Populaire berichten

zondag 20 juni 2010

Bijzondere ervaringen



Ik werd waker maar ik droomde nog. Ik was me er van bewust dat ik onder water rondzweefde. Mijn lichaam tintelde van de energie. Echt enorm. Elke cel, zo leek het, voelde aan als een hoop energie. Ik was toch ook wakker, ik werd wakker. De tinteling bleef en hield nog een tijd aan.

Enkele weken daarvoor: er kwam een zware absoluut voelende wolk op me af. Ik trok me hoofd met moeite niet weg. Ik had de neiging weg te duiken maar deed het niet. Het kwam over me heen, het voelde als een absolute stilte. Het verdween en liet mij verbaast achter.

Waar zal het toe leiden? We zullen het zien en ontdekken door helder, heel helder, te blijven.

maandag 14 juni 2010



Niet alleeen mijn kat is overleden. Ook Nero van een vriendin. Het leven is vluchtig .... Veel sterkte met het verlies.
Posted by Picasa

zondag 13 juni 2010

Waar is mijn overleden kat nu?



Waar is mijn kat naar toe nu ze dood is? Ze is naar de plek waar ze ooit vandaan kwam neem ik aan. Voordat ze geboren werd, als straatkat, daar heb je weinig vat op denk ik, was ze ergens wat we niet kunnen benoemen. We proberen het en komen dan met allerlei namen die de werkelijkheid niet uitdrukken. Het onuitsprekelijke vind ik nog de mooiste benaming. Een soort energie zo voelt het, energie in de leegte. Juist, zoals ik al zei, het onuitsprekelijke.

Alles wat je erover zegt is in feite niet dat wat het is. Maar zij, Mouchassie kwam er vandaan. De levensvonk, het leven, de energie, kwam daar vandaan en was er ook tijdens haar leven. In feite vond het een tijdelijke vorm, die wij leven noemen. Dat leven was er, niet gemanifesteerd, was er in de vorm van de kat, en is er nu nog steeds, alleen nu in de vorm van het al. Zoiets ... Maar het is een fijn gevoel om te weten dat alleen de tijdelijke vorm verloren is gegaan en dat het leven niet dood is. Het leven is onsterfelijk.