Herfst. Weer. Weer herfst. Alweer. Hoe kan dat? Waarom gaat de tijd steeds harder? Memento Mori. Gedenk te sterven. Daar maakt de herfst ons deelgenoot van. Mooi ook. We worden er zachtjes en voorzichtig naar toegebracht. En we accepteren uiteindelijk de onvermijdelijke loop der dingen.
Populaire berichten
-
Ik heb een week of 4 geleden deze teksten beluisterd. Ik ga het nog een keer doen. Hele mooie zomercursus van Alexander Smit. In 7 dagen, ...
-
David Lowrie gooide het roer om en zegde zijn baan op en ging de Camino lopen. Hij leerde hoe hij moest dichten om uit te drukken wat hij w...
-
Dit gesprek had ik al weer enige tijd geleden met Paul. Een aantal mensen vonden het geluid te zacht. Ik heb het geluid aangepast. Over Adva...
donderdag 22 september 2016
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten