Herfst. Weer. Weer herfst. Alweer. Hoe kan dat? Waarom gaat de tijd steeds harder? Memento Mori. Gedenk te sterven. Daar maakt de herfst ons deelgenoot van. Mooi ook. We worden er zachtjes en voorzichtig naar toegebracht. En we accepteren uiteindelijk de onvermijdelijke loop der dingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Vergeet niet je naam onder je bericht te zetten!