De kattenbak staat in de slaapkamer, eten en drinken voor de kitten ook. We vallen als een blok in slaap. Moe van het rijden en het bezig zijn met de kleine. Ze gedraagt zich voorbeeldig. Ligt tussen ons in en onze enige zorg is haar niet te pletten bij het omdraaien.
De volgende ochtend een afspraak gemaakt met de dierenarts. Hoe ze heet wordt gevraagd. In de auto hadden we het er al over gehad. Ronce of een variant erop ivm haar vindplaats vlakbij Roncevalles leek ons wel aardig. Of Roncy of Roosje vond een vriendin. Maar de assistente van de dierenarts vroeg het en ik zei Roshi. Klinkt nog naar Ronce maar hoe ze daar zomaar midden op de weg stond, dat had iets van een zenmeester die zich magisch groot maakte.
Ons poesje blijkt verder gezond op wat kleine oogprobleempjes na, maar daar zullen druppeltje goed voor helpen. Ontwormingspilletje mee, maar ontvlooien moet nog met de kam. Ze is nog te jong voor pipetjes in de nek. Later bleek nog wel dat de kussentjes onder haar voet kapot waren gelopen. Met lauw water de steenjes verwijderd en dat bloed nu niet meer. Op grond van het gebit wordt vastgesteld dat hij tussen de 6 en 8 weken oud is, de hij een zij blijkt te zijn, ze 940 gram weegt en dat alles verder goed is. Volgende week inenten en chippen (als dat gelijk al kan op die leeftijd) en we hebben een mooie kat in de aanbieding. Nou ja, in de aanbieding .... Alleen zwaar geselecteerde goedgekeurde vrienden komen in aanmerkingen. Want we zijn al zo gehecht aan haar, Roshi. We moeten haar wel kunnen blijven zien. Maar misschien is het beter om haar maar te houden. Je kan natuurlijk wel jaren zeggen dat je hierna echt geen katten meer wil, maar ja, wat op je pad komt komt op je pad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten