Mooi weer, zon, licht.
We voelen de frisse ruimte om ons heen.
We verlangen naar eindeloos lopen,
in het ochtendgloren.
De ruimte om ons heen is geladen,
we voelen onszelf,
we zijn oubollig, tevreden.
Dadelijk een kat bekijken die gebeten is door een hond,
en waar de krammen er uitgesprongen zijn.
Kan het zo blijven zitten of moet er opnieuw gekramd worden?
Vanavond weer Borgen kijken, ja, zo is het leven,
en het is niet slecht,
en het waterrad draait eindeloos door.
(De foto van het waterrad is in de stad genomen waar vader Assad, de vorige dictator, een de meeste mensen van zijn carrière over de kling joeg.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten