Populaire berichten

woensdag 28 juni 2017

Wat is Advaita Vedanta? (Douwe Tiemersma)

In het Westen neemt de belangstelling voor de klassieke oosterse spirituele tradities sterk toe. Een bekend voorbeeld is het boeddhisme. Veel minder bekend is de Advaita Vedanta, een nog oudere traditie, die een van de oerbronnen van het hindoeïsme is. De oudste filosofische bronnen van de Advaita Vedanta zijn de Upanishaden, De oude en bekendste Upanishaden ontstonden in de 8e tot 6e eeuw v. Chr., de periode die gedeeltelijk voorafgaat aan en gedeeltelijk samenvalt met die van het optreden van de Boeddha, Confucius, Pythagoras en Herakleitos. De Upanishaden zijn esoterische geschriften van kleine groepen leerlingen rondom een leraar, die zich in het woud hadden teruggetrokken: de woudscholen. Het woord upanishad wijst op het vertrouwelijk zitten bij de leraar (goeroe) om door hem onderricht te worden. Van hieruit is het begrijpelijk dat upanishad ook geheime spreuk, geheime leer en geheime tekst betekent. Waarschijnlijk in de achtste eeuw werd de filosofie van de Advaita Vedanta systematisch doordacht en vernieuwd door een van de grootste filosofen die India ooit heeft voortgebracht: Shankara. 

Een levende spirituele weg.
Diverse spirituele leraren bouwden voort op de radicale bevrijdingsfilosofie van Shankara, soms binnen de muren van traditionele hindoekloosters, maar vaker op vrije wijze geïnspireerd door zijn werk of de oude advaita-teksten. Soms zelf zo autonoom, dat ze tot geen enkele traditie behoorden. Op authentieke wijze spraken zij vanuit en over advaita een enkeling zelfs zonder ooit dat woord te gebruiken.In de 19e en vooral in de vorige eeuw kende Advaita Vedanta een nieuwe bloei in India. Met name sinds de jaren 70 is deze stroming als levende spirituele weg ook doorgedrongen in het Westen. Opvallend is dat Advaita Vedanta de laatste decennia vooral in Nederland veel mensen aanspreekt. Op diverse plaatsen worden zogeheten satsangs gehouden, bijeenkomsten waar een spiritueel leraar de kern van de advaita-leer doorgeeft: de ware aard van de mens van jezelf is grenzeloze, absolute Openheid, waarin alle scheidingen illusoir blijken te zijn.

A-dvaita betekent letterlijk zonder tweeheid, oftewel non-dualiteit. Advaita Vedanta onderscheidt zich van andere interpretaties van de Upanishaden door te stellen dat aangezien er slechts één Brahman is, er ook maar één Atman is. Er is in essentie slechts één zelf en die delen wij allen. We zijn volgens deze visie allen één zijn, één bewustzijn: Brahman. In de advaita-optiek is dus alleen Brahman werkelijk. Al het andere in het universum is maya (letterlijk: magie of de verduisterende of scheppende kracht). Maya is illusoir omdat het verschillend lijkt te zijn van Brahman, maar dat is het niet. Aangezien maya ons op deze manier misleidt, en omdat het vergankelijk is, stelt Advaita Vedanta dat maya onwerkelijk is. De belangrijkste vorm waarin maya ons bedriegt is met betrekking tot ons zelf. We denken dat we onze lichamen, onze gedachten, onze gevoelens, onze karakters, onze verlangens, enzovoorts zijn, maar deze dingen zijn maya. Ze lijken mij zelf te zijn, wat volgens de advaita-filosofie een illusie is. In werkelijkheid is ons bewustzijn (het deel dat werkelijk -zelf- is) iets heel anders: Brahman. Dit is op het eerste gezicht een vreemd en radicaal idee. Het betekent dat het alledaagse zelf niet het ware zelf is. Volgens Advaita Vedanta is het zelf de hoogste werkelijkheid dat ten grondslag ligt aan het hele universum. De persoon die in je lichaam lijkt te zitten, de persoon waarvan je gelooft dat je die zelf bent, blijkt uiteindelijk een illusie.

Avidy & Jnana
Het Atman-Brahman kan worden gekend, maar deze kennis is niet met behulp van de zintuigen te verwerven. Wanneer men alleen zintuiglijke kennis van de wereld bezit, bevindt men zich in een toestand van onwetendheid (avidya) betreffende de hoogste werkelijkheid. Deze empirische kennis is ook een foutieve kennis, omdat ze de veelvormige wereld in plaats van het Brahman en het eigen lichaam in plaats van het Atman voor absoluut houdt. 
Werkelijke kennis, jnana, kennis van het Atman-Brahman gaat voorbij de veranderlijke wereld.
Atman kan ook niet het object van kennis zijn, omdat het het subject van het kennen, de 'kenner' is. In de Brihadaranyaka Upanishad zegt Yajnavalkya: Hij die nooit wordt gezien is degene die ziet. Hij die nooit wordt gehoord is degene die hoort. Hij die nooit wordt gedacht is degene die denkt. Hij die nooit wordt gekend is degene die kent.,
Hij is je Zelf, de innerlijke heerser, de Onsterfelijke. Alleen door een steeds verdere gerichtheid naar binnen kan een directe zekerheid van dit Zelf worden verkregen. Toch worden er in de Upanishaden pogingen vermeld om het Atman- Brahman aan te duiden. Een zekere Shakalya probeert dit bijvoorbeeld en wijst onder andere de aarde, het verlangen en de vormen aan. Yajnavalkya wijst hem terecht. Hij moet voorbij het genoemde gaan om bij het Atman uit te komen. 'Maar het Atman is noch dit noch dat (neti neti)' (Brihadaranyaka Upanishad)

Vedanta komt van veda-anta en betekent letterlijk einde of essentie van de Vedas, of einde aan het weten. De Vedas zijn de vier oudste heilige wijsheidboeken van de hindoes. De Upanishaden, oftewel de Vedanta, vormen zo het sluitstuk van elk van de vier Vedas. De Upanishadische problematiek draait om het begrip van Brahman (de bron van alles oftewel de wereldgrond), het Atman (het Zelf) en de relatie tussen Brahman en Atman. De Upanishaden onderzoeken deze vragen vanuit verschillende optieken. De advaita-school ziet een absolute en essentiële eenheid tussen Brahman en Atman. De advaita-filosofie, het non-dualisme, is de eerste en de oudste nog bestaande Vedantische school in de Indiase filosofie. In andere Vedantische tradities, zoals de latere Dvaita en de Vishistadvaita, wordt de relatie tussen Atman en Brahman op andere wijzen begrepen. Advaita Vedanta is nauw verbonden met jnana yoga,de yoga van kennis, oftewel de weg van inzicht door het maken van het juiste onderscheid (viveka). In andere spirituele tradities, zoals het boeddhisme, het taoïsme, de joodse en christelijke mystiek, het Kashmir-shaivisme en het soefisme is de non-dualistische visie terug te vinden. Ook in de westerse filosofie zijn stromingen geweest die zich richtten op het Ene en non-dualiteit, zoals het neo-platonisme.
Volgens Advaita Vedanta is alleen het diepst innerlijke deel in de mens bewust. Geen enkel ander deel van de mens kan voelen, denken, zien of weet hebben van iets. De naam in het Sanskriet voor dit bewustzijn is Atman. Het is het deel dat werkelijk het zelf is, en het correspondeert met de ziel in de westerse filosofie. Atman (het fundamentele geestelijke principe van ieder mens of wezen) is identiek aan de absolute realiteit van het hele universum, het fundamentele kosmische principe: Brahman. Dit principe kent twee onderscheidingen: Brahman met eigenschappen (Saguna Brahman), hetgeen correspondeert met het westerse idee van God, en het hoogste Brahman, dat zonder eigenschappen is (Nirguna Brahman): het Absolute dat onuitsprekelijk is. Dit hoogste Brahman is onpersoonlijk; het is de bron van alles, het is de hoogste werkelijkheid. In deze werkelijkheid verschijnen alle waarneembare vormen. Ook God of het Godsbesef verschijnt hierin evenals de laatste kwaliteiten die aan de werkelijkheid kunnen worden toegedicht: zijn (Sat), bewustzijn (Cit) en gelukzaligheid (Ananda). Dit idee dat het eigen zelf niet verschillend is van het hoogste Zelf is het fundamentele idee van de Upanishaden waarop Advaita Vedanta is gebaseerd. Het kan worden uitgedrukt in de vorm van een vergelijking: Atman = Brahman Hoe werkelijk de alledaagse wereld ook is, in de Upanishaden wordt steeds weer gesteld dat het werkelijke in deze wereld Brahman is. Brahman woont als Atman woont in ons, of nog sterker uitgedrukt: wij zijn dit Atman- Brahman. Uddalaka herhaalt in zijn onderricht in de Chandogya Upanishad dit vele malen voor zijn zoon Svetaketu: Tat tvam asi: jij bent Dat.

In hun dagelijkse situatie brengen mensen allerlei scheidingen aan: ik en het andere, ik en de ander, mijn verlangen en het verlangde, mijn vrees en het gevreesde, mijn denken en mijn gevoel. Deze scheidingen leveren spanningen, conflicten en lijden op. Volgens de Advaita Vedanta zijn deze scheidingen er alleen als er een beperkt standpunt wordt ingenomen. Opheffing van dit standpunt is mogelijk door inzicht in de ware aard van de mens te krijgen: een zijn dat helder en ontspannen is, een Openheid zonder scheidingen zonder tweeheid. Shankara erkent het werkelijkheidskarakter van de wereld als een feitelijk gegeven in het praktische leven. Maar ten opzichte van het Atman-Brahman is de wereld slechts een betrekkelijke werkelijkheid. De hoogste en in essentie de enige werkelijkheid is die van het non-dualistische Atman- Brahman. Er is alleen het Ene, zonder tweede. Door zintuigelijke waarneming, logische afleiding en getuigenis kunnen wij kennis verkrijgen, maar niet de hoogste kennis (parajnana). In het gewone leven is er sprake van ajnana, het niet kennen, of van avidya, het niet zien van de Werkelijkheid.
De eigenschappen van Atman-Brahman en die van de wereld en de menselijke persoon worden door elkaar gehaald (adhyasa). Alleen het hoogste inzicht kan aan de verwarring een einde maken. Dat is dan meteen de bevrijding (moksha) van elke gebondenheid. De Werkelijkheid is vrij van zwaarte en beperking.

LERAREN
Enige bekende advaita-leraren na Shankara zijn Jnaneswar (1300), Vidyaranya (1350), Dharmaraja (ca. 1550) en Sadananda (ca.1500). Hoewel de inhoud in grote lijnen gelijk is, verschillen de diverse geschriften in interpretatie van Shankara op diverse punten. Een van de belangrijkste betreft de aard van maya: hoe zelfstandig is maya ten opzichte van Brahman, of: is Brahman of maya de oorzaak van de wereld. Door de verschilpunten ontstonden er aparte scholen. De traditionele benadering van Advaita Vedanta is voortgezet in talloze kloosters, zoals het Shankaraklooster van Sringeri, Zuid-India. Een meer academische benadering hadden in de 20e eeuw auteurs als Sarvepalli Radhakrishnan en K.C. Bhattacharya en diens leerlingen. In de laatste 150 jaar zijn vooral Ramakrishna en Ramana Maharshi belangrijk geweest voor een hernieuwde belangstelling voor de Vedanta-weg. Bij Ramakrishna is de devotie (bhakti) erg belangrijk. Steeds weer spoorde hij de mensen aan tot de gerichtheid op God. De kennis, het inzicht in het Absolute is bij hem echter gelijkwaardig aan of aanvullend op het bhakti-pad. Ramana Maharshi leerde vooral het directe zoeken naar het Zelf. De weg tot bevrijding is het bezig blijven met de vraag: 'Wie ben ik'. Ramakrishna's Vedanta is en wordt verbreid door de Ramakrishna-Mission. Ook Ramana's onderricht is nog steeds levend en wordt verbreid onder andere door middel van het blad Mountain Path. Ook anderen dragen de Vedanta uit. De namen van Jiddu Krishnamurti, Nisargadatta Maharaj, H.W.L. Poonja, Vimala Thakar, Aurobindo, Ramesh Balsekar, Krishna Menon, Jean Klein, de Nederlander Wolter Keers en vele anderen kunnen in dit verband worden genoemd. Vooral vanaf het eind van het 2e millennium blijkt de belangstelling voor de Vedanta in het Westen sterk toe te nemen.

De tijd verstrijkt (victor)

De tijd verstrijkt zo lijkt het. Twee uur al bijna. Zo maar boodschappen gaan doen. Diepe ontspanning is mijn deel. Er is niets meer te delen dan dat er niet gedeeld hoeft te worden. Alles is al gedeeld. Eenheid wordt gevoeld. De oceaan neemt de druppel op. De druppel kan niet dankbaar zijn aan een hem opnemende oceaan. Want hij is NU de oceaan. Er is dankbaarheid, er is liefde in rust en in beweging. Verder weinig te melden vandaag.

Werelden en deeltjes (Tao)

Werelden en deeltjes, lichamen en wezens, tijd en ruimte, het zijn allemaal tijdelijke uitdrukkingsvormen van het Tao.

dinsdag 27 juni 2017

Zero & One (film in Engels, 30 minuten)

https://youtu.be/VF4PVU-fMss

Klik op bovenstaande link voor de interessante film. Hardcore neo-advaita. Met Tony Parson.

Wat mij opvalt in deze nihilistische stroming (niet negatief bedoeld) is het ontbreken van vrouwen. Vrouwen en mannen benaderen de werkelijk kennelijk anders. In de vele discussies die ik heb gehad blijkt dat ook iedere keer weer. Osho heeft daar ook het nodige over gezegd. Vrouwelijke ontvangende en mannelijke stuwende energie is anders. Er is kennelijk een vrouwelijke en mannelijke advaita benadering. Het eindpunt, of nulpunt, blijft natuurlijk hetzelfde onveranderlijke Zijn. De stilte, ruimte en liefde.

maandag 26 juni 2017

Verdriet

Verdriet is geen probleem. Verdriet is een uiting van liefde.

Tao, tekst 26 van de Hua Hu Ching

Alles wat onderhevig is aan ruimte en tijd is beperkt. In de grote eenheid is er geen sprake van ruimte en tijd. Je hiervan bewust zijn bevrijd je van je ketenen en leidt tot de grenzeloze harmonie van de Tao. Lees de tekst op de foto.

Het werkelijke doel van Advaita Vedanta (Wolter Keers)

Waar gaat het nu in de kern om bij de Advaita Vedanta? Lees dit eens rustig na op de foto. Ik ben niet (alleen) mijn lichaam, ik ben het totale bewustzijn. Onmetelijk groter dan mijn lichaam. Mijn lichaam is slechts een tijdelijke manifestatie van het Bewustzijn. De vergissing is alles wat wij met dit lichaam voor waar aan te nemen terwijl het slechts een projectie is, een voorstelling, vergelijkbaar met een droom of TV serie. (Victor)

Geluidsfragmenten van Wolter Keers

De stamvader van de Hollandse Advaita is Wolter Keers. Wij kennen hem van de vertaling 'I am That' van Nisargadatta Maharaj (waarin hij hulp kreeg van een van zijn beroemde vriend/leerling Alexander Smit). Deze vertaalde boeken 'Ik Ben' en 'Zijn' , zijn nog steeds beschikbaar. Wolter was zelf leerling van Ramana Maharshi en later Krishna Menon. Jan van Delden is was zijn belangrijkste leerling (Alexander wordt meer als leerling van Nisargadatta Maharaj beschouwd).

Klik hieronder voor de mp3 geluidsfragmenten van Wolter Keers.

http://patrick.fm/wolter/ 

En

https://www.mixcloud.com/Menno_/wolter-keers-7-apr-82-dh-a/

https://www.mixcloud.com/Menno_/wolter-keers-7-apr-82-dh-b/

https://www.mixcloud.com/Menno_/wolter-keers-7-apr-82-dh-c/

Je mond houden (Wolter Keers)

Je moet je mond houden totdat je het gezien hebt.
WK

De leraar (Tao - Hua Hu Ching)

De hoogste waarheid laat zich niet verwoorden. Daarom heeft zelfs de grootste leraar niets te zeggen.

donderdag 22 juni 2017

woensdag 21 juni 2017

Goed gevoel (victor)

Alles wat je een goed gevoel geeft is ok.
Alles wat ingewikkeld is, is niet waar.

zondag 18 juni 2017

Ik ben golf dus ik besta als jij kijkt (victor)

De wereld zou een verzinsel kunnen zijn. Door mij minimaal verkeerd geïnterpreteerd.
Maar de natuurlijke staat is voor mij echt. De golf, waar ik uit besta wordt door mij of andere en hun waarnemingen, deeltjes, en dan verschijn ik aan hen en aan mijzelf.

Citaten and U.G. Quotes in English and Dutch (U.G. Krishnamurti)

Fear is the very thing that you do not want to be free from. If the fear comes to an end, you will drop dead physically. Clinical death will take place.

The plain fact is that if you don't have a problem, you create one. If you don't have a problem you don't feel that you are living.

Consciousness is so pure that whatever you are doing in the direction of purifying that consciousness is adding impurity to it.

There is no sadhana necessary, no purification methods necessary for this kind of a thing to happen - no preparation of any kind.

Thought is in its birth, in its origin, in its expression and in its actions very fascist. When I use the word 'fascist' I do not use it in the political sense but to mean that it controls and shapes our thinking and our actions.

Thought is something dead and can never touch anything living. It cannot capture life, contain it, and give expression to it. The moment it tries to touch life it is destroyed by the quality of life.

All the political ideologies and even the legal structures are the warty outgrowths of the religious thinking of man.

All that is necessary for the survival of this living organism is already there.

The tremendous intelligence of the body is no match for all that we have gathered and acquired through our intellect.

A messiah is the one who leaves a mess behind him in this world
The human organism is not interested in your wonderful religious ideas--peace, bliss, beatitude or any such thing. Its only interest is survival. What society has placed before us as the goal to reach and attain is the enemy of this living organism.
 
Angst is het enige waar je niet van wil zijn. Als de angst tot een einde komt, zal je fysiek dood vallen. De klinische dood zal plaatsvinden.
 
Het duidelijke feit is dat als je geen probleem hebt, je een creëert. Als je geen probleem hebt, voel je je niet dat je leeft.
 
Bewustzijn is zo puur dat alles wat je doet in de richting van het zuiveren dat bewustzijn er onzuiverheid toe toevoegt.
 
Er is geen sadhana nodig, geen zuiveringsmethoden nodig om dit soort dingen te kunnen gebeuren - geen voorbereiding van welke aard dan ook.
 
Gedachte is in zijn geboorte, in zijn oorsprong, in zijn uitdrukking en in zijn acties zeer fascistisch. Als ik het woord 'fascistische' gebruikt, gebruik ik het niet in politieke zin, maar betekent dat het ons denken en onze acties beheert en vormt.
 
Gedachte is iets dood en kan nooit iets aan het leven raken. Het kan het leven niet vastleggen, bevatten, en er uitdrukking geven aan. Het moment dat het het leven probeert, wordt door de kwaliteit van het leven vernietigd.
 
Alle politieke ideologieën en zelfs de juridische structuren zijn de vruchtbare uitgroeiingen van het religieuze denken van de mens.
 
Al wat nodig is voor het overleven van dit levende organisme is er al.

De enorme intelligentie van het lichaam is geen match voor alles wat we verzameld en verworven hebben door ons verstand.
 
Een messias is degene die een rommel achterlaat in deze wereld
Het menselijke organisme is niet geïnteresseerd in je prachtige religieuze ideeën - vrede, gelukzaligheid, gelukzaligheid of iets dergelijks. Zijn enige interesse is overleving. Welke samenleving heeft voor ons gezet als het doel om te bereiken en te bereiken is de vijand van dit levende organisme.

vrijdag 16 juni 2017

Goed is .... (Nisargadatta Maharaj)

Goed is wat je Gelukkig achterlaat.

Je leermeester (victor)

Je bent je eigen leermeester als je goed oplet.
Je kat is je leermeester als je goed kijkt.
Je vrouw is je leermeester als je goed luistert.
De roos is je leermeester als je goed ruikt.
Je vijand is je leermeester als je niet gelijk terugslaat.

(Foto van Tan Zin op facebook)

Lucht (Victor)

Gisteren liep ik met de kat,
Langs mooie luchten,
De kat zag het niet,
Ik nam een foto,
En miste net als de kat dat moment.

Geld en geluk (Victor)

Het is niet zo dat geld gelukkig maakt, het is meer zo dat het ontbreken van geld ongelukkig maakt.

donderdag 15 juni 2017

Stil geluk (Victor)

Dom geworden door de theorie,
zit ik stil in de zon.
De kat ligt lang en lui.
Niets doe ik.
En dan komt het geluk weer terug.
Terug van nooit weggeweest.

woensdag 14 juni 2017

When enlightenment comes, the whole world becomes enlightened (Douwe Tiemersma)

Satsang

From an introduction in Stoutenburg, August 28, 2005 - Part 3

Q: You point towards the open lucidity, even in dreamless sleep. I understand very well what you mean, but when you go to sleep, you disappear. When you wake up again, there is a sort of recollection of this openness. Some people claim that they can retain this lucid openness when they sleep. Is that really so?

Douwe: When you have consciously recognized this original openness somewhere, you recognize this sphere more and more frequently. In the waking period of the day you recognize more and more of those quiet moments, even though they were previously there as well. If you haven’t recognized this stillness somewhere in a conscious way, then you also don’t recognize it in many other moments that are open and still. So when the recognition is there in a given situation, such as in deep meditation, the process of recognition goes even further, especially during the day. Then you notice the moments when it’s just totally still and open, moments about which there’s nothing to say because there is no content. Between thoughts everything falls quiet. Thought flows are not continuous. Also, you aren’t always busy. If momentarily you don’t have anything to do, everything disappears. Slowly you recognize that these periods are more frequent and become larger. It happens just like Swiss cheese: the holes just get bigger and bigger. At first there is cheese with a few holes. But at a certain point there are holes with a little bit of cheese. That also happens by itself at night.

Of course, it’s a completely different kind of consciousness. It is not a ‘consciousness of’ something. That is the difficulty of recognition: in the West consciousness is always defined as ‘consciousness of something’. So when there’s nothing, it’s difficult to recognize. If you want to be well aware of something, right away you ask where you should look. When it’s about the recognition of your own openness, it’s a completely different type of consciousness. It’s an internal consciousness and certainly without content. It’s very strange, and therefore you frequently make mistakes. You want to be aware of the dreamless sleep where nothing is. So you say, “I will focus on nothing.” But then that’s wrong, because there is no object there, also no empty object-space that you could become aware of. No, it’s your own being-aware self. It’s a blank being-knowing without a someone who confirms something.

What’s that like, then? Is there a kind of aware presence-ness?

You are going in the right direction when you suggest ‘an aware presence-ness’. But look out, and see what else is there. For as long as there is a sense of ‘I confirm that’, you’re still saddled with an ‘I’ and an object. The best approach is to point towards the disappearance of this structure ‘I perceive that’. ‘I’ gone, ‘that’ gone and the perceiving gone. That is the original blank state about which you can’t say anything other than: “it is blank”, “there is nothing”. And still, there is an internal knowing of this original nature.

But isn’t that internal knowing then a memory afterwards?

Of course not. If there were to be a memory, there would be a memory-image. Now, that can also happen, such as in the morning when you say: “I had a wonderful sleep”. In that confirmation there is still a memory of this wonderful state of emptiness in which there was nothing. This memory can become stronger, so that you recognize that this ‘state’ which was there, is also here now. It is not something which stops in the transition from dreamless sleep to dreaming and waking. No, this always remains as a certain kind of knowing, a being-knowing. This continues by itself and intensifies. So we can only speak about the transitions. But then, the direct recognition can also come: “Yes, this”.

Learning to see these transitions is important in itself, because then, they can flow more easily. Then you know the direction of development and can see what's still stuck. That confirmation immediately allows the fixation to become relative. Then the block is no longer absolute. Seeing through, itself means that the blockade is lifted. Therefore, be precise in your seeing, in your recognition, otherwise you will easily remain hanging somewhere.

In that blank consciousness, theconsciousness of’ something also manifests.

Yes, ‘consciousness of’ something is always a limited sort of consciousness. Usually we call that ‘attention’. Attention is a focused consciousness and therefore a limited form of consciousness. So there are all different kinds of consciousness-forms during the day. Sometimes you are concentrating here, and then something else asks your attention, then there is a more spacious consciousness. That just continues. The one thing that remains is yourself as open being-awareness.

But then in that 'consciousness of’, you are everything. Because if there is no consciousness of something, then too that something is not there. It’s just like thinking without thoughts; that can’t be, because the idea is the same as thinking. So 'consciousness of' is the same as what is seen.

When there has been a clear recognition of yourself as being-awareness without restrictions, then all kinds of forms arising within it do not restrict you. Of course, as long as life goes on, all the living functions of seeing, feeling, hearing, thinking and so forth, also go on. When there is a recognition of that original source, then everything else also comes free. With enlightenment, all life functions become enlightened. Through this, the tensions disappear, the feeling-sense patterns of holding on to internal but also external things. When you remain in a limited identity, you imprison not only yourself, but also the whole world. When enlightenment comes, the whole world becomes enlightened. So nothing needs to go; you are everything. Only the tension-limitations disappear. Then everything is open, infinitely open.

Charles Buskowski, two poems

https://youtu.be/2lK4LrD8Ii4

Charles Buskowski, twee gedichten.

zondag 4 juni 2017

Leed (victor)

Als je je als persoon non-duaal verbonden voelt met slachtoffers van terrorisme in Londen is dat omdat je je niet realiseert ten diepste dat je geen persoon bent.

Liefde

 
JOHANNES van het KRUIS  (1542-1591) 

Liefde zoekt altijd naar Liefde en stopt niet tot Liefde gevonden is.

vrijdag 2 juni 2017

Verveling (victor)

Er komt altijd een moment van verveling waar je doorheen moet voor het genieten van de stilte kan beginnen.