Aanvraag vergunning plaatsen schuilhokjes

Statusupdate 20 december 2012

Vergunningsaanvraag is afgewezen. We zijn in beroep gegaan. Mooie houten hokjes geplaatst in afwachting van het beroep wat in januari plaatsvindt. Samen met de stichting zwerfkatten. Veel media aandacht. Oa van het AD die twee stukken publiceerde en de Havenloods op de voorpagina.

Petitie gestart over de zwerfkatten, inmiddels bijna 500 handtekeningen.

Gisteren zijn de hokjes weggehaald zonder melding. We hebben aangifte gedaan van diefstal. Vandaag bleek gemeentewerken ze te hebben meegenomen en opgeslagen.

Vandaag kartonnen in plastic verpakte noodhokjes geplaatst. Morgen de rest.

Statusupdate 7 november 2012

Het ging over zwerfkatten maar het wordt nu ook een amusant verhaal over de ambtelijke cultuur in een deelgemeente. De deelgemeente die er gekomen om dichtbij de burger te staan. Om schuilhokjes in de Heemtuin van Ommoord Rotterdam terug te mogen plaatsen was een vergunning nodig. Want anders kunnen de schuilhokje weggehaald worden op grond van de APV 2.1.9. En dat was aangekondigd en daarom waren de hokjes door ons tijdelijk opgeslagen. Hierna braaf een vergunning aangevraagd samen met de Partij voor de Dieren.

In overleg met de betreffende amgtenaar. Gesteund door vele dierenclubs en individuen uit Ommoord. De mevrouw die ik nu hierover wilde spreken was er deze middag niet, bij doorvragen bleek ze op vakantie tie zijn. Een andere mevrouw kon de vergunningsaanvraag niet lokaliseren. De volgende mevrouw zocht het uit en vond de vergunning. Op de afdeling vergunningen. Daar aangekomen, deze keer in persoon, vertelde weer eenmmevrouw mij, werken er ook mannen op de deelgemeente?, mij dat er een formulier moest worden ingevuld want anders kon de aanvraag niet doorgestuurd worden aan de verschillende diensten zoals het wijkteam en de brandweer. Jawel, we hebben het over kleine schuilhokjes voor katten in een zeiknat parkje.

De aardige mevrouw van vergunningen wilde mij helpen en kwam met een aanvraagformulier aan, het aanvragen van een evenementen vergunnig. Ze waarschuwde mij dat niet alle vragen zinvol leken. En dat was ook zo. Met hoeveel mensen wij aan het evenement gingen deelnemen? Ik schreef braaf, 10 katten en 3 mensen. En nog veel van dat soort vragen.

Leuker werd het toen ik las dat voor evenementen van de categorie 0, zeer kleinschalig, alleen een meldingsplicht nodig was, een kennisgeving? Wel interessante informatie in deze. Tenslotte, het is nu gemeld, dus we kunnen op 15 november gewoon beginnen met plaatsen juridisch gezien. Als de informatie klopt heet dat. We zullen nog even afwachten maar dan zullen we toch onzichtbaar maar vast beginnen met plaatsen. Het wordt koud en nat

Morgen 18 oktober komt WNL filmen in de Heemtuin. Wat leuk voor de kattenvrouwtjes en wat goed voor de katten.  Want er komt nu toch wel licht aan het einde van de tunnel. De uitzending is morgenochtend (19 oktober) tussen 7 en 9 of de week erop als ze teveel materiaal hebben. Wij, de katten, de kattenvrouwtjes (echt een geuzennaam maken wij ervan) en ik staan er weer goed op. Kijken dus.
Kan ook via deze link: www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1298723

Inmiddels heeft de Telegraaf ook een klein interview met mij hierover geplaatst. Verder vandaag 16 oktober:

Zie hier het item van Rijnmond nieuws .www.rijnmond.nl/nieuws/15-10-2012/kattenvrouwtjes-actie

Zo zal die worden:

 Victor Hooftman

Teunisbloem 9

 3068 ** Rotterdam

 T  06 37 422 ***

 E  a.hooftman@chello.nl

Dossiernummer: D16171

Onderwerp: kattenhokjes, aanvraag vergunning

Geachte dagelijks bestuur van de deelgemeente Alexander Rotterdam,

Hierbij vragen wij u een vergunning om in de komende en volgende winters 10 kattenhokjes in de Heemtuin in Ommoord neer te zetten in de periode van 16 november tot 30 april.

Deze hokjes dienen ter bescherming tegen winterse kou, regen, hagel en sneeuw. Het zijn mooie handgemaakte hokjes van hoogwaardige kwaliteit, gemaakt door vrijwilligers. De kastjes detoneren niet met hun omgeving en zullen zorgvuldig geplaatst worden op plekken die voor de gemiddelde voorbijganger niet te zien zijn. We zijn bereid om in overleg te treden, nadat de vergunning is verleend, met de vrijwilligers van de Heemtuin, om te kijken waar ze het beste kunnen komen te staan. Gaarne ontvangen wij dan van u de naam van de coördinator van de vrijwilligers zodat wij met hen in contact kunnen treden.

Afgelopen jaar hebben deze hokjes er voor gezorgd dat de katten de winter met nachtelijke kou van minus 15 graden Celsius konden overleven. Ik maak u er op attent dat het plaatsen van hokjes niet ongebruikelijk is. In België bijvoorbeeld, is dit zelf een verplichte taak van de lokale overheid.

De vrijwilligers die de katten hier eten geven zorgen er gezamenlijk voor dat het zwerfkattenbestand in Ommoord al jaren gelijk blijft. Zij zorgen er ook voor dat nieuwe katten via de stichting Zwerfkatten gesteriliseerd of gecastreerd worden. Als zij niet meer in staat zijn de katten de goede verzorging te geven zullen zij hun taak van geboorteregulering neer moeten leggen met als gevolg dat het zwerfkattenbestand in een aantal jaren fors zal toenemen. Voordat de vrijwilligers deze taken op zich namen waren er in dit gebied zo’n 50 zwerfkatten. Deze groep vrijwilligers is hier al tientallen jaren aan het werk en heeft nog nooit tegenwerking ervaren, tot nu.

Ook zijn wij bang dat als er geen mooie hokken geplaatst worden er in de winter lelijke noodhokken, kartonnen dozen ed geplaatst gaan worden die u dan weer weg zult moeten halen. We komen daarmee in een verkeerde spiraal terecht.

Deze aanvraag heeft de steun van vele organisaties, vrijwilligers en sympathisanten, te weten de kattenvrouwtjes Diena Lagendijk, Lucy Dagevos en Paula, de bewoners uit Ommoord Hetty Römers, Onno Cogenbach, Petra Frijling, Erma Cogenbach, Anita Troost, Rita Vogelenzang, Peter Futselaar, en vele mensen buiten Ommoord, en de organisaties Partij voor de Dieren Rotterdam, Bite Back, stichting Zwerfkatten Rijnmond, de Dierenbescherming Rijnmond en Kattenbescherming Nederland.

Wij zijn ervan overtuigd dat de tegenstanders van de kattenhokjes, eigenlijk alleen de vrijwilligers van de Heemtuin, een zeer kleine minderheid vormen in Ommoord.

Wij zijn op de hoogte van de wettelijke reactietermijnen maar verzoeken u voor half november een besluit te nemen omdat de winter vroeg in kan vallen en we klaar willen zijn voor de echte kou.

Met vriendelijke groeten,

Victor Hooftman

Marit de Waard
Voorzitter Partij voor de Dieren  Afdeling Rotterdam

het ENE, Nisargadatta Maharaj

Enkel ‘het Ene’ verlicht het verstand, het intellect en alle zintuigen en hun objecten. Het is slechts een valse notie dat men ‘iemand’ is. Als men het idee koestert dat men een ‘lichaam’ is, dan lijkt het zo te zijn dat het lichaam alles doet: het eet, het drinkt, etc. Dit is Onwetendheid.

Siddharameshwar Maharaj – opgetekend door Nisargadatta Maharaj

Advaita gesprek met DouweTiemersma 9 november 2009

Tekst Satsang

Het hele bestaan

Uit een Advaitagesprek met Douwe Tiemersma, Gouda, 9 november 2009

Het zal steeds duidelijker moeten worden dat het bij je bewustwording om je hele bestaan gaat. Als je vanuit een bepaalde plek alles zit te bekijken, is er een blinde vlek. Je hebt iets in de rug waar je je niet bewust van bent en wat meespeelt in je wijze van kijken. Daarmee heb je je geïdentificeerd. Het zijn je voorgeprogrammeerde vanzelfsprekendheden. Dat geldt niet alleen voor het zien, maar voor al je activiteiten, al je gerichtheden op de wereld. Door die programmering zit je in een heel beperkte situatie waarin je grenzen voelt, waarin verlangens zijn, waarin lijden is. Wanneer je je bewust wordt van die structuur van het niet-weten, is het duidelijk dat het hele eigen zijn open zal moeten komen, wil er een eind komen aan dat lijden. Dat hele bestaan zal dus totaal in het bewustzijn moeten komen. Je hoeft daar niet allerlei kleine feitjes over te kennen. Alles zal fundamenteel in die bewuste sfeer moeten komen, als totaal. Als je in termen van tijd spreekt: van het begin tot het einde. In termen van ruimte: de hele kosmos van je bestaan. Wanneer je in een situatie zit kun je best een ruim bewustzijn hebben, maar in je rug zit dan altijd iets wat onbewust is. Nogmaals: die hele structuur zal bewust moeten worden.

Hoe zit het dan met jezelf als het bewustzijn? Je bewust-zijn kan verschillende graden van zuiverheid hebben. Als het zuiver is, is er een ‘zelfzijn’ tussen aanhalingstekens, een ‘bewustzijn’ tussen aanhalingstekens, dat niet afhankelijk is van de kosmos van het bestaan. Je kunt er niets over zeggen, dus elk woord is te veel. Maar er is wel een weten van die bestaanskosmos als geheel. Er is een besef van de ruimtelijke grenzen en van het begin en van het einde in de tijd, dus van de betrekkelijkheid ervan. Je weet wat het betekent om zo'n kosmos te beginnen. Daarom heb je een besef van dat wat eraan vooraf gaat. In dat weten kun je verblijven, al kun je er verder niets over zeggen. Het heeft niets met een persoon te maken, het heeft niets met vormen te maken, het heeft niets met tijd en ruimte te maken. In dat weten wordt duidelijk hoe het zit met het bestaan in tijd en ruimte, met het bewustzijn in tijd en ruimte, met dat ik, dat zelfzijn, in tijd en ruimte. Het heeft niets met ruimte te maken, dus het heeft ook niets met een standpunt te maken. Wat betekent het te verblijven in die situatie waarin nog geen bestaan is? Wat betekent het wanneer de eerste stap in het bestaan gezet wordt? Is het duidelijk waar ik naar verwijs?

Van die tijdloosheid begrijp ik eigenlijk helemaal niks.

Denk je dat het te begrijpen is? Begrijpen vindt ook plaats in de tijd. Het mentale begrijpen gebruikt vormen van tijd en ruimte, oorzakelijkheid, en allerlei begrippen. Het gewone kennen kan dus niets met een verwijzing naar datgene wat daaraan vooraf gaat. Maar er is wel een weten van. Het is heel subtiel, want het heeft geen vorm, je kunt het niet pakken. In die sfeer is ook niemand die iets zou kunnen pakken.

Al heb je er nu maar een klein beetje besef van, je kunt daar bij blijven. Al dat ‘willen begrijpen’ moet je maar loslaten. We hebben het vaker gehad over het accepteren van je eigen zijnservaring, bijvoorbeeld lichamelijk: dat je heel duidelijk kunt ervaren dat je ontzettend groot bent, dat je eigenlijk de hele kosmos bent. Als je op het niveau van het denken blijft, kun je daar niets mee. Maar als je meer gevoelsmatig meegaat en gaat kijken naar je eigen ervaring, dan zijn daar heel duidelijk dingen vast te stellen. In dat vaststellen zul je je eigen mentale systeem moeten loslaten. Ik verwijs vaak naar de diepe droomloze slaap. Je gaat heerlijk slapen. Waar gaat het dan heen? Naar een oneindige sfeer voorbij tijd en ruimte. Daar heb je een notie van. Blijf daar bij. Als je blijft denken, dan slaap je niet. Dan kraken de hersenen.

Er is uiteindelijk geen mentale notie meer van ‘ik ben’ ?

Nee, dit gaat verder. Wanneer je bewust wordt van ‘ik ben’ is er al een kwaliteit en ook eigenlijk al direct een kosmos, namelijk de kosmos van ‘ik ben’. Het is de eerste kwaliteit van zijn-bewustzijn, ver vóór het mentale bewustzijn.

Dan is ‘ik ben’ niet het grootste.

Nee, precies, het gaat om datgene wat eraan voorafgaat. Daar valt dus niets over te zeggen, en toch heb je er weet van. Blijf bij dat weten. Het is iets heel simpels, het is een primaire notie. Het betekent dus dat, wanneer er iets opkomt, het in zijn betrekkelijkheid opkomt, als een verschijnsel. Over het absolute valt niets te zeggen, maar het absolute heeft een bepaalde kant waarin wel iets geweten wordt, waarin iets van weten zit, zonder dat het zichzelf beperkt tot een bepaalde kosmos. Laten we dit de onderkant van het absolute noemen.

Hoe zou er dan nog een kosmos kunnen bestaan?

Wanneer die verschijnt is het duidelijk: de verschijnselen komen blijkbaar op, maar zij zijn niet verschillend van het absolute; ze hebben geen eigen status. De verschijnselen komen op en ze verdwijnen weer. Fundamenteel is er geen scheiding, geen dualiteit. Er is geen enkele identificatie met iets speciaals; er is een vrij zijn van welke conditie dan ook. Als dit duidelijk is, kan dit aanblijven. Als er toch weer een afleiding komt door iets speciaals in die kosmos, wordt er direct weer een beperkt zelfzijn gevormd. Je kunt dit zien gebeuren.

Voor zover je de dualiteit ervaart maar toch al gericht bent op die notie van dat wat aan alles voorafgaat, doe je er goed aan om je daar totaal op te richten. Als dit niet totaal is, blijft er iets achter dat werkt als een blinde vlek. Ook al is het maar een miniem stukje beperkt zelfzijn dat achterblijft, dit zorgt ervoor dat het niet-weten en daarmee het lijden doorgaan. Het kan opnieuw de basis worden van het gevangen zitten in dualiteit.

* * * * *