De eerste keer pauze is mijn favoriete pauze. Ik lig heerlijk tegen mijn rugzak aan. Alles stroomt. Peter is weg. Ik blijf liggen. Ik haal hem dadelijk wel in. Hij loopt voorzichtig in verband met een blessure. Ik blijf nog even liggen. Ik voel de energie in buik en hart. Het geluksgevoel. Wil ik ooit nog opstaan?

Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!