Wie is er bang voor het leven?!
Wie droomt dat er vrijheid of gebondenheid is in de droom?!
Wie heeft levensangst en levensvreugde permanent en definitief overstegen, en wie heeft uiteindelijk het gezochte gevonden?!
Er zijn zoveel onpersoonlijke persoonlijke verhalen over het grote vinden.
En evenzoveel verhalen over het ultieme falen!
De diepte van het konijnenhol is in het glazen oog van de dromer!
Uit alles blijkt dat er niets te halen is!
Niets op te graven!
Niets te krijgen of te bezitten!
Er is niets te omarmen of je aan op te warmen!
Geen geruststellende teddy beer!
Geen God!
Geen niets!
Uiteindelijk is dit alles volkomen waan en tijdloos een oneindig vallen in bodemloze, dimensieloze vergetelheid met de liefde als de laatste illusie!
De vrede die elk besef te boven gaat is niet de schuilplaats van het allerhoogste!
Er is geen verlossing!
Alles in het zogenaamde leven is slechts een vermijden van, een ontwijken, een uit de weg gaan van schaduwen die - immer wisselend van aanzicht en kleur - telkens veranderen binnen een fantasmagorisch Pleroma!
Daar zijn we uiteindelijk uit het zicht geraakt, verloren in de pap ter tijden!
Wie leeft er?
Wie is reeds gestorven?
Wie is opgelost in de grenzeloze oceaan?
Wie leeft als Dat wat nooit verandert?
Wie weet waar Willem Wever woont?!
Alle droomvragen zijn absoluut singulair en hebben de eigenheid, de immanentie, de absolute droomgestalte - de ballottage die 'liefde' wordt genoemd - alreeds tijdloos gepasseerd.
Dromen drijven zwijmelend en vredig voorbij grenzeloos uitstorttende afgrondloze onwetendheid!
Aan elk oog onttrokken!
Dit aanzichtloze zelfloze eeuwige vrije vallen, dit mysterieuze weerspiegelende objectiverende, dit zwijmelend gedijdende in de fluweelzachte, natte schacht van zelfrealisatie...dit eeuwig orgastische aanspoelende sop op de lustvolle kusten van het ongelofelijk zintuiglijke , is de ondraaglijke lichtheid van het bestaan!
Wouter van Oord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten