Populaire berichten

donderdag 2 april 2020

'Bewustzijn' als werkelijkheid bestaat niet (Wouter van Oord)



Subject-object-realiteit wordt als echt ervaren.
Het is de persoonlijke ervaring. Hier ben ik en daar buiten mij is de boom. Daar wordt niet aan getwijfeld.
Het is immers wat 'ik' ervaar.
Het is waar 'ik' mij bewust van ben. Ik ben dat bewustzijn! Ik ben!

'Bewustzijn' als werkelijkheid bestaat niet.
Alleen voor 'ik ben' is het echt. Het fundament!
Wat dat bewustzijn werkelijk is wordt door bewustzijn niet ervaren. Het is 'ik ben', dat zich zelf ervaart, en dat bevestigd door zich te herbenoemen als een abstractie. Want meer is het niet. Die 'abstractie' is het energetische mechanisme van afgescheidenheid. 
Dit persoonlijke bewustzijn heeft ook een keerzijde, een andere - verborgen kant.
'Gewaarzijn' is de verborgen, onpersoonlijke kant. Veel subtieler dan het grove persoons bewustzijn. Het is de meest subtiele vorm van afgescheidenheid. De wortel van het besef van aanwezigheid. Het is alreeds verdeeldheid.
Bewustzijn en Gewaarzijn lijken van elkaar gescheiden, maar niet echt. 'Gewaarzijn' is waar door de goeroes naar wordt verwezen als: 'de essentie die moet worden gerealiseerd'. 
'Ik ben' vermoedt dat 'Gewaarzijn' het absolute is. Door Ramana romantisch 'the cave of the heart' genoemd. 'Het Zelf'. 
Daar wil 'ik ben' gaan wonen. Daar wil het thuis zijn. Het is waar de goeroes je adviseren je steeds weer opnieuw te nestelen totdat je daar gestabiliseerd bent. Dan ben je er. Dan is het Zelf gerealiseerd!

Het is een verhaal! Een story. Een fraud!
The cave of the heart bestaat niet! 
Zelfrealisatie is fantasie! 
It is the greatest show on earth!
Zelfrealisatie is de luxe die alleen de westerse zoeker zich kan permitteren. Geïmporteerd uit het Oosten waar het voor het oprapen lag. 
Na de tweede wereldoorlog is de massale zoektocht naar het goud van zelfrealisatie op gang gekomen. Als troost en als vlucht uit de herinneringen aan de barbaarse slachtingen en omarmd als enige hoop op een uitweg uit een sadistische universum. Maar die uitweg is er niet. Het is die realisatie van hopeloosheid die in de hersenschors een kernfusie kan doen plaatsvinden. Een explosie in oneindigheid die niet-weten heet. 

Wouter van Oord.

Geen opmerkingen: