Populaire berichten
-
InZicht nummer 1 2020 Het kaartje dat ontplofte Wouter van Oord Terwijl we zwijgend wachtten op U.G.’s komst, verscheen geruisloos en bijn...
-
In respons tot het bericht over de extremistische advaita als uitloper van de neo advaita een hieronder stukje wat ik voor mezelf ooit heb ...
-
Elke 2 weken geeft Jan van den Oever Satsang in Leiden. Plata, Garenmarkt 1a 2311PG Leiden. Van 20.00-22.00 uur. Ik ga 9 november kijken. 1...
dinsdag 12 april 2011
83
Moeder is vandaag 83 jaar geworden. Het lichaam wordt ouder. De revalidatie van de heupbreuk gaat goed. Ze is weer zelfstandig naar de winkel geweest. Er is een afrit voor de rollator dus ze kan het huis weer uitrollen.
De geest wordt niet ouder. Een fascinerend gegeven. Een bewustzijn blijft bewustzijn en verouderd niet. Daarom voelen we ons niet ouder worden. In feite zijn we eeuwig jong, als we ons richten op onszelf, het bewustzijn.
Toch zag ik in het revalidatiehuis, toen mijn moeder daar nog zat, vele mensen waar de fut uit was. Waarom de één wel en de ander niet? Het gaat er denk ik om waar je je op richt. Op wat je in wezen bent of wat je steeds minder kan. Jij blijft jong, maar sommige van ons vergeten dat. Mensen die zeggen, ik snap het niet, ik ben oud maar ik voel me jong, richten zich op de kern van zichzelf. Niet dat ze zich daar altijd van bewust zijn.
Zo meteen naar haar toe, met cadeau. Een videobox van silent witness. Op naar de jongeling. Je komt ver met de juiste instelling, dat is wel duidelijk. We gaan het vieren. We nemen er een wijntje op.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten