin van Persie voorbij als topscorer aller tijden van het Nederlands elftal. Als ik het íémand gun, dan is het deze barmhartige Samaritaan uit Moordrecht wel. Als-ie ons straks nou óók nog de Cup bezorgt, dan mag hij van mij alles op z’n hoofd zetten wat-ie wil. Het liefst een knaloranje puntmuts.

En ikzelf? Ik zal het vieren met m’n ogen dicht en m’n vingers in mijn oren.'

Neither I am me, nor You are You (Rumi)

Neither I am me,

nor You are You,

nor You are me.

Also, I am me,

You are You

and You are me.

We have become one

in such a way,

That I am confused whether

I am You,

or You are me.

Rumi 🧡

Gravity is love (About Nisargadatta) door Wouter van Oord

There are a lot of weird translations of what nonduality is supposed to entail. 

They're all over the internet. 

If you are curious, just look em up! 

It entirely depends on your eagerness to spot them, or not! 

Some messages smell nice, others have bad odours. 

I personally have always been and still am a big fan of Shri Nisargadatta's communicative skills. 

I like to call him Niz, is sounds like Wizz. 

A Hero! 

Like Mickey Mouse. 

His wonderful communicationskills exell in audibility and loudness. 

No truer mutter ever sounded across the Milky Way! 

Niz has profound gravity! 

Whatever parameters that would possibly set for readers of my mutter?! 

Nisargadatta has been widely misunderstood as a teacher. 

He actually wasn't a teacher at all. 

Those who came to see him in the early days of his Bombay years have experienced a fresh taste of his vigorous presence, which however have never really been transmitted to random audiences of seekers beyond the first waves of Western sniffers who were attracted to the profound traces of spiritual teaching in terms of Advaita Vedanta, later als known as radical

nonduality. 

Westerners actually never got the feel of what Advaita Vedanta tastes like for rural Indians! 

There's no romantics in Nisargadatta's communication. 

Most Westerners don't get that! 

I'm not saying he was right or wrong in his statements.

I just love him for what he left us as his legacy. 

The sheer beauty of it! 

Much has flowered beyond his murmer ever since he passed away. 

Much confusion about what he really tried to convey lingers on as well after his demise. 

There are many teachers in his lineage that kept and still keep hammering on about what he has essentially been talking on. 

Many Advaita teachers have turned his statements into a rigid conceptual impediment to the hearing of what he actually spoke of!

Seekers therefore keep bumping into the unfathomable black wall of the Absolute! 

Most attendees in the audiences of spiritual meetings seem to have these notions, these expectations and biases towards the significance of his communications on nonduality. 

The average communications on nonduality are not the same as conversations on 'the soul' of man! 

Basically such conversation are not void of prejudices! 

To have an open mind and deeply listen to what has been been communicated by Niz is as hard as trying to breath under water.

Especially when no pointers were supplied or conveyed as a roadmap towards truth.

All notions of truth are an impediment to a profound hearing of what is spoken of. 

Nisargadatta often points accordingly to his teacher who told him that he IS without attributes, timeless and spaceless!

Believing those words was for Niz the instant cessation of fear.

Death is inevitable and cannot affect That what you are!

According to Niz the trick is in dissociating yourself from every time-bound-isness. 

It's all illusion. 

Now, here comes the massive confusion! 

It is however just a simple matter!

The inevitable has to be accepted unconditionally beyond doubt! 

You cannot cling to any concept whatsoever! 

It's like standing on the edge of a bottomless abyss, about to jump off, tacitly, and in that instant drop all fear of dying. 

This is what Niz invites you to! 

A most radical act! 

A suicidal move that goes against the wiring of your brain! 

The one that must dissappear and cease to be doesn't exist! 

It's illusion! 

To die before you die in order to live?! 

That has been the spiritual ace up the sleeve op to now! 

It's the comfort we are prone to seek and hope to find the key the highway that takes us home where we assume to belong. 

There is however no home to return to. 

That has never been in the playing. 

Reality dies in every instant and leaves us no choice to resurrect it again. 

What apparently came first will be the last!

There is no ending in the dream. 

The box is empty. 

There's no priority. 

No final truth or right direction. 

There never is! 

There is no past. 

There is no next! 

There are no edges. 

No coordinates. 

No reference points! 

Yet there's no none to be lost! 

Wouter van Oord.

Omarm het onvolmaakte (Ovanti)

296) tekort schieten ❤️🙏

Ja, dat gevoel zou je maar hebben. En wat doe je dan? 

Aanvallen, verdedigen, afsluiten, wegrennen ...

Of accepteren

Het zelfs toe-eigenen.

Ernaar kijken

Het verwelkomen ...

Dit gevoel van tekort schieten is fundamenteel. Weet dat als je dat niet kunt toelaten en ernaar kijkt, dat het je hele emotionele en spirituele ontwikkeling beperkt.

Dan zul je altijd emotioneel onvolwassen blijven.

Je zult nooit echt kunnen communiceren of authentieke relaties aan kunnen gaan . Je blijft een kleuter, al ben je al zestig jaar.

Je bent niet voor kritiek of verbetering vatbaar. Alles wat uberhaupt suggereert dat het wel eens aan jou kan liggen, is meteen verdacht.

Je houdt een soort perfect imago gaande, maar t rammelt van alle kanten. Iedereen ziet misschien dat t niet klopt, behalve jij. Je wereld wordt armer en armer, maar ja, dat ligt aan de wereld en niet aan jou.

Leer om niet goed te zijn. Om imperfect te zijn. Om fouten te maken. Leer om voor verbetering en kritiek vatbaar te zijn. Schiet tekort.

Ga je gevoelens van schuld en schaamte niet verbloemen.

In de ogen van anderen was je niet genoeg. En misschien was je ook wel niet genoeg.

Misschien denk je dat je geweldig goed bent, maar ben je eigenlijk gewoon middelmatig, niet echt bijzonder. Ga de boel niet mooier maken.

Elke dag schieten we tekort in ontelbare dingen en situaties. Je had misschien wat vriendelijker kunnen zijn, en je tijd en geld aan goede doelen kunnen besteden. Je had je hulp en liefde kunnen uiten aan mensen die t moeilijk hebben. Je had kunnen protesteren of petities kunnen ondertekenen. Je had meer kunnen mediteren en sporten, meer kunnen lachen, meer kunnen voelen. 

Het kan nooit goed genoeg zijn. Je denken wil alles recht praten wat krom is, en krom wat recht is. Zodat t jou goed uitkomt. Zie het.

Omhels je imperfectie.

Vier het. Accepteer het. Verbeter je als je wil ...

Zie t goede altijd in anderen en t slechte in jezelf. Dat is een goede regel. 

😅🤗❤️🙏

Interview met Jim Newman door Patrick Kicken. Niets nieuw, niets oud.

De man van de neo-advaita, Jim Newman, wordt geïnterviewd en legt nog eens uit dat er geen 'jou' of 'ik' is. Vrijheid en ongecondioneerde Liefde is er maar niet voor iemand. 

Klik hier om het interview te horen.

Wedergeboorte... (Guy Dubois)

Wedergeboorte? Een misleidend begrip

31 mei 2024 

In het boeddhisme wordt de term ‘wedergeboorte’ (Pali: punabbhava, waarbij ‘puna’ opnieuw betekent en ‘bhava’ worden of ontstaan) gebruikt om het proces te beschrijven waarbij een stroom van bewustzijn (Pali: vinnanasota) van het ene leven naar het andere overgaat. Het begrip ‘wedergeboorte’ kan echter verwarrend en misleidend zijn, omdat het suggereert dat er iets permanents en onveranderlijks opnieuw geboren wordt, zoals een ‘ziel’ of ‘zelf’.

Een nauwkeurigere manier om het boeddhistische begrip van wedergeboorte te beschrijven, is het te beschouwen als een continuüm van bewustzijn of, nog beter, als een proces van oorzakelijke verbanden die van het ene leven naar het andere overgaan. In de Pali-canon, bijvoorbeeld in de Assu Sutta (Samyutta Nikaya 12.61), wordt de metafoor van een kaarsvlam gebruikt om dit proces uit te leggen: wanneer je een kaars aansteekt aan een andere kaars, wordt de vlam doorgegeven, maar het is niet dezelfde vlam die verder brandt. Op dezelfde manier wordt bewustzijn doorgegeven zonder dat er een permanente entiteit is die de overgang maakt.

Volgens de leer van de Boeddha is er geen permanent, onveranderlijk ‘zelf’ of ‘ziel’ die door verschillende levens heen reist. In plaats daarvan wordt een mens gezien als een verzameling van vijf aggregaten of componenten (Pali: khandhas): materie, waarneming, gewaarwordingen, mentale formaties en bewustzijn. Deze khandhas zijn voortdurend in verandering en onderhevig aan oorzakelijke verbanden.

Om geen valse verwachtingen te creëren, is het dus beter om ‘wedergeboorte’ te begrijpen als een stroom van bewustzijn (Pali: vinnanasota). Dit is geen enkelvoudige, permanente entiteit die overgaat, maar een continuüm van momenten van bewustzijn die elkaar opvolgen, beïnvloed door oorzaken en voorwaarden. Wanneer een persoon sterft (‘wanneer de khandhas uit elkaar vallen’), gaat deze bewustzijnsstroom verder in een nieuw bestaan, afhankelijk van het opgebouwde kamma.

De leer van afhankelijk ontstaan (Pali: paticca-samuppada) beschrijft hoe fenomenen ontstaan in afhankelijkheid van oorzakelijke verbanden. Dit geldt ook voor de stroom van bewustzijn die van het ene leven naar het andere gaat. Wedergeboorte is niet het resultaat van een permanente ‘ziel’ die verhuist, maar van een complex netwerk van oorzakelijke verbanden die leiden tot nieuwe manifestaties van bewustzijn.

Het uiteindelijke doel van de boeddhistische praktijk is om nibbana te bereiken, wat betekent dat de dhammanuvatti bevrijd wordt van het continuüm van wedergeboorte. Concreet betekent dit dat de beoefenaar ‘uitdooft’. ‘Uitdoven’ betekent dat hij geen sankhara’s (conditioneringen of mentale formaties) meer produceert die voortkomen uit onwetendheid (Pali: avijja), verlangen (Pali: tanha), en afkeer (Pali: dosa).

Wanneer de dhammanuvatti nibbana bereikt, worden de oorzaken van het voortdurende proces van wedergeboorte—namelijk onwetendheid, verlangen, en afkeer—volledig uitgeroeid. Hierdoor houdt de cyclus van wedergeboorte (Pali: samsara) op. Dit kan vergeleken worden met het uitdoven van de metaforische vlam: wanneer de brandstof (de sankhara’s van onwetendheid, verlangen en afkeer) opraakt, dooft de vlam. In deze zin betekent het bereiken van nibbana dat de beoefenaar geen kammische oorzaken meer creëert die leiden tot een nieuwe geboorte, waardoor er automatisch een einde komt aan het samsarische bestaan.

Nibbana wordt bereikt door inzicht te verkrijgen in de ware aard van de werkelijkheid, het doorbreken van de ketens van kamma en het stoppen van de oorzakelijke verbanden die leiden tot verder bestaan.

Hoewel ‘wedergeboorte’ een gebruikelijke term is in de boeddhistische leer, kan het concept veel beter begrepen worden als een continuüm van bewustzijn of als een proces van oorzakelijke verbanden. Dit benadrukt duidelijk dat er geen permanente entiteit is die herboren wordt, maar eerder een voortdurende stroom van bewustzijnsmomenten die zelf afhankelijk zijn van oorzaken (Pali: hetu’s) en voorwaarden (Pali: paccaya’s).

In de context van Boeddha’s leer kan men zeggen dat elke mentale of fysieke transformatie een vorm van ‘wedergeboorte’ is. Wedergeboorte, of ‘punabbhava’, verwijst niet zozeer naar de overgang van een leven naar een ander na ‘het uiteenvallen van de khandhas’, maar vooral naar de voortdurende processen van verandering en vernieuwing die van moment tot moment plaatsvinden.

In het boeddhistische begrip van anicca (vergankelijkheid) en anatta (niet-zelf), is elk moment een proces van geboorte en dood, van ontstaan en vergaan van mentale en fysieke verschijnselen. Dit betekent dat er een voortdurende stroom van veranderingen en oorzakelijke verbanden is, waarbij elke nieuwe situatie voortkomt uit de vorige. Deze voortdurende stroom kan beschouwd worden als een (oneindige) reeks van hergeboortes op micro- en macroniveau.

Dus, elke significante verandering of transformatie in ons leven, zoals veranderingen in onze gedachten, emoties, gedrag, of zelfs fysieke verschijning, kan opgevat worden als een ‘wedergeboorte’. Elke verandering is een ‘wedergeboorte’. Dit veel bredere perspectief helpt om de dynamische aard van het bestaan te begrijpen en benadrukt de onderlinge verbondenheid van alles met alles, van alle momenten en gebeurtenissen. Van ontstaan en vergaan.

En zo komen we, als vanzelf, terecht bij wat de Boeddha in zijn eerste voordracht (Dhammacakkappavattana Sutta, Samyutta Nikaya 56.11) in het Hertenkamp van Sarnath het Dhamma-oog noemde, ‘het zuivere en onbezoedelde weten’:

‘Yam kinci samudayadhammam sabbam tam nirodhadhamma — Alles wat onderhevig is aan ontstaan, onderhevig is aan vergaan.’

Door deze perspectiefverandering wordt het boeddhistische begrip van ‘wedergeboorte’ ook veel beter in lijn gebracht met de leer van anatta (geen zelf) en paticca-samuppada (afhankelijk ontstaan).

Wie is er bang voor het leven?! (Wouter van Oord)

Wie is er bang voor het leven?!

Wie droomt dat er vrijheid of gebondenheid is in de droom?!

Wie heeft levensangst en levensvreugde permanent en definitief overstegen, en wie heeft uiteindelijk het gezochte gevonden?!

Er zijn zoveel onpersoonlijke persoonlijke verhalen over het grote vinden. 

En evenzoveel verhalen over het ultieme falen!

De diepte van het konijnenhol is in het glazen oog van de dromer! 

Uit alles blijkt dat er niets te halen is!

Niets op te graven!

Niets te krijgen of te bezitten! 

Er is niets te omarmen of je aan op te warmen!

Geen geruststellende teddy beer! 

Geen God! 

Geen niets! 

Uiteindelijk is dit alles volkomen  waan en tijdloos een oneindig vallen in bodemloze, dimensieloze vergetelheid met de liefde als de laatste illusie! 

De vrede die elk besef te boven gaat is niet de schuilplaats van het allerhoogste! 

Er is geen verlossing! 

Alles in het zogenaamde leven is slechts een vermijden van, een ontwijken, een uit de weg gaan van schaduwen die - immer wisselend van aanzicht en kleur - telkens veranderen binnen een fantasmagorisch Pleroma! 

Daar zijn we uiteindelijk uit het zicht geraakt, verloren in de pap ter tijden! 

Wie leeft er? 

Wie is reeds gestorven? 

Wie is opgelost in de grenzeloze oceaan? 

Wie leeft als Dat wat nooit verandert? 

Wie weet waar Willem Wever woont?! 

Alle droomvragen zijn absoluut singulair en hebben de eigenheid, de immanentie, de absolute droomgestalte - de ballottage die 'liefde' wordt genoemd - alreeds tijdloos gepasseerd. 

Dromen drijven zwijmelend  en vredig voorbij grenzeloos uitstorttende afgrondloze onwetendheid! 

Aan elk oog onttrokken! 

Dit aanzichtloze zelfloze eeuwige vrije vallen, dit mysterieuze  weerspiegelende objectiverende, dit zwijmelend gedijdende in de fluweelzachte, natte schacht van  zelfrealisatie...dit eeuwig orgastische aanspoelende sop op de lustvolle  kusten van het ongelofelijk zintuiglijke , is de ondraaglijke lichtheid van het bestaan! 

Wouter van Oord.

Realisatie

Verwar begrip niet met realisatie, en verwar realisatie niet met bevrijding.

Twijfel

Laat de honden van de twijfel op de twijfel los. 

Haast ...

Haast je langzaam. 

Op weg zijn ...

        (Zonsondergang gisteren in Spello)

Uiteindelijk kom je er achter dat de weg het doel is. Er is geen ander doel dan op weg zijn, wat in feite geen doel is. In je leven of op je Camino of wat dan ook. We bewegen, bewust of onbewust en we gaan verder. Verder is weliswaar een optische illusie maar voor ons gewoon onze waarneming. Nu ik hier in Italië de Via Franciscus loop is dat duidelijk. Een Camino lopen is een beetje aanschouwelijk onderwijs, leren zonder dat er iemand is die je wat leert. Vandaag is deze Camino afgerond. Camino is Spaans voor 'weg'. Maar de Camino van het leven gaat door. Naar nergens. Zoals nu in de auto. Ik zit gewoon stil. Alles om mij heen beweegt. Zo werkt dat in het leven. Dit waarnemen geeft veel rust en ontspanning. We rijden nu van Spello naar de omgeving Milaan. We schieten aardig op op de weg van nergens naar nergens.

Stilte spreekt van EckhartTolle

Hier voor jullie het prachtige boek Stilte Spreekt van Eckhart Tolle. Klik hier voor het boek

Is er verschil tussen Christendom en Boeddhisme in ontwaken? Mark Valliere

“If you want to save your life, you must lose it.” - St. John of the Cross

After experiencing a non-dual shift, or a spiritual awakening back in 2012, my mother asked me to go sit and chat with her cousin, who is a Catholic Monk at the Franciscan Monastery. After hearing my story and being convinced my experience was authentic, he said that although he wasn’t knowledgeable enough to speak to me about the methods that initiated my experience (Eastern spiritual practices), the church did recognize my experience but that instead of spiritual awakening, they call it being touched by the Holy Ghost. 

When I sat and tried to describe the experience in such a way that would make my findings relatable to the average person, I wrote the following. Just curious what you guys think, not for validation or approval, but because I feel it may make for good conversation with regards to what I feel Christ tried to convey. 

No Memory? No Problem!

 

Imagine waking up in a hospital bed, all alone, having no recollection of who you are, how you got there, or your life leading up to this point. Your entire frame of reference for how you see yourself in relation to the world around you suddenly vanished, leaving you with no personal identity (mother, father, sister, brother, friend, lover, etc.), no belief system to govern your life, nor an affiliation to a specific country, religion, political party, or ethnicity. You wake to find yourself void of a personal story of any kind that would create the concept of “Me” and “My place in the Universe”. 

  

If you woke to find yourself in this state of total amnesia, would your body suddenly cease to exist, along with your long list of accumulated mental concepts? Obviously, the answer would be no. But why not? Why is it that everything you’ve ever known about “you”, and how you view yourself in relation to the world around you, can suddenly cease to exist, and yet, you can still live on? 

While the answer to this question may seem obvious, to accept its implications would require the unraveling of the very fabric of your existence. In other words, while the answer might seem complex, and even difficult to accept from the viewpoint of your personal story, it is really very simple. You are not who or what you have come to believe you are. You could recreate your life, complete with an entirely new identity and a new collection of mental concepts to govern your newly created existence and live on.

 

Behind the façade that is the “me”, lies an intelligent, animating force that governs our existence, and it is free of the need for a personal identity and its entourage. This force is often referred to in many spiritual circles as the soul, spirit, or higher self. Buddhists call it the buddha nature, to Christian mystics it’s referred to as christ consciousness, and to Hindus, it’s called atman. Regardless of what we call it, all these names refer to the same thing, and it is said that this force not only governs our existence, but that it is interwoven within the very fabric of life itself.

 

While this force is inherent within each and every one of us, most of us are oblivious to its presence because it becomes buried beneath many layers of mental concepts as we undergo a process called conditioning. In an effort to help prepare us to function within society and the world at large, we are taught at an early age that the world around us and everyone in it is where we will find the resources to have our mental, emotional, physical, and spiritual needs met. With each layer added to our growing sense of self, we move further and further away from our true nature and into a mind dominated reality, where this false sense of self overshadows our awareness of our true nature. 

Developing an awareness of, and moving into alignment with this aspect of ourselves does not require us to fall deeply into a state of amnesia. It is not about completely dismissing our personal identity and everything that comes with it, nor is it about trading in one identity for another. It is about making a shift from our mind dominated reality to one that is in alignment with our true nature, free from any attachment to our personal story. When our personal story no longer holds its relevance, it no longer binds us to a way of living that keeps us caught up in an endless cycle of searching for love, acceptance, approval, and validation. Through this process of self realization, we discover that all we’ve ever needed mentally, emotionally, and spiritually, have been an inherent part of our being all along. This is liberation, and the beginning of true and lasting inner peace.