Blijf in het Licht dat geen tegenstelling kent tussen licht en donker
Het is van het grootste belang om een onderscheid te maken tussen dat wat vergankelijk is en dat wat onvergankelijk is. Het kalenderjaar loopt naar zijn einde toe. Er is weer een jaar voorbij. De activiteiten hier stoppen langzamerhand. Mensen kijken aan het eind van het jaar terug en dan zeggen ze: de tijd vliegt. Alle dingen die belangrijk voor je waren zijn voorbij. Maar hoe zit het met jezelf? Na oudjaar is er een nieuw jaar en dan gaat, zo is het idee, het leven weer op de oude manier verder. Hoe lang? Dat weet je eigenlijk niet.
Maar hoe zit het met jezelf? Dat blijft dus de meest centrale vraag. Hoe zit het met jezelf. Voor zover je zelf in die vergankelijkheid zit, zeg je: ja, ik ben vergankelijk. Maar meteen is er ook een ander facet dat er bovenuit gaat, net zoals bij het einde van het jaar. Zelf ga je uit boven het kalenderjaar dat aan z'n eind komt.
Als je dit doorhebt van jezelf, zie je dus dat de tijd alleen te maken heeft met de verschijnselen. Dat er in je zelfzijn zélf geen tijd te vinden is. Als vormen verdwijnen, verdwijnt niet datgene waarin die vormen aanwezig zijn en dat is die sfeer waarin je zelf bent.
Dat inzicht kan er komen. Soms moet er iets hards voor gebeuren, moeten er zware dingen gebeuren, bijvoorbeeld dat je werkelijk geconfronteerd wordt met je levenseinde. Maar het kan ook zomaar - wanneer je terugkeert naar jezelf, waarin je direct kunt vaststellen: hier is geen tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten