Populaire berichten

dinsdag 13 januari 2015

Bij schoonmoeder.

Schoonmoeder bezocht. Het was gezellig. Kan er niets minder van maken. Grapjes en veel halve gesprekken. Moeilijk na te vertellen. Even bij mevrouw Geurts op de kamer. Ze is ziek en ligt aan het infuus voor het vocht, ze ziet me graag. Ze is heel katholiek en heeft een rozenkrans in haar hand. Ze vertelt gezellig. Of ze ooit nog gaat eten weet ze niet, het smaakt niet meer.

Hetty had in het kader van opruimen van het huis een speeldoosje voor haar meegenomen met daarop de Sint-Pieter afgebeeld. Prachtig vond ze het. Ze wees aan waar ze gestaan had en vertelde over haar hoogtepunt in haar leven, daar op dat plein, een hand van de paus. Het doosje speelde en zou dienen voor haar rozenkranzen. Een schot in de doos hoorde ik de verzorgers vertellen.

Moeders was vrolijk en wilde opstaan uit de rolstoel. En zowaar hebben we een stukje gelopen. Normaal verplaatst zij zich door een trappelbeweging met de voeten te maken waardoor ze met haar rolstoel van huisje naar huisje kan rijden. Ze rijdt zich wel eens vast want terugrijden lukt niet.

Tussendoor onderhielden wij ons met de andere bewoners. 'Wat heeft u een leuk baardje' zei er één. De ander wilde een afspraak maken voor de volgende dag. En Truus wilde met me wandelen. Kort om, het was weer aangenaam vertoeven op  Zilverlinde.

donderdag 8 januari 2015

Pluk een grassprietje en je schudt het universum

Dit oud Chinees spreekwoord lijkt op die van de vlinder die boven Peking door de beweging van haar vleugels een storm in Rotterdam veroorzaakt ( oud Rotterdams spreekwoord). Wat maar zeggen wil, kleine handelingen kunnen grote gevolgen hebben en alles hangt met alles samen. We kunnen niet zien wat we veroorzaken en waardoor wij iets gaan veroorzaken. En dit is wat we leven noemen. Als een blinde rondlopen zondert benul over waar we vandaan komen of heengaan. Consequent overschatten we of onderschatten wij de effecten van onze handelingen.

En toch blijft de illusie bestaan dat we zaken in de hand hebben, dat we zaken kunnen sturen. Terwijl het eerder zo is dat we met Pi, als een schipbreukeling op het water dobberen, met de stroming mee en denken zwemmende tijgers te zien.

woensdag 7 januari 2015

Ik besta.

Ja. Ik besta, het besef Ik Besta. Nogmaals, het zijn allemaal begrippen. Er bestaat pulserende potentiële energie. Als de energie dood zou zijn, zoals leegte of niets, dan kan niets uit niets voortkomen. Maar als dat niets de potentiële bron van alles is, dan pulseert en klopt die potentiële leegte, trillend van potentiële energie en die moet zich manifesteren, zichzelf activeren. En als ze zichzelf manifesteert als Ik  Ben, of de oerknal, of wat dan ook, dan exploreert deze energie tot de zintuigelijke waarneembare werkelijkheid en functioneert tot die uitbarsting van die energie zichzelf uitput en terugvalt in haar potentiële staat, om zich vervolgens weer op een ander moment te manifesteren.
Ramseh Balkesar

Ik zie een hoofd lopen en ik word wakker.

Ik zie een hoofd lopen en wordt wakker. Het hoofd loopt op 2 eendepootjes. Ik kijk naar het beeld en het beeld vervaagd. Het is een gedachte. Ik kijk naar de gedacht en die verdwijnt. Weg hoofd. De gedachte lost op. Er werd gekeken naar de gedachte. Er was kennelijk een waarnemer van de gedachte. Ik weet dat die waarnemer van mijn gedachte er is. Ik voel een warm energie gevoel rond mij hart wat sterker wordt. Heerlijk. Er is geluk. Een gevoel van verliefdheid voor iemand, en nu voor niemand. Want het is niet gefocust of op iemand geprojecteerd. De kat kruipt onder de dekens en ik blijf liggen. Ze spint, ik ook. We blijven liggen. Er komt weer een gedachte. Tijd om op te staan. Niet zo'n slechte. Ik blijf liggen. Even later sta ik op. Raar waker worden met zo'n waggelend hoofd.

dinsdag 6 januari 2015

25.000 pageviews op mijn blog

Mijn blog zal deze week de grens van 25.000 pageviews bereiken. De laatste twee jaar zit de blog op 500 per maand. Vooral veel bezoekers die zoeken naar artikelen over Douwe Tiemersma. Die laatste komen via de Google zoekmachine.

Inmiddels lezen mensen mij blogs overal ter wereld. Al is het in het Nederlands. Zijn het dan Nederlanders in het buitenland of buitenlanders die via facebook de blog aanklikken? Van India en Egypte weet ik wie het zijn. Een reisleider kan ook mijn blogwereld opvrolijken met vreemde landen.

De meeste views komen uit Nederland, België en Amerika en daarna Rusland.

Waarom schrijf ik een blog? De laatste week omdat ik genoeg gelezen heb. Er kan nog maar weinig bij. Er moet eens iets uit. Iets creëren is gewoon soms leuk.

maandag 5 januari 2015

Wanneer houden we op met zoeken?

Komt er een moment dat alle vragen wegvallen?
Dat we niet meer naar de antwoorden verlangen?
Het moment dat we niets meer hoeven,
Het moment dat we niets meer willen.
En als dat moment langzaam naderbij kruipt,
Kunnen we het dan accepteren?

zondag 4 januari 2015

Zonder wifi

Zijn wij hulpeloos zonder Wi-Fi? Een beetje wel. Interessant is te kijken hoe dat komt. Het komt doordat een van de verbindingen met de buitenwereld wegvalt. Het verbonden zijn met een groter geheel geeft kennelijk voldoening. Het is een natuurlijke behoefte. Of het nu verbinding is met je partner, je hond of facebook vrienden, het is in wezen hetzelfde.

Als wij ons verbonden voelen maken we deel uit van iets groters. Iets groters dan ons beperkte ik. We zijn ook groter maar laten onszelf verstrikken in de beperktheid van de ik-gedachte is. Als we de illusie doorzien van het ik, het ik zien voor wat het is, een tijdelijke gedachte, een gedachte die streeft naar continuïteit, ontstaat er verbinding met het grotere, de onbeperktheid.

Dan kunnen we zonder Wi-Fi ook ontspannen gelukkig zijn in eenheid met alles om ons heen. Ananda.