Populaire berichten
-
Een gesprek met Leo Boting over zijn zoektocht binnen de Advaita en Non-dualiteit. Waarom zocht hij en wie vond hij? Of leraren. Maar ook ov...
-
Ik heb een week of 4 geleden deze teksten beluisterd. Ik ga het nog een keer doen. Hele mooie zomercursus van Alexander Smit. In 7 dagen, ...
-
An old document. Makers unknown. Translation checked. Enjoy (click here).
vrijdag 22 december 2023
Paramahansa Yogananda, autobiography of a Yogi (and more free books)
maandag 18 december 2023
Iedereen is welkom in het huis van Rumi, geschreven door NAEEDA AURANGZEB (overgenomen uit Dagblad Trouw)
Iedereen is welkom in het huis van Rumi
Dichter interviews
Het nummer Hallelujah van Leonard Cohen is zo vaak gecoverd dat je bijna zou vergeten van wie het origineel eigenlijk is. Voor dit lied en voor veel van zijn andere nummers liet de Canadese zanger en dichter zich inspireren door de poëzie van de dertiende-eeuwse Perzische dichter Jalal al-Din Rumi.
Cohen is niet de enige. Ook Madonna en Beyoncé zijn fan. Van Turkije tot Afghanistan wordt Rumi beschouwd als de dichter des vaderlands en in de VS behoort hij tot de best verkochte dichters. Ook in ons land leven velen met Rumi, zijn dichtregels geven hen inspiratie voor het dagelijks leven.
Deze maand is het 750 jaar geleden dat Rumi overleed in de Turkse stad Konya. De Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen houdt aanstaande woensdag een bijeenkomst ter nagedachtenis van deze intellectuele islamitische dichter. Zijn poëzie staat in de traditie van het soefisme, de mystieke kant van de islam. Een van de sprekers bij dit al weken uitverkochte evenement is hoogleraar en Rumi-kenner Ashgar Seyed-Ghorab, lid van de KNAW en hoogleraar Iraanse en Perzische studies aan de Universiteit Utrecht.
Wat is volgens hem het geheim van het succes van Rumi? "Rumi spreekt vanuit het hart", zegt Seyed-Ghorab. "De directe manier waarop hij zijn liefde uitdrukt, is indrukwekkend. De emoties zijn herkenbaar, ongeacht de tijd waarin we leven. Die herkenbaarheid speelt een enorme rol in zijn populariteit. Met de ontkerkelijking neemt de betekenis van religie af, maar een gedicht als 'God zit niet in een huis van klei, vind God in je hart' blijft tot de verbeelding spreken."
Rumi werd in 1207 geboren in Balch, in het huidige Afghanistan. Hij groeide op in een religieus islamitisch gezin en hij werd een van de belangrijkste theologen van zijn tijd. "In de Engelse vertalingen van zijn werk zijn alle verwijzingen naar zijn moslimachtergrond weggelaten", zegt de hoogleraar. "Rumi wordt gepresenteerd als humanist. Voor het succes van zijn werk in het Westen werkt dat goed, iedereen kan zich zo herkennen in zijn woorden."
Rumi werkte lange tijd in Aleppo en Damascus. In de Turkse stad Konya werd hij uiteindelijk een mystieke leraar en begon hij met het organiseren van de zikr-meditatie bijeenkomsten. Tijdens die meditaties ontstond de dans van de draaiende derwisjen: Rumi zelf draaide om zijn as terwijl hij de naam van de allergrootste herhaalde. De dans staat nu op de lijst meesterwerken van het Orale en Immateriële Erfgoed van de Mensheid van de Unesco.
Inaya Zarakhel (30), actrice, danseres en activist
In de geïmproviseerde winkeltjes rondom de graftombe van soefimeester Pir Baba in het noorden van Pakistan staarde de jonge Inaya Zarakhel gebiologeerd naar de glazen armbanden in alle kleuren van de regenboog. "Die armbanden, de gedichten, de muziek, de bezoekjes aan de tombes, het was er altijd", zegt Inaya, die opgroeide in Pakistan en sinds een aantal jaren in Nederland woont. "Maar pas toen ik als transgender onderdeel werd van de hijra-gemeenschap, begon het me te raken."
In Zuid-Azië maken trans vrouwen deel uit van een eeuwenoude besloten gemeenschap. De hijra kennen een geheime taal en eigen rituelen. Het soefisme, de mystieke kant van de islam, neemt een belangrijke plek in in het leven van een hijra. "Ik zocht een thuis, een plek waar ik kon zijn wie ik ben. Transgender zijn is meer dan een fysiek gebeuren, het gaat erom wie of wat je ziel is en waar die naar verlangt. Ik kan niets zijn en toch ook alles, dit is precies wat Rumi en andere soefi leraren predikten."
De hijra-gemeenschap kent veel rituelen die gericht zijn op het vormen van een goed karakter. In het bijzonder is er aandacht voor het begrip nederigheid. "Trots is iets wat je praktiseert, hoe je je kleedt, hoe je loopt, hoe je je gedraagt. Nederigheid kun je ook leren. Voordat het dansen begint, raak je met je vingers de grond aan en je oren. Daarmee zeg je: ik ben niets. Iedereen kijkt weliswaar naar mij, maar ik herinner het ego eraan dat ik in essentie niets ben."
Ze ervaart verschil tussen Pakistan en Nederland: "In het Westen wordt trots gedrag aangemoedigd en nederigheid veroordeeld. We praten hier veel te luid en luisteren nooit echt naar de ander. We onderbreken de ander midden in het gesprek.
"In Pakistan wacht men geduldig en tijdens het wachten buig je je hoofd, je brengt je hand naar je hart. Het is lichaamstaal waarmee je tegen de ander zegt: jij mag er zijn."
Fatma Kaya (54), relatiemanager
In een uitverkocht en besneeuwd stadion in de Turkse stad Konya keek de kersverse studente Fatma Kaya tijdens een reis samen met haar studiegenoten naar een voorstelling van draaiende derwisjen. "Ik had niet zo heel veel met poëzie en ook niet met Rumi", zegt ze. "Er moest een Amerikaanse boekhandel aan te pas komen voordat Rumi mijn aandacht trok. Tijdens een werkreis in de VS viel het me op dat Rumi in iedere boekhandel lag. Ik vroeg me af waarom hij zo populair was en kocht een paar boeken."
Het bleef niet bij die boeken, voor haar verjaardag kreeg ze de Masnawi, het bekendste werk van Rumi dat bestaat uit meer dan 25000 verzen. "Zijn taal raakte me meteen, de zachtheid, de liefde, het oog hebben voor de ander. De islam is het geloof van mijn ouders, op mijn Turkse ID staat vermeld dat ik moslim ben, maar ik was niet bezig met wat wel of niet mag.
"Ik vond het heel mooi om te ontdekken dat Rumi zoveel eeuwen geleden al een islam beschreef waarin liefde stroomt als water, waarin de zachtheid voorop staat. Jij bepaalt zelf hoe jouw relatie met de Almachtige is, jij geeft er zelf vorm aan. De gedichten zijn een liefdesgedicht, van mens tot mens, maar ook van mens tot de Almachtige. Die dubbelheid vind ik mooi. Je wordt uitgenodigd dieper na te denken."
Met het ouder worden verschuiven haar behoeftes. "In deze levensfase vind ik dat er ook aandacht mag zijn voor zelfliefde. Rumi is voor nederigheid, maar dat is wat anders dan jezelf kleiner maken. Die uitnodiging om jezelf te zijn, daar oefen ik meer en meer in. Zelfliefde en zachtheid beoefenen in de wereld waarin we nu leven is uitdagend en daarom slaat de poëzie van Rumi misschien zo aan. We zoeken naar zachtheid, liefde en inspiratie. Wanneer ga je daar naar op zoek? Wanneer je ze het hardst nodig hebt! En dan valt er bij Rumi veel te halen."
Wali Hashimi (50), journalist
Bij zijn vader in Afghanistan zag Wali Hashimi een groot groen boek, met op de kaft een illustratie van twee mannen die elkaar liefdevol aankijken. Tussen hen in stond een glas wijn. "Ik was in de war", zegt Wali. "Wie waren deze twee mannen? En wat deden ze hier op de boekenplank van mijn strikt religieuze Afghaanse vader? Mijn vader vertelde me dat dit Rumi en Shams waren. Hij liet me een kort gedicht voorlezen: 'Allah je bent de opener van ons hart, we zijn naar jou gekomen. Open onze harten.' Mijn liefde voor Rumi was geboren, ook al was ik nog maar een klein jongetje."
Shams was de geliefde leraar van Rumi. Door de ontmoeting met Shams transformeerde Rumi van een dogmatische theoloog naar een mystieke dichter. Wali: "Allah-God, Mohammed en Rumi zijn voor mij een drie-eenheid. Rumi vond zijn inspiratie in de klassieke teksten van de Koran. Deze kant van zijn identiteit ontkennen, enkel omdat het je niet bevalt, is door een gekleurde filter kijken.
"Rumi pleitte voor het 'zuivere kijken'. Met filters voor je ogen zie je de waarheid niet. Zelfs intelligente mensen kijken gekleurd naar de wereld. Beleid wordt gemaakt vanuit die filters. Mensen uitsluiten, dat is een vorm van verdorvenheid. Taal, cultuur, ras, religie, het zijn allemaal filters. Rumi stelde de mens centraal in zijn werk. En dat is wat ook ik probeer in mijn leven."
Wali's werk bracht hem naar verschillende uithoeken van de wereld. "Als ik mensen ontmoet die anders lijken dan ik, ben ik nooit bang. Ik heb geleerd om door alles heen te kijken en de mens te zien. Het bestaan zelf, de aarde, alles staat enerzijds op zichzelf en is anderzijds met elkaar verbonden. Dronkaards, armen, ongeletterden, iedereen is welkom in het huis van Rumi."
woensdag 22 november 2023
This is all .... (Tim Cliss)
In plaats van een Boeddha worden ...
Er zijn twee wegen naar bevrijding (Paul Smit)
dinsdag 14 november 2023
Ramana Maharishi, Jnani, een film
maandag 13 november 2023
Non-duale coaching, kan dat of is het onzin? Overgenomen uit het tijdschrift Inzicht
En omdat Inzicht gratis dit artikel deelt bieden wij u het boek 'verdwijnende scheidingen' over ditzelfde onderwerp van Douwe Tiemersma en andere psychologen en coaches, gratis aan. U hoeft alleen de verzendkosten (€ 7,95) te betalen. Stuur een mail naar uitgeverijadvaita@gmail.com of maak gelijk het bedrag over aan A.V. Hooftman, NL49 ASNB 07077 130 56 ovv Verdwijnende Scheidingen en je adres en postcode.Douwe TiemersmaVerdwijnende scheidingenProeven van intercultureel filosoferen276 pagina’s, paperbackInhoud1. Filosofie: existentieel, spiritueel, praktisch en intercultureel2. Enkele uitgangspunten van de interculturele filosofie3. Filosofische thema's in het hindoeïsme voor een oosterse renaissance4. Naar een verruimde ervaring en rationaliteit door interculturaliteit. Merleau-Ponty over westerse en niet-westerse filosofen5. De ruimte van de waarneming6. Organische tijd7. Over het energie-begrip in westerse en in Indiase tradities8. De levensenergie en het energetische lichaam ervaren en beschrijven9. Karma en reïncarnatie: een relativerende en een positieve interpretatie10. De onderlinge verbondenheid en de bevrijding van leven en dood in het hindoeïsme11. Etnisch-narratieve en ethische identiteit (Senghor en Ricoeur)12. De Ander en ik in de Bhagavadgîtâ en bij Levinas13. Advaita: de onuitsprekelijke eenheid van mijzelf en de ander14. De actuele betekenis van de Advaita Vedânta* Register van namen* Lijst van publicaties* Uitgeverij Advaita Centrum* Advaita Centrum* AdressenDe filosofie kan er niet omheen opvattingen uit andere culturen in de beschouwing te betrekken. De reden daarvoor is niet alleen de globalisering die zich sterk doorzet. Zij zou zich filosofisch tekort doen als zij de interculturele verruiming van het eigen westerse kader zou verzaken. Dit boek bevat een aantal samenhangende artikelen op het terrein van de interculturele filosofie: over de grondslagen van de interculturele filosofie, ruimte, tijd en energie, lichaam, karma en reïncarnatie, dood en leven, de ander en ik.Door de beoefening van interculturele filosofie verdwijnen scheidingen. Dit is het thema van de verschillende hoofdstukken. Hier worden de scheidingen tussen de waarnemer en het waargenomene, verleden, heden en toekomst, energie en leven, leven en dood en de ander en ik intercultureel besproken en gerelativeerd. Nieuwe mogelijkheden worden daarbij getoond. Theoretische en praktische moeilijkheden die uit die scheidingen voortvloeien, kunnen zo verdwijnen. Op diverse plaatsen wordt gewezen op de mogelijkheid dat alle scheidingen radicaal wegvallen in een non-duale sfeer (Sanskriet: advaita), in volledige openheid.Het boek verschijnt bij het afscheid van dr. Douwe Tiemersma van de Faculteit der Wijsbegeerte van de Erasmus Universiteit Rotterdam, waar hij onderwijs gaf en onderzoek deed op het terrein van de wijsgerige antropologie en de interculturele filosofie.Tekst uit het boek:Voor de filosofie lijkt het belangrijk de spirituele ervaringen en dimensies, die er nu eenmaal zijn, in de beschouwing te betrekken. Door een uitsluiting ervan beperkt de filosofie zich al in het begin, zodat de resultaten van filosofiebeoefening onnodig beperkt blijven. Een verruimde ervaring geeft ruimere mogelijkheden. [pag. 11-17] (Lees verder)Boekbespreking:"Een specialistisch en grensverleggend boek voor een filosofisch onderlegd publiek." Drs. Marianne van den Heuvel. Bron: NBB (Lees verder)Er is geen tweeheid als je ontspannen bent in zelf-bewustzijn is dat duidelijk
vrijdag 10 november 2023
A film, Consciousness Light over Adi da Samraj (Nederlandse ondertiteling)
woensdag 8 november 2023
zaterdag 4 november 2023
vrijdag 3 november 2023
Met lege handen (geschreven Elke Vierveijzer, gezongen door Lenny Kuhr)
donderdag 26 oktober 2023
Een zinvol leven, dat wil iedereen. Maar hoe?, Peter Henk Steenhuis, dagblad Trouw
woensdag 25 oktober 2023
De geheime geschiedenis van Yoga (met Podcast)
maandag 23 oktober 2023
Voorlopig maar hopen op vrede in onszelf (Victor)
zondag 15 oktober 2023
Nada Brahma, de Wereld is Klank
donderdag 12 oktober 2023
woensdag 11 oktober 2023
Haat, Hamas en Liefde (Victor Hooftman)
zaterdag 7 oktober 2023
donderdag 24 augustus 2023
De zee die denkt (film) van Gert-Jan de Graaf
maandag 7 augustus 2023
De realiteit bestaat niet uit materie, maar uit bewustzijn, Bernardo Kastrup
vrijdag 4 augustus 2023
Jelle van Baardwijk in gesprek met Ton Lathouwers
donderdag 3 augustus 2023
A girl who was crying because she had lost her favourite dol ...
zondag 30 juli 2023
Posing
vrijdag 21 juli 2023
maandag 10 juli 2023
zondag 9 juli 2023
Dankbaarheid en geluk
woensdag 5 juli 2023
Wat is keuzeloos gewaarzijn?, 4 juli 2023 door Hans van Dam
Wat is keuzeloos gewaarzijn?
Keuzeloos gewaarzijn, met of zonder spatie tussen gewaar en zijn, betekent onthecht, onaangedaan getuige zijn van wat zich maar voordoet. Niet kiezen, niet willen, niet oordelen, niet hechten, niet identificeren. Niet handelen maar het doen zijn gang laten gaan.
De term ‘keuzeloos gewaarzijn’, in het Engels ‘choiceless awareness’, was een favoriete uitdrukking van de spirituele leraar en antigoeroe Jiddu Krishnamurti. Hij heeft hem niet bedacht maar wel gepopulariseerd.
Het begrip ‘keuzeloos gewaarzijn’ is verwant met het taoïstische begrip ‘niet-doen’ (wu wei), met de boeddhistische praktijken van mindfulness, vipassana en shikantaza, en met de boeddhistische begrippen niet-zelf (anatman), leegte (sunyata) en geest.
Onverenigbaar met het leven
Letterlijk genomen is keuzeloos gewaarzijn een paradoxale opdracht, onverenigbaar met het leven. Leven is niet gewaar zijn om het gewaar zijn, gewaar zijn helpt je om te overleven.
Overleven is meer dan waarnemen, het is oordelen en handelen. Waarnemen, oordelen en handelen zijn niet los van elkaar te begrijpen. Ze gaan naadloos in elkaar over. Ze zijn onscheidbaar, behalve in gedachte.
Je kan in dit leven maar beter de juiste keuzes maken, anders ben je gauw gezien. Water drinken, geen chloor. Brood eten, geen spons. De kachel aansteken, niet de kamer. Door de deur naar buiten gaan, niet door het raam. Oversteken bij groen licht, niet bij rood.*
* Lees ook: Matthieu Ricard en de ontbinding van het absolute, vooral de paragraaf over begripsvorming (in het Witboek Zen).
Keuzeloos gewaarzijn is niet alleen onverenigbaar met het leven maar ook met zichzelf. Je kan er niet voor kiezen keuzeloos gewaar te zijn, want dan ben je het al niet meer.
Weteloos gewaarzijn
Keuzeloos gewaarzijn is een tegenstrijdig begrip, zoveel is duidelijk. Vroeg of laat brengt het iedereen in verwarring, behalve de agnost.
Voor mij als weetniet is keuzeloos gewaarzijn vanzelfsprekend. Het is niet iets waarvoor ik heb gekozen. Niet iets dat ik heb geleerd. Niets iets dat ik praktiseer. Niet iets dat ik nastreef.
Keuzeloos gewaarzijn is iets wat me overkomt, of ik wil of niet. Het is een gevolg van niet-weten. Niet weten te onderscheiden. Niet weten te kiezen. Niet-weten wat goed is. Niet-weten wat werkt. Geen conclusies weten te trekken. Maar wat doen. Maar zien.
Voor een agnost is keuzeloosheid geen keuze maar overmacht. Wat valt er te kiezen voor wie niet weet? En als er toch eens gekozen lijkt te worden: niet weten of jij het bent die kiest of dat de keuze zich aan jou voltrekt. Niet weten of er wel een jij is en of die wel wat te kiezen heeft of dat het maar zo lijkt. Niet weten of je keuze nu en voor altijd voor iedereen overal in alle opzichten juist is. Niet eens weten wat hier en nu juist is, voor deze of die, in dit opzicht of dat.
Keuzeloos gewaarzijn is zien zonder te weten wat je precies ziet. Onder ogen zien dat je het niet weet. Ervoor uitkomen dat je er niet uitkomt. Leven op de tast. Vandaar dat ik het liever weteloos gewaarzijn noem. Je hoeft je keuzes niet op te schorten of tegen te houden; je weet het gewoon niet meer.
Weteloosheid als je natuurlijke staat
Keuzeloos gewaarzijn is een onvermijdelijk gevolg van niet-weten. Maar in weteloosheid is geen ruimte voor de metafysische en idealistische connotaties die de spiritualiteit van Jiddu Krishnamurti aankleven. Voor zijn hoogdravende ideeën over Waarheid, Eenheid, Zelfrealisatie, Vrijheid, Wereldvrede enzovoort.
Wie ziet wat een strijd Krishnamurti’s leven is geweest, van zijn vroege jeugd tot op zijn sterfbed, vraagt zich onwillekeurig af hoe keuzeloos zijn gewaarzijn nou helemaal was. Ik zie het niet. Ik voel het niet. En ik benijd hem niet. Als ik zo nodig iemand moet benijden, dan maar mezelf.
Een agnost heeft niets te realiseren, niets in te zien en niets te bewaken. Hij heeft niets te doen en niets te laten. Hij heeft niets te bevestigen en niets te ontkennen, dit ook niet.
Een agnost weet alleen maar niet. Hij heeft het nooit geweten, al dacht hij soms van wel. Hij zal het wel nooit weten, al kan hij dat ook niet weten. Agnose is zijn natuurlijke staat. Hij ondergaat gewoon zijn gang.
Duidt iemand zijn gang als afgang, al is het maar uit het weten, dan duidt de agnost hem als opgang, al is het maar naar niet weten.
Duidt iemand zijn gang als opgang, al is het maar naar niet weten, dan duidt de agnost hem als afgang, al is het maar uit het weten.
Houdt iemand gewoon zijn waffel, een zeldzaamheid in het spirituele wereldje, dan houdt de agnost gewoon zijn waffel. Dan is het eindelijk even stil, hè hè. En dat wou jij keuzeloos gewaarzijn noemen? Haha.
Lees ook Niet-weten als passe-partout: keuzeloos gewaarzijn en eerder en verder (in het Witboek Niet-Weten).