Daarom kan je niet zeggen dat het woord belangrijk is
als vernietiger van onwetendheid,
want het kan niet vernietigen wat helemaal niet is.
Het slaat nergens op om te zeggen
dat bewustzijn door het woord zichzelf kan kennen.
Is ooit iemand met zichzelf getrouwd?
Heeft de zon ooit zichzelf verduisterd?
Heeft de ruimte ooit zichzelf omhuld?
Is de oceaan ooit zichzelf binnengetreden?
Kan de hand zichzelf omsluiten?
Kan de zon zichzelf belichten?
Kan een vrucht zelf weer vrucht dragen?
Kan de geur van zichzelf genieten?
Je zou alles wat bestaat tegelijkertijd water kunnen geven,
maar kun je water zichzelf laten drinken?
Is er ooit een dag gezien dat de zon zichzelf zag?
Het vuur kan het hele universum verbranden,
maar kan het zichzelf verbranden?
Bestaat er iemand die zichzelf kan zien? Kan de smaak zichzelf proeven?
Kan iemand die wakker is zichzelf wakker maken?
Kan verf zichzelf verven? Kunnen parels zichzelf versieren met parels?
Kan goud zichzelf versieren met goud? Kan licht zichzelf verlichten?
Shiva versierde met de maan boven op zijn hoofd,
maar kan de maan zichzelf dragen o zijn eigen hoofd?
Hoe kan het Absolute - dat Kennen zelf is - zichzelf kennen?
Als Kennen zichzelf moet omarmen, zouden er dus twee zijn in plaatsen van één.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten