Populaire berichten

maandag 30 januari 2012

Eenvoud



Eenvoudig leven,
In leven en gedachte,
Wat een zegen als je dat kan,
Liefde, ruimte openheid,
De witte sneeuw,
De blauwe lucht,
De vorst komt er aan,
We gaan er van genieten,
De schaatsen uit het vet,
Het is eenvoudig.

Officiële Facebook pagina over Douwe Tiemersma



Voor iedereen die gedachte wil uitwisselen op basis van de ideeën van Douwe Tiemersma is er een facebook pagina. Je moet de hier onderstaande link dan even kopiëren.

https://www.facebook.com/groups/advaitaguru/permalink/334208886619844/

Advaita gedicht van Douwe Tiemersma



Zolang er een beperking is in je bestaan
is er verruiming mogelijk,
een transcendentie van grenzen
naar grotere openheid.

Zie dus steeds je grenzen en
de ruimte daaraan voorbij.
Ga mee met die gerichtheid en
laat die beweging niet stoppen.

Dan schiet die beweging van je
door tot in oneindigheid en oorsprong
waar geen grenzen zijn.

Dan pas kunnen er grenzen zijn
die niet beperken.
Dan kan er verscheidenheid zijn
zonder scheidingen.

* * * * *


Over de gezondheid van Douwe

Douwe gaat langzaam vooruit maar hij voelt zich lichamelijk nog erg zwak. De uitslag van de kweekjes die afgenomen zijn tijdens de operatie blijken allemaal schoon te zijn. Dus er zijn geen uitzaaiingen en dat is natuurlijk geweldig mooi nieuws! E-mail leest hij minimaal, dat is te vermoeiend, maar post vindt hij wel heel fijn om te ontvangen.

vrijdag 20 januari 2012

Mooi die Tao



Het verlangen op een mooi blank vel papier iets te schrijven.
Dat is toch fascinerend.
Is het de drang iets te creëren?
Hoe nietig ook?
Is het onderdeel van de weg,
de weg die je kennelijk gaat?
Is het Tao?

woensdag 18 januari 2012

Wat doe ik hier nog?



Uit een gesprek met Douwe Tiemersma, Gouda, 28 september 2011

Wat doe ik hier nog?

Soms is het me duidelijk dat ieder streven totaal zinloos is. Dan is er zo helemaal niets dat ik het gevoel krijg: wat doe ik hier nog, wat heb ik ermee te maken?

Is dat een probleem?

Ja, soms wel. Dan kijk ik naar mijn kinderen. Het zijn prachtige kinderen, maar ik ben er niet en dat is er nog.

Het leven gaat blijkbaar wel door.

Ja.

Wanneer je zo heel duidelijk aanwezig bent in die sfeer van afwezigheid van de volheid van die betekenissen die in het gewone leven worden gegeven, dan is er een oneindige ruimte. Die oneindige ruimte ben je zelf. Voor zover het leven doorgaat zijn alle aspecten van het leven aanwezig. Het grote verschil met je oude situatie is dat je niet meer als persoon met dat leven aan het worstelen bent. Je bent primair aanwezig als die totaal open ruimte. Het leven is opgenomen in die grote openheid die zelf niet afhankelijk is van de tijd. Wanneer daarin de tijd opkomt dan zie je dat dit iets heel beperkts is. Maar ook daarin ben je zelf aanwezig. Het is dus niet iets dat los staat van jezelf. In al zijn beperktheid ben je dat zelf ook. Maar je ziet dat dat een heel beperkt gebiedje is.

Daar blijft toch niets meer van over?

In principe zie je de nietigheid ervan. En er is niet meer een ik-persoon die daarin zit en zich wil handhaven. Maar het is toch een bepaalde schepping met een rijkdom aan vormen. Ook die verschijnselen hebben dat nietigheidsaspect of die leegte in zich en tegelijk is het een rijkdom, een wonder. Dat betreft ook het eigen lichaam. Alles gaat gewoon door volgens de gewone wetmatigheden van het leven. Die totale openheid die in zichzelf niet afhankelijk is van tijd en ruimte, waarin geen streven, geen beoordeling zit en die hele wereld waarin dat gewone leven doorgaat, dat komt dus bij elkaar. En het is iets wat totaal geen grond in zich heeft. Het is een grondeloze non-dualiteit. Non-dualiteit wil zeggen dat het niet verschillend is van jezelf. Daarom kun je het ook gewoon laten gaan en dan merk je dat alles – ook de gewone dingen – gewoon doorgaan. Primair blijft de openheid die overal inzit. Of er nu vormen zijn of niet, dat maakt niet uit.

En als je zegt; ik ben alles. Dan bedoel je dat ik de ruimte ben en dat daarin alles verschijnt?

Als je het zo zegt is er nog een dualiteit. Dan krijg je het soort problemen die jij nu naar voren brengt. Wanneer je je terugtrekt in meer exclusieve zin dan ervaar je jezelf als bewustzijnsruimte waarin de verschijnselen opkomen en weer verdwijnen. Dat kan. Die instelling kun je innemen en dan ervaar je dat. Maar dan is er nog een bepaald standpunt van de waarnemer die zegt: dat zijn maar verschijnselen en wat moet ik er mee? Ze zijn eigenlijk niks waard. Alleen dat geeft al aan dat je op een bepaald niveau zit met elementen van een persoon die ergens waarde aan wil geven. Er is nog een tegenstelling tussen het zijn zonder tijd en de verschijnselen in de tijd. Omdat je eigen zijn oneindig groot is, is daarin alles te accepteren wat daarin aanwezig is, wat daarin verschijnt. Je bent letterlijk ook datgene wat je extern ervaart. Je bent intern het zelf van de dingen en van de ander. Pas wanneer je dat andere letterlijk hebt geaccepteerd als jezelf merk je dat er een werkelijke non-dualiteit is. Dat zelfzijn als waarnemer is dan totaal uit elkaar gespat en heeft overal zijn centrum. Dit wordt bedoeld met universeel bewustzijn. Dat betekent dus niet dat je op een veilig plekje blijft zitten en zegt: nu ben ik mezelf. Dan blijf je nog ergens een centrum houden en daar zit nog een rest in van het ik in die betrekkelijke zin, het ego. Wanneer werkelijk het binnenste buiten komt, wanneer je werkelijk al die verschijnselen, de anderen, je naaste, liefhebt als jezelf dan betekent het dat je daar helemaal mee samenvalt.

Zijn er dan helemaal geen ervaringen meer?

Dan is er een oneindig aantal ervaringen. Maar het zijn geen ervaringen meer van een ik die dat allemaal op zichzelf betrekt. Het is een geheel. Wat verschijnt verschijnt. Daar is verder niets over te zeggen.

De kern van Advaita



Zie je
waarom het nodig is
je oorsprong te kennen en bewust te blijven?

Waarom zou je
een blinde vlek houden en zo
je identiteit beperken en
lijden veroorzaken?

Blijf dus
wakker in je oorsprong en
laat je niet afleiden.

Zolang het leven doorgaat,
leeft het zichzelf.

Bericht van en over Douwe Tiemersma 2



Bericht van Douwe

In deze periode van stilte en langzaam herstel is het fijn te merken hoeveel en hoezeer mensen meeleven. Dat meeleven heeft het karakter van goedheid en dat komt voort uit het ongescheiden-zijn. Die goedheid bestaat uit het laten stromen van licht en liefde, op welke wijze dan ook - de bijna talloze mooie kaarten en andere berichten met goede wensen, de bloemen (ook het prachtige gezamenlijke boeket met bonnen voor komende gelegenheden), de lichtjes, meditaties, gebeden, gedachten, enzovoort. Heel veel hartelijke dank aan elk van jullie! Het universeel laten stromen van licht en liefde in non-dualiteit is het mooiste wat er is.

Douwe


Over de gezondheid van Douwe

Het herstel van Douwe gaat langzaam door. Het heeft wel een tijd nodig om van alle kneuzingen en wonden te herstellen. Douwe voelt zich ook nog erg slap, dit ook omdat hij nogal is afgevallen. De pijn wordt langzaam minder. Het eten gaat nog vrij moeizaam, maar ook dat heeft zijn tijd nodig om weer te normaliseren. Verder rust Douwe veel, hij voelt dat dit ook nodig is. Maar hij maakt ook elke dag een rondje buiten en heeft zelfs al een stukje gefietst. Al met al, het lichaam zal zich langzaam gaan aanpassen aan de omstandigheden. En, het stralen van Douwe blijft doorgaan.

Pia

dinsdag 17 januari 2012

Geluk



Was iedereen maar zo gelukkig als ik. Ik ga er even van genieten.

maandag 2 januari 2012

NIEUW Encyclopedie Advaita, voor wat u altijd al wilde weten over begrippen vanuit de Advaita



U vindt het onder de link: www.advaitacentrum.nl/nl/encyclopedie-advaita

Bericht over Douwe Tiemersma



Bericht over Douwe

Na de operatie gaat het eerste herstel van Douwe heel snel. Hij eet alweer alles en is nu, na 12 dagen opname, al weer thuis uit het ziekenhuis. Hij is flink afgevallen doordat hij een tijdje niets gegeten heeft maar zo gaandeweg zal zijn gewicht wel weer toenemen. Het verdere herstel zal een poosje duren, het was een zware ingreep. Alles ziet er verder goed uit. Uitslagen van de kweek die komen nog, de rest zoals longen, hart, bloeddruk en andere waarden zijn goed. Het stralen van Douwe gaat door.

zondag 1 januari 2012

Jaarwisseling zonder Loekie



De laatste foto waar ze er nog zo mooi op uitzag,
het lijkt al weer een tijd geleden,
haar opvolgster doet haar best haar te vergeten,
maar het vervagen gebeurt gelukkig niet,
heerlijk die foto's, fijn om haar weer tegen te komen.