Volgens Nisargadatta (Niz) is het niet de lichaams-identificatie die gaat zitten mediteren, maar het besef 'ik ben'. Dat bewustzijn (ik ben) zit in meditatie en mediteert op zichzelf. Als dat goed is begrepen wordt het (volgens Niz) eenvoudig.
Hij zegt: " Als dat bewustzijn (ik ben), deze bewuste tegenwoordigheid, met zichzelf versmelt, vloeit daaruit de staat van 'samadhi' voort." In die samadhi-staat gaat volgens Niz de kennis 'ik ben aan het mediteren' verloren en lost op. Hij zegt: " Het gevoel dat ik besta verdwijnt en lost op in het Zijn zelf." Dan zegt hij verder: " Dat 'de kennis' (het pure Zijn) zich ontvouwt en zichzelf begint te (her)kennen.
Hij zegt: " Als dat bewustzijn (ik ben), deze bewuste tegenwoordigheid, met zichzelf versmelt, vloeit daaruit de staat van 'samadhi' voort." In die samadhi-staat gaat volgens Niz de kennis 'ik ben aan het mediteren' verloren en lost op. Hij zegt: " Het gevoel dat ik besta verdwijnt en lost op in het Zijn zelf." Dan zegt hij verder: " Dat 'de kennis' (het pure Zijn) zich ontvouwt en zichzelf begint te (her)kennen.
Dat klinkt als dualiteit, subject /object gedoe, en dus als een 'ervaring', weliswaar van en voor niemand, maar toch... er is een zelfbewuste, bewuste tegenwoordigheid', niet een ik of jij of zoiets, maar totale tegenwoordigheid (lees hier: 'aanwezigheid') die zichzelf bewust kent (weet dat het IS)... Dit bewustzijn (bewuste tegenwoordigheid) dat inwoont in het lichaam en ten onrechte veronderstelt dat het het lichaam is, realiseert zich geleidelijk aan zijn ware aard; namelijk: dat het uitsluitend bewuste tegenwoordigheid (lees: bewuste aanwezigheid/gewaarzijn) is, zonder enige bijbehorende individuele aspecten. Uiteindelijk beschouwt het zichzelf als de bewuste tegenwoordigheid (aanwezigheid/gewaarzijn) van de algehele manifestatie, zonder enige vorm van individualiteit.
Deze uitleg klinkt als een sprookje. Het betekent voor het waarnemen dat dit niet wordt gedaan door een of andere entiteit. Het getuige-zijn vindt vanzelf plaats door een schijnbare getuigende instantie nicknamed niemand die ook weet dat het niemand is. Deze getuigende instantie is immanent in bewuste tegenwoordigheid en gebeurt volgens Niz automatisch.
Maar feitelijk is niets en niemand getuige. Niemand heeft ergens iets mee te maken. Niemand heeft ergens weet van. Niemand is aanwezig. Niets kent niets. Het wonder is dat het geziene het zien IS! En dat is geen centrale gluurder die zijn eigen omvang ziet, maar een onvoorstelbaar vrij ongeborene.
Tat tvam Asi. Gij zijt Dat!
Tat tvam Asi. Gij zijt Dat!
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten