Je kan aanwezig zijn. Je stuurt je aandacht. Daar kan je gelukkig in zijn en in een anandastaat verkeren.
Maaaaar, Wouter van Oord, U.G. Krishnamurti en anderen hebben gelijk als zij zeggen, er is een 'ik ben' die de aandacht richt. Een dualistische staat. Er is geen weg naar verlichting. Die weg is een pad .... zonder pad. De in ananda verkerende 'ik' geeft deze staat niet op. Het is eerder een plek van gelukkige stagnatie. Is daar wat op tegen? Nee, zeker niet. Zeer te prefereren boven andere staten van zijn. Is het een weg naar verlichting? Nee. Die weg bestaat niet. En dat is niet erg. Gewoon een feit. Het absolute en relatieve hebben geen pad tussen hen in.
Laat onverlet dat leven in aandacht, in aanwezigheid, in meditatie bereikbaar en fijn is. En nastrevenswaardig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten