OK. Dat zit je dan. Je bent er wel klaar mee. Verliefd op het zoeken, maar uitgezocht. Je snapt het mentaal, maar voelt en ziet het ook. Sunyata, blijheid, niets meer te zeggen, niets meer te doen.
Silence is the answer, silence is the way. The way, Tao, in feite geen weg
En nu? Meditatief doen wat je altijd al deed. Met je moeder lopen en op terras zitten, haar even meenemen vanuit het corona besmette huis.
Alexander Smit zei tegen Amrito/Foudraine, jij bent verliefd op de zoektocht. Ben ik dat in feite ook niet. Kan ik gewoon stoppen met zoeken? Ja, dat kan ik.
De ervaringen zijn daar. Ik doe ertoe. En ik is een ego constructie. Niets mis mee maar alleen maar bestaand in een interactie tot alles om je heen. Geen onafhankelijke bestaansrecht. Klaar. Geen actie nodig vanuit het denken.
Genieten en loslaten. En, ook accepteren en opschrijven dat het zo is. Mijn leraar vond dat je het ook voor jezelf moest bevestigen. Het lijden en het leven zijn doorzien. De energie in beweging is voelbaar.
Ik luister naar mantra's. Het lichaam, wat ik niet ben en ook wel ben, houdt ervan. Er is niets dat dit accepteert of verwerpt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten