Herfst. Weer. Weer herfst. Alweer. Hoe kan dat? Waarom gaat de tijd steeds harder? Memento Mori. Gedenk te sterven. Daar maakt de herfst ons deelgenoot van. Mooi ook. We worden er zachtjes en voorzichtig naar toegebracht. En we accepteren uiteindelijk de onvermijdelijke loop der dingen.
Populaire berichten
-
Şeb-i Arûs (Bruiloftsnacht) 17 december is een bijzondere dag in de traditie van de Perzische dichter en mysticus Jalal ad-Din Rumi (1207-1...
-
“I WRITE BOOKS ABOUT ACCEPTANCE... BUT I JUST CANNOT ACCEPT THIS”. A Confession. 1st May 2021 Dear Friends, Once agai...
-
Ik heb een week of 4 geleden deze teksten beluisterd. Ik ga het nog een keer doen. Hele mooie zomercursus van Alexander Smit. In 7 dagen, ...
donderdag 22 september 2016
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten