Een prachtig boek, samen gesteld en gedeeltelijk geschreven door Douwe Tiemersma is het boek 'de elf grote Upanishaden'. Bedoeld voor alle mensen die de Advaita Vedanta in haar historische context willen kennen.
De Veda vormde de heilige literatuur van de Ariërs die uit het Noorden India binnentrokken. In 1600 voor Christus kwamen ze de Noordelijke passen over om India binnen te vallen. De mannen kwam uit de Russische steppen, via Iran, en hadden hun eigen vedische taal, een taal die vervantschap vertoonde met onze Europese talen. Later is uit deze vedische taal het Sanskriet geboren. In hun geloof stond het vuuroffer centraal. De ceremonies die ze hadden heten de Veda en werden opgeschreven, de Veda's. Ze werden in 4 delen waren onderverdeeld. Dit gebeurde zo'n 1500 jaar voor Christus. 3500 jaar geleden. 1000 jaar voordat de Boeddha.
Hier werden vervolgens als een soort aanvulling, uitleg of naschrift de Upanishaden aan toegevoegd. Dit gebeurde in de 8e tot 6e eeuw voor onze jaartelling. En hierin komt het Brahman voor het eerst naar voren, het hoogste Zelf, de wereldgrond, Atman. Het interessante is dat deze laatste leringen enigszins geheim waren. Het werd in woudscholen overgedragen van leraar op leerling.
'Het grootste geheim van de Vedānta,
dat in vroeger tijd is verklaard,
moet niet worden meegedeeld aan wie geen rust heeft,
Noch aan wie geen zoon of leerling is.
Alleen in de vertrouwelijkheid tussen leraar en leerling of tussen vader en zoon zag men mogelijkheden tot begrip.'
Victor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten