Het is nauwelijks te beseffen wat het betekent om direct in de openheid te blijven
Vandaag raakte ik in gesprek met mensen die op een boeddhistische weg zijn en er was iets wat heel sterk opviel. Het is wel goed om dat hier te bespreken. In de meeste boeddhistische tradities heb je een uitgekiend pad van verschillende stappen waarbij die eerste stap erg lang is. Daar worden dan allerlei voorschriften gegeven. Je moet je houden aan allerlei regels, je hebt te maken met de geloftes van de Boeddha, de Dharma, de Sangha. Die regels worden steeds weer benadrukt. Bij het gesprek over deze zaken werd gezegd: ‘natuurlijk zijn die regels niet zo belangrijk, het is gewoon een hulp. Wat aan het begin gegeven wordt is weer anders dan wat verderop bij het onderricht hoort.’ In de advaitabenadering heb je deze begeleiding, dit houvast, niet. Je hebt totaal geen houvast. Het enige wat geldt is: de essentie van openheid. Voor zover er een stuk onderricht is wordt daarop een beroep gedaan. Je hebt de notie: je bent openheid. Hoe dat dan in de praktijk uitwerkt is een tweede. Er zijn niet allerlei regeltjes, richtlijnen. Alleen die ene essentie is er als richtlijn: totale openheid. Aan de ene kant is het prachtig dat je geen regeltjes hebt want het gaat natuurlijk niet om regeltjes. Je bent dus ook niet gebonden aan bepaalde fasen van onderricht waarbij je steeds één bepaalde fase verder mag gaan. Daarom is die directe benadering erg aantrekkelijk. Aan de andere kant: het is nauwelijks te beseffen wat het betekent om direct in die openheid te blijven, wat het betekent dat er totaal geen regels zijn, dat alle vormen werkelijk wegvallen. In die situatie zitten jullie. Het vereist direct al een oneindig vertrouwen, een oneindig inzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten