De lente.
Het wegvallen van de ik-persoon is heel iets kleins: iets verdraait even en het ikje is weg. Soms wordt het pas duidelijk wanneer er zware negatieve ervaringen zijn. Soms wordt het ineens duidelijk wanneer er een positieve ervaring is, bijvoorbeeld de ervaring van de lente in de laatste paar dagen. Iedereen vindt de bloeiende krokussen prachtig. Als het kan ga je naar buiten toe. Dan is er de ervaring dat het leven zo maar weer opbloeit na de winter. Wat gebeurt er dan in de sfeer van jezelf? Als je de natuur, de tuin, het park ingaat en geniet van het uitbottende leven, is er geen ik-persoon.
Douwe Tiemersma
Populaire berichten
-
Laten we het simpel houden. De waarheid kan niet ingewikkeld zijn. Er zijn geen zwaar abstracte discussies nodig. We kunnen allemaal ontdekk...
-
En Alexander leest door en de kale koppen luisteren. https ://1drv.ms/u/s!Aq3UHKDpFq_PnDFSJBk6XrPeuf4A -
Door het lopen kom je een hoop mensen tegen. Allerlei mensen. Meestal leuke. Een enkele keer niet. Het eerste is prettig, het tweede is leer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten